Układ zasilający procesor nie jest zbyt rozbudowany, ale część tranzystorów zasilających jest pokryta radiatorem. Radiator jest stosunkowo niewielki i nie został przykręcony do laminatu, lecz przymocowany plastikowymi kołkami. Raczej nie budzi zaufania, ale w praktyce, mimo dość wysokiej temperatury, pozwolił osiągnąć całkiem niezłe wyniki w podkręcaniu procesora.
Budowa laminatu:
- złącze ATX ośmiopinowe – ułożenie poziome, bardzo duży odstęp od krawędzi laminatu, zapinka skierowana w dół (bardzo dobre rozwiązanie);
- sloty RAM – obustronnie domykane, zapinki nie kolidują z długimi kartami grafiki;
- header USB 3.0 – na właściwej wysokości;
- porty Serial-ATA – cztery (!);
- port M.2 – jeden PCI Express 3.0 ×4;
- wyświetlacz kodów POST – brak;
- kości UEFI – jedna;
- porty PS/2 – dwa (mysz oraz klawiatura);
- porty USB 2.0 - dwa;
- porty USB 3.0 – cztery;
- porty USB 3.1 – brak;
- wyjścia obrazu – HDMI, DVI-D;
- wyjście S/PDIF – brak.
Radiator na mostku Intel Z170 jest niewielki, podobnie jak w większości konstrukcji z tego przedziału cen.
Testy wydajności i pobór energii
- Wydajność (ustawienia domyślne)
- Wydajność (po podkręceniu procesora)
- Pobór energii elektrycznej (ustawienia domyślne)
- Pobór energii elektrycznej (po podkręceniu procesora)
UEFI nie zmieniło się znacząco względem płyt z układem Z97, ale zmieniono jego kolorystykę, naszym zdaniem na nieco ładniejszą. UEFI podobnie jak w poprzedniku zapewnia dwa tryby działania: EZ Mode dla mniej zaawansowanych oraz klasyczny, w którym zaawansowany użytkownik znajdzie dziesiątki opcji, służących na przykład do podkręcania pamięci. Płyta pozwala bardzo dokładnie dostosowywać prędkość obrotową wentylatorów do warunków panujących w obudowie komputera. Nie zabrakło także prostego kreatora automatycznego podkręcania, który po wybraniu rodzaju schładzacza i zastosowań komputera sam dopasuje nieco przyspieszone parametry procesora i RAM-u. W skrócie: UEFI w serii płyt Z97 było bardzo wszechstronne oraz intuicyjne i tak samo jest w serii Z170.
GALERIA UEFI
UEFI zapewnia następujące możliwości podkręcania:
Możliwości podkręcania w BIOS-ie | Asus Z170-P D3 |
---|---|
Zegar bazowy | 40-340 MHz |
Napięcie procesora | 0,6-1,7 V |
Napięcie VCCSA | 0,7-1,685 V |
Napięcie VCCIO | 0,7-1,585 V |
Napięcie dla pamięci | 1-1,8 V |
Podkręcanie procesora na płycie głównej Asus Z170-P D3
Nasz testowy procesor Core i5 6600K na najlepszych płytach głównych pracuje poprawnie w LinX 0.6.5 przyspieszony do 4,6 GHz z napięciem zasilającym 1,35 V. I właśnie takie napięcie ustawiamy w UEFI, gdy podkręcamy ten układ na testowanych płytach. W razie sporego spadku napięcia pod obciążeniem próbujemy manipulować parametrem Loadline calibration i szukamy maksymalnej stabilnej w LinX częstotliwości taktowania z dokładnością do 100 MHz.
Płyta pozwoliła nam osiągnąć 4,5 GHz. W tym celu należało ustawić parametr Loadline calibration na poziom 5 (Level 5). Warto jednak nadmienić, że po dłuższym działaniu LinX temperatura radiatora na sekcji zasilania procesora była już dość wysoka, bo przekraczała 75 stopni.
Asus Z170-P D3 bez problemów współpracował z zestawem pamięci DDR3L Kingston HX318LC11FBK2/16 (DDR3L 1866 11-11-11-32 1,35 V). Co ciekawe, w ustawieniach nominalnych optymalnie dopasował parametry kości do profilu XMP modułów.
Sprawdziliśmy także kompatybilność ze zwykłymi modułami DDR3. Po obsadzeniu slotów płyta uruchomiła się bez problemu, a napięcie zasilające kości wynosiło 1,485 V. Kto ma dużo gigabajtów w modułach starszego typu, ten nie powinien mieć żadnych problemów z ich wykorzystaniem.
Testy zintegrowanego układu audio
Syntetyczne testy dźwięku przeprowadzamy w programie RMAA 6.4.1, podłączywszy wyjście głośników do wejścia liniowego.
Zastosowano tutaj archaiczny już kodek Realtek ALC887, a towarzyszą mu cztery złote kondensatory firmy Nichicon.
Wyniki testu audio
Frequency response (from 40 Hz to 15 kHz), dB | +0.10, +0.04 | Excellent |
Noise level, dB (A) | -87.7 | Good |
Dynamic range, dB (A) | 87.6 | Good |
THD, % | 0.0020 | Excellent |
THD + Noise, dB (A) | -78.5 | Average |
IMD + Noise, % | 0.014 | Very good |
Stereo crosstalk, dB | -87.1 | Excellent |
IMD at 10 kHz, % | 0.013 | Very good |
General performance | Very good |
Niestety, wyniki testu RMAA płyt z kodekiem ALC887 są, mówiąc delikatnie, nie najlepsze i konstrukcja Asusa nie jest tu wyjątkiem.
Dane techniczne
Model | Asus Z170-P D3 |
Format płyty | ATX |
Podstawka | LGA1151 |
Układ logiki | Intel Z170 |
Rodzaj pamięci operacyjnej | 4 sloty DDR3L (maks. 64 GB) |
Liczba portów PCI Express | 4 (2 ×16, 2 ×1) |
Liczba portów PCI | 2 |
Obsługa Nvidia SLI / AMD CrossFireX | Nie/Tak |
Liczba złączy SATA | 4 SATA 6 Gb/s |
Liczba złączy mSATA | 0 |
Liczba slotów M.2 | 1 (PCI-E 3.0 ×4 lub SATA3 ) |
Karta sieciowa przewodowa | 1 × Gigabit LAN (Realtek) |
Układ dźwiękowy | Realtek ALC887 |
Liczba portów USB 3.0 (panel I/O) | 4 |
Liczba portów USB 3.1 (panel I/O) | Brak |
Liczba portów USB 2.0 (panel I/O) | 2 |
Zestaw testowy
Model | Dostarczył | |
---|---|---|
Procesor | Intel Core i5-6600K | www.x-kom.pl |
Pamięć RAM | HyperX Fury DDR3L-1866 2 x 8 GB (11-11-11-31 1,35 V) | |
Karta graficzna | Nvidia GeForce GTX 980 4 GB | www3.pny.com |
Nośnik systemowy | Intel SSD 510 250 GB | www.intel.com |
Schładzacz procesora | Enermax Liqtech 120X | www.zalman.com |
Zasilacz | Enermax Platimax EPM850EWT 850W (80Plus Platinum) | www.listan.net |
Monitor | Philips Brillance 273P3LPH | www.philips.pl |
Testy wydajności (ustawienia domyślne)
W ustawieniach domyślnych zawartość CMOS-u jest czyszczona przed włączeniem komputera, a następnie przeprowadzane są testy wydajności bez żadnych zmian w ustawieniach UEFI.
Wszystkie testy i pomiary przeprowadzamy w trybie zarządzania energią Zrównoważony – to właśnie on jest domyślny w systemie Windows. Ma to wpływ na osiągi i zapotrzebowanie na prąd. Tryb ten umożliwia obniżanie częstotliwości taktowania, a więc i oszczędzanie energii. Tym samym na wynik zamieszczony na wykresie mają wpływ nie tylko parametry procesora, ale również czas, którego płyta główna potrzebuje na przełączenie się między stanem „idle” a zadaną maksymalną częstotliwością taktowania (i zwiększenie napięcia zasilającego).
Testy zaczynamy od dwóch gier. W GTA V sprawdzamy wydajność procesora i podsystemu pamięci. W Wiedźminie 3 interesuje nas tylko i wyłącznie wydajność układu graficznego.
Kolejnym testem jest kompresja aplikacją 7-Zip jednego dużego pliku oraz wielu małych. W tym pierwszym przypadku wykorzystywany jest jeden rdzeń procesora, w drugim wszystkie cztery.
Ostatnim testem jest syntetyczny LinX 0.6.5 wykorzystujący bibliotekę Linpack FORTRAN-a, którą stosują matematycy oraz fizycy do numerycznego rozwiązywania problemów algebraicznych. Jest on bardzo wyczulony na wydajność procesora oraz podsystemu pamięci. Testy przeprowadzamy na jednym, dwóch oraz czterech wątkach, by sprawdzić poprawność działania mnożników Turbo. Bardzo łatwo tu wykryć ewentualne nieprzestrzeganie specyfikacji Intela przez producenta płyty.
Testy wydajności (po podkręceniu procesora)
Przeprowadzamy te same testy co w ustawieniach domyślnych.
Wykorzystujemy jednak pełny potencjał pamięci DDR4-2666 z platformy testowej, ustawiając opóźnienia na 16-17-17-36, a napięcie zasilania na 1,2 V.
Napięcie zasilania procesora ustawiamy na 1,35 V w UEFI i sprawdzamy maksymalny stabilny mnożnik za pomocą narzędzia Linx 0.6.5. Działanie sprzętu uznajemy za stabilne po 30 minutach ciągłej pracy. W razie pojawienia się niebieskiego ekranu obniżamy mnożnik o jeden. I tak dalej...
Wszystkie testy i pomiary przeprowadzamy w trybie zarządzania energią Zrównoważony – to właśnie on jest domyślny w systemie Windows. Ma to wpływ na osiągi i zapotrzebowanie na prąd. Tryb ten umożliwia obniżanie częstotliwości taktowania, a więc i oszczędzanie energii. Tym samym na wynik zamieszczony na wykresie mają wpływ nie tylko parametry procesora, ale również czas, którego płyta główna potrzebuje na przełączenie się między stanem „idle” a zadaną maksymalną częstotliwością taktowania (i zwiększenie napięcia zasilającego).
Pobór energii (ustawienia domyślne)
Sprawdzamy ilość energii pobieranej przez całą platformę za pomocą miernika Voltcraft Energy Logger 4000.
W przypadku fabrycznej konfiguracji pomiar wykonujemy po wyczyszczeniu zawartości CMOS-u i uruchomieniu komputera.
- Test w spoczynku polega na wyświetlaniu pulpitu systemu Windows 10 Pro.
- Test podczas obciążenia polega na uruchomieniu programu LinX 0.6.5
Pobór energii (po podkręceniu procesora)
Sposób testowania i kryteria są takie same jak w teście w fabrycznej konfiguracji, z tą różnicą, że procesor pracuje w maksymalnym stabilnym ustawieniu z napięciem zasilającym rdzenie na poziomie 1,35 V. W przypadku gdy płyta główna nie jest w stanie zapewnić takiego napięcia (z powodu zbyt słabego układu zasilającego procesor) jest ono odpowiednio niższe - a jego wartość wyraźnie zaznaczamy w opisie słupka. Wszystkie funkcje oszczędzania energii (Speedstep, stany C) pozostają włączone.
Podsumowanie
Asus Z170-P D3 to specyficzna konstrukcja, jedna z nielicznych płyt z układem Intel Z170 umożliwiających podkręcanie odblokowanych procesorów z literą K w nazwie. Nie ma co ukrywać, że zakup DDR3L zamiast DDR4 wielkich oszczędności nie przyniesie, a pewna różnica w wydajności modułów (z porównywalnych segmentów) jednak występuje – na niekorzyść DDR3L. W tej sytuacji płyta powinna zainteresować głównie tych, którzy chcą zmienić platformę na nowszą i mają wysokiej klasy pojemne moduły DDR3 (DDR3-2000 lub szybsze). Z170-P D3 to tani produkt, więc nie dziwi, że zainstalowano w niej stary i kiepski kodek audio (co ma odzwierciedlenie w wynikach), tańszy układ LAN Realteka, tylko cztery porty Serial-ATA... Nie zabrakło na szczęście portów PCI, więc można użyć jednej ze starszych, ale wciąż bardzo dobrych kart dźwiękowych.
Test płyt głównych Intel Z170 LGA1151
Test płyty, który czytacie jest częścią przeglądowego artykułu na temat płyt głównych LGA1151 z układem Intel Z170. Niebawem opublikujemy pełne zestawienie. Ewentualne rekomendacje oraz nasze typy wskażemy w materiale końcowym.
Do testów dostarczył: Asus
Cena w dniu publikacji (z VAT) 450 zł