Hyperbook Pulsar Z17 – test laptopa dla graczy z ekranem o przekątnej 17,3 cala

Hyperbook Pulsar Z17 – wygląd i jakość wykonania

Model ten wykorzystuje kadłubek firmy Tsinghua Tongfang oznaczony jako GK7CN6S.  Tsinghua Tongfang nie jest znanym konsumenckim producentem; jest raczej wytwórcą ODM (Original Design Manufacturer), produkującym laptopy na potrzeby innych marek. Hyperbook Pulsar Z17 z zewnątrz jest bliźniaczo podobny do wspomnianego już testowanego przez nas Pulsara 15 z ekranem o przekątnej 15,6 cala. W obu przypadkach mamy do czynienia z gustowną czarną klapą ekranu ze szczotkowanego aluminium oraz umieszczoną na spodzie przedniej krawędzi obudowy listwą LED, której barwę można zmieniać w dołączonym oprogramowaniu. Po otwarciu laptopa można zauważyć, że panel roboczy poza wąskim aluminiowym paskiem tuż nad klawiaturą został wykonany z plastiku. Materiał ten jest gumowany, dzięki czemu jest miły w dotyku. Na szczęście użycie tworzywa sztucznego nie odbiło się negatywnie na sztywności konstrukcji.

Jednym z obecnych trendów projektowych są wąskie ramki wokół ekranu. W tym modelu są jeszcze węższe niż w 15-calowcach. Boczne mają szerokość 6 mm, a górna – 10 mm. Oczywiście, dolna jest szersza, ale bez tego nie udałoby się zmieścić pod klawiaturą płytki dotykowej przy zachowaniu standardowych proporcji ekranu, 16 : 9.

Cienkie ramki sprawiły, że Hyperbook Pulsar Z17 nie odbiega wiele rozmiarami od klasycznych konstrukcji z ekranem o przekątnej 15,6 cala. Co więcej, jest bardzo lekki. Waga 2,45 kg bardziej przystaje do przeznaczonych dla graczy co cięższych 15-calowych konstrukcji klasy slim niż 17-calowców, te bowiem zwykle ważą ponad 3 kg. Grubość laptopa wynosi przy tym w najgrubszym miejscu, z tyłu obudowy, 34 mm i stopniowo zmniejsza się w stronę panelu roboczego.

Zawiasy trzymają ekran dobrze, ale nie działają na tyle płynnie, by umożliwić otwarcie pokrywy jedną ręką. Pozwalają odchylić ekran mniej więcej do kąta 140 stopni. Stabilnością ramki ekranu – mimo jej bardzo skromnych rozmiarów – Z17 może zawstydzić znacznie grubsze konstrukcje.

Hyperbook Pulsar Z17 – dostęp do podzespołów

Po odkręceniu wszystkich śrubek na spodzie, a następnie zdjęciu spodniej części obudowy uzyskujemy dostęp do dwóch złączy M.2, dwóch RAM (oba są zajęte), karty Wi-Fi, zatoki w formacie 2,5 cala na nośnik danych, akumulatora oraz układu chłodzenia, na który składa się pięć ciepłowodów biegnących do czterech aluminiowych radiatorów owiewanych przez dwa wentylatory.

Pulsar Z17, tak samo jak model z ekranem o przekątnej 15,6 cala, ma dużo złączy. Na szczególną uwagę zasługuje wyjście HDMI 2.0 oraz obsługa G-Sync na zewnętrznych monitorach poprzez dwa wyjścia mini-DisplayPort. Zalecamy skorzystanie w tym przypadku ze złącza zamontowanego tuż obok HDMI, ponieważ drugie ogranicza częstotliwość obrazu do 24 Hz.

Po lewej stronie zamontowano po jednym złączu RJ-45 i USB 2.0 oraz dwa gniazda audio (słuchawkowe i mikrofonowe).

Po prawej znajdują się tylko dwa złącza USB 3.1 typu A i czytnik kart SD.

Z tyłu umieszczono gniazdo zasilania, wyjście HDMI 2.0, dwa wyjścia mini-DisplayPort oraz złącze USB 3.1 typu C.

Z przodu znajduje się podświetlana listwa LED.

Hyperbook Pulsar Z17 – klawiatura, płytka dotykowa, głośniki oraz matryca

Ulepszona klawiatura

Klawiatura w modelu Hyperbook Pulsar Z17 jest oparta na przełącznikach optycznych z dodatkową sprężynką imitującą odgłos i charakterystykę działania przełączników mechanicznych. W modelu Pulsar Z15 mieliśmy sporo zastrzeżeń co do jakości działania klawiatury. W Z17 producent postanowił nieco zmienić jej konstrukcję.

Warto jednak pamiętać o różnicy w działaniu klawiatur optycznych i mechanicznych, która dotyczy sposobu aktywacji. W optycznych przełącznikach aktywacja związana jest z uruchomieniem bariery optycznej (wiązka światła biegnie od nadajnika do odbiornika) – niewciśnięty klawisz przysłania wiązkę świetlną. Rozwiązanie optyczne jest teoretycznie szybsze od przełączników mechanicznych, powinno być też trwalsze.

Zmodernizowana klawiatura jest zdecydowanie lepsza niż w wersji 15-calowej. Nasadki są lepiej zamontowane, bardziej stabilne. Zmieniła się też charakterystyka kliknięcia, które jest wyraźnie cichsze przy zachowaniu bardzo dobrze wyczuwalnego punktu aktywacji. Ogólnie rzecz biorąc, pod względem charakterystyki działania przełączniki są zbliżone do Cherry MX Brown.

Także w nowym modelu klawiatura jest bardzo stabilnie osadzona w obudowie, dzięki czemu w ogóle się nie ugina, a poszczególne klawisze mają indywidualne czterostopniowe podświetlenie RGB.

Niestety, dalej styki nie zawsze generują kliknięcie, ponieważ mechanizm aktywacji jest oparty na barierze optycznej. Zdarza się tak, jeśli nasadka zostanie wciśnięta w rogu, a nie centralnie. Po zdjęciu nasadki można zobaczyć, że styki zostały trochę przeprojektowane względem poprzedniej wersji, ale również w tej znajdują się w górnej części klawiszy.

Podsumowując, nowa wersja klawiatury jest wyraźnie lepsza od poprzedniej, jednak ciągle odbiega od innych niskoprofilowych klawiatur mechanicznych stosowanych w laptopach.

Oprogramowanie, które udostępnia producent, ma sporo funkcji, pozwala na przykład zablokować klawisz „Windows”.

Płytka dotykowa

Płytka dotykowa ma gładką powierzchnię i jest duża, ale miewa problemy z detekcją ruchu palca przy krawędziach. Na szczęście obsługa gestów działa już zadowalająco. Płytka jest wyposażona w pojedynczy przycisk, a wciśnięcie prawego i lewego przycisku myszy rozpoznawane jest programowo. Mechanizm ten działa jednak bardzo dobrze; z obu przycisków korzysta się komfortowo.

Głośniki

System audio gra podobnie jak w mniejszym Pulsarze Z15, co nie może być zaskoczeniem, choć w większej obudowie mogłyby się znaleźć nieco większe przetworniki lub ich większa liczba. Ważne, że brzmienie jest przyjemne dla ucha, nieagresywne. Brakuje tonów niskich, ale to typowe dla tego typu konstrukcji. Tony średnie i wysokie są dobrze zrównoważone. Poziom dźwięku w maksymalnym ustawieniu suwaka regulacji głośności i przy braku słyszalnych zakłóceń wynosi 60,2 dBA.

Hyperbook Pulsar Z17 – ekran

W testowanym modelu Hyperbook montuje matowy panel IPS o przekątnej 17,3 cala i rozdzielczości 1920 × 1080 pikseli produkcji BOE (NV173FHM-N44). Warto wspomnieć, że jest to przedstawiciel 144-hercowych matryc IPS, coraz częściej spotykanych w laptopach dla graczy.

Zmierzone parametry są całkiem dobre. Odwzorowanie palet barw sRGB i Adobe RGB wynosi, odpowiednio, 86,6% oraz 62,4%. Współczynnik kontrastu, 1008 : 1, także jest na dobrym poziomie, choć mieliśmy już w testach panele IPS, które osiągały lepszy. W normie jest również, biorąc pod uwagę użycie matowego ekranu, maksymalna jasność, 324,96 cd/m². Temperatura bieli wynosi zaś 7204 K, biel jest więc lekko ochłodzona.

Zastosowany panel jest dobry we wszystkich kategoriach i zdecydowanie sprawdzi się też w innych zadaniach niż to najważniejsze, czyli gry.

BOE NV173FHM-N44 należy do nowej rodziny szybkich paneli IPS zdolnych odświeżać obraz z częstotliwością 144 Hz, które ocenialiśmy już w ramach testów modeli Acer Predator Helios 500 oraz Hyperbook SL950VR2 (kadłubek Clevo). Tak szybkie odświeżanie wymaga, aby czas reakcji matrycy nie przekraczał 6,9 ms. Zmierzony czas przejścia pomiędzy kolorami: czarny – biały – czarny wynosi 9,8 ms, jest więc tylko trochę dłuższy od wymaganego. Jest to bardzo duży postęp względem wcześniejszych paneli IPS, którym przejście pomiędzy tymi kolorami zajmowało 20 ms. Wyświetlacz wykorzystuje hybrydową metodę sterowania jasnością podświetlenia: powyżej 70% maksymalnej jasności nie migocze, a poniżej używa techniki PWM, przy czym migotanie ma częstotliwość 1000 Hz.

Hyperbook Pulsar Z17 – wydajność ogólna

Hyperbook Pulsar został wyposażony w już kilkukrotnie przez nas testowany 6-rdzeniowy i 12-wątkowy procesor Core i7-8750H. Podobnie jak w modelu Lenovo Legion Y530 procesor ma limit mocy podniesiony z 45 W do 65 W, co pozwoliło Z17 osiągnąć w testach wyniki lepsze od niektórych innych laptopów z tym samym układem. Wystarczy porównać osiągi testowanego Pulsara i jego mniejszego brata bądź kadłubka Clevo P955EP6 z logo Hyperbooka, czyli SL950VR2. Warto też wspomnieć, że pozycja Asusa z desktopowym Ryzenem 1700 w wielowątkowych testach jest niezagrożona.

Ustawienia procesora przedstawia poniższy zrzut ekranowy.

Testowanego Pulsara Z17 wyposażono w 16 GB pamięci DDR4 taktowanej z częstotliwością 2666 MHz i działającej w trybie dwukanałowym, co zasługuje na pochwałę.

Nośnikiem systemowym jest 240-gigabajtowy SSD WD Green. W tej cenie liczyliśmy na pojemniejszy lub szybszy model. Na szczęście do dyspozycji są drugi slot M.2 oraz zatoka w formacie 2,5 cala, można więc doposażyć laptop w dodatkowe nośniki. My jednak radzimy wybrać model inny niż WD Green, to bowiem jeden z najsłabszych SSD.

Hyperbook Pulsar Z17 – wydajność w grach

Testowana konfiguracja jest w zasadzie identyczna z przetestowanym przez nas wcześniej modelem Hyperbook SL950VR2 i zapewnia bardzo zbliżone wyniki, tylko w GTA V oraz Battlefieldzie 1 jest trochę szybsza. W pozostałych testach wydajność nie odstaje od osiągów innych uwzględnionych w porównaniu laptopów z GeForce'em GTX-em 1060, nawet w konfiguracji ze starszym CPU, co jest pewnym rozczarowaniem.

Hyperbook Pulsar Z17 umożliwia grę w najwyższych ustawieniach graficznych i rozdzielczości Full HD niemalże bez spadków poniżej 30 kl./s (nie licząc jednego z miejsc testowych w Wiedźminie 3) przy średniej w okolicy 50–60 kl./s. Zastosowany w laptopie 144-hercowy panel jest zatem w tych ustawieniach trochę bezużyteczny i żeby lepiej go spożytkować, trzeba obniżyć jakość grafiki.

Hyperbook Pulsar Z17 – temperatura, throttling, głośność

Test stabilności: Assassin's Creed Origins

Tradycyjnie sprawdzamy warunki pracy CPU i GPU oraz skuteczność działania układu chłodzenia. Pierwszy test został wykonany w grze Assassin's Creed Origins.

Assassin's Creed Origins jest znany z dużego obciążenia CPU i GPU. Częstotliwość taktowania procesora na początku oscyluje wokół 3,6 GHz, ze skokami do 3,9 GHz. Trwa to mniej więcej do piątej minuty, kiedy następuje spowolnienie taktowania do około 3,3–3,4 GHz. Problemem jest temperatura procesora, notorycznie dobijająca do 100 stopni Celsjusza, przez co następuje throttling termiczny.

Taktowanie GPU utrzymywało się w granicach 1700–1800 MHz przy temperaturze 65–66 stopni Celsjusza, co jest wartością jak najbardziej do przyjęcia.

Przez połowę testu w grze płynność animacji utrzymywała się na bardzo stabilnej wartości 49–50 kl./s, a później nastąpił spadek do nieco ponad 45 kl./s, z bardzo krótkim spowolnieniem do około 43 kl./s w środku. Jest to całkiem dobra stabilność, biorąc pod uwagę warunki, w jakich działa procesor.

Test stabilności: Wiedźmin 3

Wiedźmin 3 jest bardzo mało wymagający dla CPU, dlatego nie dziwi to, że przez przeważającą część testu rdzenie były taktowane z częstotliwością około 3,9 GHz, czyli maksymalną w sytuacji, gdy obciążonych jest wszystkich sześć. Warto jednak nadmienić, że zdarzały się spowolnienia do bazowej wartości 2,2 GHz. Temperatura nie była tutaj problemem, ponieważ utrzymywała się w okolicy 70 stopni Celsjusza, nie licząc rzadkich skoków do ponad 90 stopni.

GPU było taktowane z niższą częstotliwością, nieco powyżej 1500 MHz, przy stabilnej temperaturze 66 stopni.

Efektem była wzorowa stabilność osiągów na poziomie 35 kl./s.

Hyperbook Pulsar Z17 – nagrzewanie się obudowy

Testowany laptop jest zbliżony do mniejszego Pulsara Z15 także pod względem rozkładu temperatury. Warto jednak zaznaczyć, że zmierzone przez nas wartości są niższe, co jest zasługą użycia w obudowie plastiku, ten bowiem gorzej od metalu przewodzi ciepło. Podobnie jak w mniejszym modelu najcieplejsze miejsca to środek klawiatury oraz przerwa pomiędzy klawiaturą a ekranem, gdzie znajduje się kompleks chłodzący GPU i CPU. Miernik wskazał tam, odpowiednio, około 41 stopni Celsjusza i około 42 stopni. Pozostała część obudowy nie nagrzewa się bardziej niż do 30 stopni. Warto też wspomnieć o wręcz bardzo niskiej temperaturze okolicy klawiszy WSAD i sekcji numerycznej. Powodem jest to, że wentylatory zasysają powietrze również od góry, poprzez szczeliny w klawiaturze, co jest dość rzadko spotykanym rozwiązaniem.

W miejscu, przez które prześwituje kompleks chłodzący CPU i GPU, zanotowaliśmy 44 stopnie. Trochę chłodniejszy jest środek oraz miejsca wokół wylotów układu chłodzenia, gdzie temperatura osiąga 38–40 stopni. Reszta obudowy po tej stronie, podobnie jak na górze, nie nagrzewa się bardziej niż do 30 stopni.

Hyperbook Pulsar Z17 – głośność

Hyperbook Pulsar Z17 jest cichszy od swojego odpowiednika z ekranem o przekątnej 15,6 cala. W spoczynku jest wręcz bardzo cichy (21,7 dBA). Poziom dźwięku pod obciążeniem jest znacznie wyższy, ale 43,4 dBA to wartość jak najbardziej do przyjęcia. Wykonaliśmy także pomiar w trybie wymuszającym maksymalną prędkość obrotową wentylatorów, a jego wynik to 45,8 dBA.

Warto też wspomnieć o możliwości ustawienia własnej krzywej prędkości obrotowej w dołączonym do laptopa oprogramowaniu.

Hyperbook Pulsar Z17 – czas działania

Hyperbook Pulsar Z17 został wyposażony w akumulator o pojemności 47 Wh. Pozwala on na 76 minut gry, ale należy się liczyć z obniżoną wydajnością. W przypadku bardziej prozaicznych zadań, takich jak przeglądanie internetu i oglądanie filmów w jakości HD, energii wystarczy na blisko 4 godziny.

Hyperbook Pulsar Z17 – podsumowanie

Hyperbook Pulsar Z17 jest bardzo podobny do mniejszego odpowiednika, którego nie tak dawno testowaliśmy. Tak samo jak w tamtym mamy do czynienia z wysoką jakością wykonania i cienkimi ramkami, które sprawiają, że laptop jest niewiele większy od klasycznych konstrukcji z ekranem o przekątnej 15,6 cala. Co prawda w tym kadłubku zastosowano plastik zamiast aluminium (które pozostało właściwie tylko na klapie matrycy), ale jest to wysokiej jakości sztywne tworzywo.

Pulsar Z17 ma także bardzo dobry 144-hercowy ekran IPS, bogaty zestaw portów i pamięć działającą w trybie dwukanałowym, a także zapewnia łatwy dostęp do podzespołów, jest cichy w spoczynku i umiarkowanie głośny pod obciążeniem. Ponadto spodobały się nam nawet przyjemnie grające (jak na laptop) głośniki oraz dość niska temperatura obudowy w czasie, gdy laptop jest intensywnie wykorzystywany.

Na krytykę zasługuje klawiatura. Choć jest lepsza od poprzedniej, nadal odstaje od konkurencyjnych konstrukcji. Poza tym ekran używa PWM do regulacji jasności (poniżej 70% maksymalnej), układ chłodzenia nie radzi z poskromieniem Core i7-8750H, a jeśli GPU jest obciążone, power limit spada do domyślnej wartości 45 W. Pietą achillesową tego laptopa jest także krótki czas działania na zasilaniu akumulatorowym i zastosowany nośnik SSD, który w tej cenie powinien być większy, a przynajmniej szybszy.

Testowany Hyperbook Pulsar Z17 to dobry laptop, ale można taniej kupić bardzo podobne, a nawet lepsze konfiguracje innych producentów. Przykładem niech będą HP OMEN 17, wyposażony w większy, 480-gigabajtowy nośnik SSD, i Asus ROG Strix SCAR GL703GM. Na ich tle testowany Hyperbook wygląda już znacznie mniej korzystnie.

Użycie mechanicznej klawiatury (z przełącznikami optycznymi) w laptopie z tego segmentu zasługuje na pochwałę, więc Z17 ma swoją niszę, szkoda jednak, że nie jest to wzorowy element konstrukcji.

Do testów dostarczył: Hyperbook

Cena w dniu publikacji (z VAT): 6877 zł