Krótka historia POWER

W początkach architektury Power te trzy firmy rozwijały ją i kompatybilne z nią oprogramowanie. IBM miało projektować procesory, Motorola miała zajmować się fabrykacją, a Apple – dostarczaniem oprogramowania i sprzedawaniem komputerów. Z czasem firmy licencjonujące architekturę Power zaczęły ją zmieniać i dodawać funkcje odpowiadające własnym potrzebom. IBM rozwijał jedną wersję, nazywając procesory POWER – wielkie litery miały odróżniać wydajniejszą, bardziej funkcjonalną architekturę serwerową od tej używanej w makach. Na potrzeby komputerów osobistych rozwijano wersję PowerPC (ostatnie dwie litery to skrót od performance computing, nie personal computer) i dodano rozszerzenia wektorowe AltiVec, które potem trafiły również do serwerowych procesorów. Freescale, które przejęło dział procesorów od Motoroli, dodało do definicji architektury opcjonalne kodowanie instrukcji o krótszej formie oraz możliwość dodania koprocesorów, przydatne w zastosowaniach wbudowanych.

Zmodyfikowano na podstawie: PowerISA Evolution, Henrik Wannheden, 2019