MSI PS42 Modern 8RC − mistrz wydajności wagi ultralekkiej

Rynek ultrabooków jest silnie spolaryzowany. Z jednej strony spektrum znajdują się przeznaczone dla graczy, wydajne i niejednokrotnie kosztujące kilkanaście tysięcy złotych urządzenia wyposażone w najnowsze podzespoły, które umożliwiają grę w tytuły AAA przy maksymalnych ustawieniach jakości grafiki. Ich przeciwieństwo stanowią niejednokrotnie równie drogie laptopy zaopatrzone w niskonapięciowe procesory i zintegrowane lub energooszczędne karty graficzne, które wraz z pojemną baterią zapewniają działanie urządzeń nawet przez kilkanaście godzin. Testowany przez nas MSI PS42 wydaje się doskonałym kompromisem między tymi dwoma rodzajami urządzeń, a przy tym jest obecnie dostępny w bardzo korzystnej jak na ultrabooka cenie.

Spis treści

MSI PS42 Modern 8RC – dane techniczne

Recenzowany przez nas wariant nie jest najnowszym modelem PS42. Za jego działanie odpowiada układ Core i5-8250U należący do starszej, bo ósmej generacji procesorów Intel, czyli rodziny Kaby Lake Refresh. Tak jak nowsze jednostki z linii Whiskey Lake-U został wykonany w procesie klasy 14 nanometrów, jednak w architekturze 14+, a nie udoskonalonej 14++, przez co pozostaje na poziomie sprzętowym podatny na atak typu Meltdown. Cechuje się też nieznacznie niższym taktowaniem w trybie turbo wynoszącym 3,4 GHz dla wszystkich czterech obciążonych rdzeni, kiedy w jego następcy (i5-8265U) jest to już 3,9 GHz dla 1 lub 2 rdzeni lub 3,7 GHz, gdy wszystkie są intensywnie wykorzystywane. Jednak jak wiemy z naszych testów, ma to niewielki wpływ na długotrwałą wydajność procesora, zauważalny praktycznie jedynie w podczas krótkich zadań. Dużo ważniejszy jest limit energetyczny (TDP). W obu układach jest on konfigurowalny, jednak tak jak w większości przypadków, także w PS42 pozostał na domyślnym poziomie 15 watów.

Nie najnowszy procesor nie jest jednak istotną wadą, jeżeli weźmiemy pod uwagę inną cechę PS42, wyjątkowo rzadko spotykaną w małych, lekkich i relatywnie niedrogich ultramobilnych laptopach. Jest nią dedykowana karta graficzna Nvidia GeForce GTX 1050. Choć i ta ma już swoje lata, to w porównaniu z innymi jednostkami, jak Vega 8 czy MX150/250, występującymi w laptopach w tym przedziale cenowym jest zdecydowanie wydajniejsza.
Układ ten oparty jest na 14-nanometrowej architekturze Pascal. Rdzeń karty (GP107-300) praktycznie nie różni się pod względem budowy od swojego pierwotnego desktopowego odpowiednika z 2016 roku (w 2018 roku pojawił się też GP107-301 o większej wydajności). Zbudowany jest więc z pięciu bloków multiprocesorów strumieniowych (SM), co odpowiada 640 rdzeniom CUDA, 40 jednostkom teksturującym (TMU) oraz 16 jednostkom renderującym (ROP). Układ mobilny również występuje w kilku wariantach, te jednak różnią się między sobą jedynie taktowaniem. Poza zwykłym mobilnym GTX 1050 wyróżnić można dwa warianty z dopiskiem Max-Q w nazwie. MSI zdecydowało się na ten najbardziej energooszczędny z nich, którego bazowe taktowanie GPU wynosi 1000 MHz, a w trybie Boost 1.0 wzrasta do 1139 MHz. Karta zaopatrzona jest w 4 GB dedykowanej pamięci GDDR5 produkcji Samsunga pracującej z częstotliwością 1750 MHz, a w tej konfiguracji TDP układu wynosi 34 waty.

Testowany laptop został wyposażony w pamięć operacyjną DDR4 pracującą z szybkością 1200 MHz (DDR-2400) o pojemność 8 GB. Co rzadko spotykane w ultramobilnych laptopach, kości pamięci nie są wlutowane, ale osadzone na dwustronnym, jedno-rankowym (single rank) module (Samsung M471A1K43CB1-CTD) umieszczonym w pojedynczym slocie SO-DIMM. Możemy zatem w razie potrzeby (i przy odrobinie uporu, o czym później) zwiększyć pojemność RAM-u samodzielnie, a to rzadko jest możliwe w ultramobilnych urządzeniach. Niestety, zastosowane rozwiązanie ma za to jedną wadę – pamięć może działać wyłącznie w trybie jednokanałowym.

Nośnikiem systemowym jest Kingston RBUSNS8154P3/256GJ o pojemności 256 GB. Moduł M.2 ma format 2280, korzysta z interfejsu PCIe Gen 3 ×2 i obsługuje standard NVMe 1.2.

Poniższa tabela przedstawia pozostałe parametry: