To nie pomyłka – oba procesory ustawione na taką samą prędkość taktowania, z identycznie taktowaną pamięcią RAM i takimi samymi opóźnieniami mają w niektórych zastosowaniach radykalnie różną wydajność. W eksportowaniu złożonego projektu do dwóch różnych formatów jednocześnie model 3300X był o 30% szybszy, ale nawet po przyspieszeniu obu procesorów zachowuje przewagę ponad 20%! W innych zastosowaniach różnice są dużo mniejsze, ale niektóre gry działają zauważalnie lepiej na procesorze ze wszystkimi rdzeniami w jednym CCX.

System operacyjny wie o różnej budowie tych dwóch procesorów. Co prawda pamięci podręczne są zarządzane sprzętowo (oprogramowanie „widzi” tylko rejestry procesora i jednolitą przestrzeń pamięci, a procesor sam decyduje, która część tej pamięci będzie przechowywana chwilowo w szybkiej, lokalnej pamięci podręcznej), ale żeby ułatwić systemowi operacyjnemu przydzielanie wątków, procesor może przedstawić mu topologię rdzeni i pamięci podręcznych. Oprogramowanie może zatem wiedzieć (bez pewności, że to prawda), jaka jest pojemność i organizacja cache, ale nie może bezpośrednio wpłynąć na to, co jest w niej przechowywane. Na pierwszym zrzucie ekranu widzicie dostępne dla systemu operacyjnego informacje o topologii Ryzena 3300X (jeden CCX), a na drugim – Ryzena 3100 (dwa CCX).