GeForce GTX 1080 Ti – porównanie kart niereferencyjnych

Zotac GeForce GTX 1080 Ti AMP Extreme

Modele AMP Extreme to przedstawiciele najmocniejszej serii kart graficznych w ofercie Zotaca. Testowana karta waży aż 1576 g, co sprawia, że nie dziwią wzmocnienia slotów PCI-e na płytach głównych. Co prawda jeszcze nie widzieliśmy, żeby jakaś karta wyłamała slot PCI, ale przy takiej wadze jest to bardziej prawdopodobne niż zwykle. Bardzo duży i rozbudowany układ chłodzenia ma zapewnić temperaturę rdzenia graficznego na poziomie 66–67 stopni Celsjusza pod obciążeniem. Układ ten, zaprojektowany przez Zotaca i nazwany IceStorm, składa się z trzech wentylatorów o średnicy 10 cm i masywnego radiatora, przez który przechodzi sześć rurek cieplnych o grubości 8 mm. Co ważne, chłodzi on nie tylko rdzeń graficzny, ale również kości pamięci i całą sekcję zasilającą. Konstrukcja jest półpasywna: wentylatory pozostają w spoczynku dopóty, dopóki temperatura rdzenia wynosi mniej niż 55 stopni Celsjusza.

Zotac GeForce GTX 1080 Ti AMP Extreme, jak sama nazwa wskazuje, jest wersją skrajnie mocno podkręconą, co widać choćby po częstotliwości taktowania GPU: 1607 MHz i 1720 MHz w trybie Boost. Oczywiście, wszystkie karty z serii 10xx są szybciej taktowane w trybie Boost, niż podają producenci, i Zotac nie jest tu wyjątkiem. Nasz egzemplarz w trybie Boost osiągał częstotliwość 1987 MHz. Pamięć też jest podkręcona – do 1400 MHz.

Żeby to wszystko działało bez problemów, trzeba było poprawić sekcję zasilającą. Zotac nie poszedł na skróty: układ faz zasilania to 16 + 2, są też dwa kontrolery napięcia Power Boost. To musi oznaczać zwiększony pobór energii. Trzeba się liczyć z tym, że testowana karta będzie pobierać nawet 350 W, dlatego ma dwa złącza ośmiopinowe.

Już standardowo karty tej klasy zapewniają efektowne podświetlenie RGB. W tej dziedzinie Zotac na tle rywali wypada bardzo dobrze i przypadł nam do gustu najbardziej ze wszystkich. Nie przeszkadzał nam nawet podświetlany napis Zotac na tylnym panelu.

Niestety, o ile metalowy panel tylny, który otula kartę z trzech stron, bardzo nam się podoba, o tyle góra konstrukcji jest wykonana z tworzyw sztucznych i nie wygląda tak dobrze, jak mogłaby wyglądać. Konkurencyjny Aorus, chociaż z zewnątrz nie do końca odpowiada naszym upodobaniom, ma w pełni metalową obudowę.

Karty oparte na układzie graficznym Pascal mogą wyświetlać obraz jednocześnie na wielu monitorach. Nasz egzemplarz też zapewnia tę funkcję, z jednym ograniczeniem: można korzystać z czterech wyjść sygnału wideo naraz spośród pięciu dostępnych. Są to: trzy Display Port, jedno HDMI oraz jedno DL-DVI-D.