Gigabyte Z170-HD3P – test

• złącze ATX ośmiopinowe – ułożenie poziome, bardzo mały odstęp od krawędzi laminatu, zapinka skierowana w górę (kiepskie rozwiązanie);
• sloty RAM – jednostronnie domykane, zapinki nie kolidują z długimi kartami grafiki;
• header USB 3.0 – oba na właściwej wysokości;
• porty Serial-ATA – sześć;
• port M.2 – jeden PCI Express 3.0 ×4;
• wyświetlacz kodów POST – nie;
• kości UEFI – dwie;

• porty PS/2 – jeden (mysz lub klawiatura);
• porty USB 2.0 - dwa;
• porty USB 3.0 – trzy;
• porty USB 3.1 – jeden plus jeden typu C;
• wyjścia obrazu – HDMI, VGA, DVI-D;
• wyjście S/PDIF – nie.

Radiator na mostku jest bardzo mały i umieszczony tuż pod kartą graficzną. Podczas wytężonej pracy komputera nagrzewa się znacznie.

Testy wydajności i pobór energii

• Wydajność (ustawienia domyślne)
• Wydajność (po podkręceniu procesora)
• Pobór energii elektrycznej (ustawienia domyślne)
• Pobór energii elektrycznej (po podkręceniu procesora)

UEFI, niestety, negatywnie zaskakuje. W tym modelu zastosowano nie UEFI Full HD, znane z poprzednich serii, a jedynie zwykłe. Nie cechuje się ono zbyt ciekawym wzornictwem, a jego przejrzystość pozostawia wiele do życzenia. Zdarza się, że całe podmenu składa się z dwóch–trzech opcji albo że opcje się dublują. Panuje tu straszny bałagan. Kolor tła jest kwestią gustu, w każdym razie sam projekt graficzny jest, naszym zdaniem, dość przejrzysty, ale szata graficzna nie musiała być aż tak uboga.

GALERIA UEFI

UEFI zapewnia następujące możliwości podkręcania:

Podkręcanie procesora na płycie głównej Gigabyte Z170-HD3P

Nasz testowy procesor Core i5 6600K na najlepszych płytach głównych pracuje poprawnie w LinX 0.6.5 przyspieszony do 4,6 GHz z napięciem zasilającym 1,35 V. I właśnie takie napięcie ustawiamy w UEFI, gdy podkręcamy ten układ na testowanych płytach. W razie sporego spadku napięcia pod obciążeniem próbujemy manipulować parametrem Loadline calibration i szukamy maksymalnej stabilnej w LinX częstotliwości taktowania z dokładnością do 100 MHz.

Nie udało nam się, niestety, osiągnąć maksimum możliwości testowego Core i5, czyli 4,6 GHz przy napięciu zasilającym 1,35 V. Mimo ustawienia parametru Loadline calibration na wartość High procesor nie był stabilny przy tej częstotliwości. Podkręcanie zakończyliśmy 100 MHz niżej, na 4500 MHz.

Komplet modułów 2 × 8 GB Crucial Ballistix DDR4-2666 (16-17-17-36, 1,2 V) pracował stabilnie w ustawieniach nominalnych (DDR4-2666) z parametrem Command Rate w wysokości 1T.

Testy zintegrowanego układu audio

Syntetyczne testy dźwięku przeprowadzamy w programie RMAA 6.4.1, podłączywszy wyjście głośników do wejścia liniowego.

Zastosowano tutaj kodek Realtek ALC887 oraz złote kondensatory Chemicona.

Wyniki testu audio

Wyniki testu RMAA są kiepskie, czego należało się spodziewać.

Dane techniczne

Zestaw testowy

Testy wydajności (ustawienia domyślne)

W ustawieniach domyślnych zawartość CMOS-u jest czyszczona przed włączeniem komputera, a następnie przeprowadzane są testy wydajności bez żadnych zmian w ustawieniach UEFI.

Wszystkie testy i pomiary przeprowadzamy w trybie zarządzania energią Zrównoważony – to właśnie on jest domyślny w systemie Windows. Ma to wpływ na osiągi i zapotrzebowanie na prąd. Tryb ten umożliwia obniżanie częstotliwości taktowania, a więc i oszczędzanie energii. Tym samym na wynik zamieszczony na wykresie mają wpływ nie tylko parametry procesora, ale również czas, którego płyta główna potrzebuje na przełączenie się między stanem „idle” a zadaną maksymalną częstotliwością taktowania (i zwiększenie napięcia zasilającego).

Testy zaczynamy od dwóch gier. W GTA V sprawdzamy wydajność procesora i podsystemu pamięci. W Wiedźminie 3 interesuje nas tylko i wyłącznie wydajność układu graficznego.

Kolejnym testem jest kompresja aplikacją 7-Zip jednego dużego pliku oraz wielu małych. W tym pierwszym przypadku wykorzystywany jest jeden rdzeń procesora, w drugim wszystkie cztery.

Ostatnim testem jest syntetyczny LinX 0.6.5 wykorzystujący bibliotekę Linpack FORTRAN-a, którą stosują matematycy oraz fizycy do numerycznego rozwiązywania problemów algebraicznych. Jest on bardzo wyczulony na wydajność procesora oraz podsystemu pamięci. Testy przeprowadzamy na jednym, dwóch oraz czterech wątkach, by sprawdzić poprawność działania mnożników Turbo. Bardzo łatwo tu wykryć ewentualne nieprzestrzeganie specyfikacji Intela przez producenta płyty.

Testy wydajności (po podkręceniu procesora)

Przeprowadzamy te same testy co w ustawieniach domyślnych.

Wykorzystujemy jednak pełny potencjał pamięci DDR4-2666 z platformy testowej, ustawiając opóźnienia na 16-17-17-36, a napięcie zasilania na 1,2 V.

Napięcie zasilania procesora ustawiamy na 1,35 V w UEFI i sprawdzamy maksymalny stabilny mnożnik za pomocą narzędzia Linx 0.6.5. Działanie sprzętu uznajemy za stabilne po 30 minutach ciągłej pracy. W razie pojawienia się niebieskiego ekranu obniżamy mnożnik o jeden. I tak dalej...

Wszystkie testy i pomiary przeprowadzamy w trybie zarządzania energią Zrównoważony – to właśnie on jest domyślny w systemie Windows. Ma to wpływ na osiągi i zapotrzebowanie na prąd. Tryb ten umożliwia obniżanie częstotliwości taktowania, a więc i oszczędzanie energii. Tym samym na wynik zamieszczony na wykresie mają wpływ nie tylko parametry procesora, ale również czas, którego płyta główna potrzebuje na przełączenie się między stanem „idle” a zadaną maksymalną częstotliwością taktowania (i zwiększenie napięcia zasilającego).

Pobór energii (ustawienia domyślne)

Sprawdzamy ilość energii pobieranej przez całą platformę za pomocą miernika Voltcraft Energy Logger 4000.

W przypadku fabrycznej konfiguracji pomiar wykonujemy po wyczyszczeniu zawartości CMOS-u i uruchomieniu komputera.

• Test w spoczynku polega na wyświetlaniu pulpitu systemu Windows 10 Pro.
• Test podczas obciążenia polega na uruchomieniu programu LinX 0.6.5

Pobór energii (po podkręceniu procesora)

Sposób testowania i kryteria są takie same jak w teście w fabrycznej konfiguracji, z tą różnicą, że procesor pracuje w maksymalnym stabilnym ustawieniu z napięciem zasilającym rdzenie na poziomie 1,35 V. W przypadku gdy płyta główna nie jest w stanie zapewnić takiego napięcia (z powodu zbyt słabego układu zasilającego procesor) jest ono odpowiednio niższe - a jego wartość wyraźnie zaznaczamy w opisie słupka. Wszystkie funkcje oszczędzania energii (Speedstep, stany C) pozostają włączone.

Podsumowanie

Gigabyte Z170-HD3P to jedna z najtańszych konstrukcji z portami USB 3.1. Niestety, jak to bywa w takich przypadkach, układ audio mocno rozczarowuje i warto pomyśleć o dodatkowej karcie dźwiękowej. Na laminacie znalazły się jednak sloty PCI, więc z kupieniem odpowiedniego modelu w dobrej cenie nie powinno być dużego problemu. Płyta nie zawiodła w dziedzinie podkręcania procesora, chociaż pełni jego możliwości nie udało nam się osiągnąć. Denerwować może niezbyt logiczne i mało przejrzyste UEFI, w którym wielu funkcji trzeba po prostu szukać. Także wtyczka ATX P8 jest niezbyt fortunnie umieszczona na laminacie i jej wypięcie po zamontowaniu płyty w obudowie może być utrudnione.

Test płyt głównych Intel Z170 LGA1151

Test płyty, który czytacie jest częścią przeglądowego artykułu na temat płyt głównych LGA1151 z układem Intel Z170. Niebawem opublikujemy pełne zestawienie. Ewentualne rekomendacje oraz nasze typy wskażemy w materiale końcowym.

Do testów dostarczył: X-KOM

Cena w dniu publikacji (z VAT) około 500 zł