Trochę historii

Zawsze było tak, że producenci elektroniki w różnych cenach sprzedawali konstrukcje oparte na tym samym układzie. Różnice polegały na blokowaniu w nim niektórych funkcji lub części. Ma to wpływ na wydajność oraz cenę. Nie opłaca się produkować kilku wersji układu, które w finalnym produkcie różniłyby się tylko nieznacznie. Bardzo dobrym przykładem są procesory wielordzeniowe. Egzemplarze, które nie przeszły testów sprawności wszystkich rdzeni, są sprzedawane w wersji dwu- lub trzyrdzeniowej. Niekiedy jest tak, że producent, aby nadążyć z zamówieniami na wolniejsze wersje CPU, decyduje się na sprzedaż układów mających wszystkie rdzenie sprawne.

Stosuje się wtedy praktykę blokowania części sprawnych rdzeni. Procesor jest sprzedawany jako mniej rozbudowana i tańsza jednostka. Zaawansowani użytkownicy komputera doskonale o tym wiedzą i czasem przez zmianę ustawień w BIOS-ie udaje się im odblokować dodatkowe rdzenie procesora. Dobrym przykładem jest procesor AMD Phenom II X2 550 lub Phenom II X3 720. W wielu egzemplarzach udawało się odblokować dodatkowe rdzenie za pomocą BIOS-u płyty głównej.