Jak wiemy, na rynku przełączników do klawiatur mechanicznych działa kilku producentów. Najbardziej znanym jest Cherry, wytwórca serii MX. Odpowiedniki tych konstrukcji robi firma Kail. To z nią Razer stworzył nowy mechanizm do swojej klawiatury BlackWidow Chroma. Bohater dzisiejszego testu, model Logitech G910 Orion Spark, jest oparty na przełącznikach Romer-G. Zostały one zaprojektowane przez Logitecha i wykonane we współpracy z firmą Omron, czołowym producentem przełączników do myszy. Powodów takiej decyzji jest kilka. Z jednej strony Cherry nie nadąża z dostawami do wszystkich partnerów. Z drugiej zaś mamy marketing. Skoro już robimy własne przełączniki, zróbmy je tak, by wyglądały na lepsze od konkurencyjnych! I rzeczywiście: dane techniczne wykazują małą przewagę Romer-G nad Cherry MX.
Logitech G910 Orion Spark „Iskra Oriona” to wyjątkowa klawiatura mechaniczna. Nie tylko ze względu na zastosowane w niej nowatorskie przełączniki, ale również za sprawą wielu innych elementów. Wygląd, kształt nasadek klawiszy, podstawka do smartfona – Logitech naprawdę starał się zaprojektować konstrukcję jedyną w swoim rodzaju. Czy wszystkie założenia producenta znajdą uznanie w oczach użytkowników? I wcale nie chodzi nam o sponsorowanych wyczynowych graczy, których coraz częściej można zobaczyć w reklamach na jego stronie...
Dane techniczne:
- Klawiatura zaprojektowana do gier
- przełączniki mechaniczne Romer-G
- maksymalny skok: 3 mm
- skok do momentu aktywacji: 1,5 mm
- wytrzymałość przełączników: 70 mln wciśnięć
- dodatkowe klawisze multimedialne
- dziewięć dodatkowych klawiszy G
- podświetlenie RGB
- waga: 1,5 Kg
- przewód o długości 1,8 m bez oplotu
- wymiary: 243 mm × 505 mm × 35,5 mm.
Klawiatura została zapakowana w podwójny sztywny karton. Wewnętrzny, z literą G, został dość elegancko wykonany. W zestawie z urządzeniem dostajemy dwie podpórki pod nadgarstki oraz książeczkę z dokumentacją.
Obudowa klawiatury Logitech G910 Orion Spark składa się z trzech głównych elementów: matowego wierzchu, błyszczącej, ozdobnej ramy oraz spodu ze zwykłego, lekko połyskliwego plastiku. Ich spasowanie jest bardzo dobre. Szczeliny są minimalne i równe na całej długości.
Wierzch to matowy plastik, dość gładki i przyjemny w dotyku. Jest odporny na zabrudzenia i rysy. Niestety, tego samego nie można powiedzieć o ramie. Została wykonana z polerowanego plastiku. Widać na niej odciski palców oraz smugi. Na szczęście rama to tylko mała część całości.
Na spodzie znajdują się gumowe stopy, zapobiegające przesuwaniu się urządzenia na biurku. Również wysuwane podpórki tylnej części podklejono gumą, co poprawia właściwości przeciwpoślizgowe w sytuacji, gdy użytkownik lekko unosi tył klawiatury.
Podpórki pod nadgarstki różnią się długością. Obie zrobiono z plastiku, podobnego do tego na spodzie. Ich powierzchnia jest chropowata, ale połyskliwa. Niestety, większa podkładka jest nie najlepiej przymocowana do obudowy, przez co łatwo ją wypiąć podczas unoszenia sprzętu, a nawet przesuwania.
Logitech G910 Orion Spark została wyposażona w rozwiązanie ARX DOCK, czyli podstawkę pod smartfona, z którego można korzystać jak z dodatkowego panelu sterowania. Podstawka jest dość sztywna, ale ponieważ zbudowano ją ze zwykłego plastiku, telefon łatwo może z niej wylecieć. Szkoda, że producent nie wyłożył jej przeciwpoślizgowym tworzywem.
Przewód jest dość gruby, lecz dość giętki, jak na taką grubość. Nie ma jednak dodatkowego oplotu.
Ergonomiczność, przyciski
Pierwszą wadą z punktu widzenia ergonomii, jaką zauważyliśmy, są krótkie tylne stopki. Po ich otwarciu tył klawiatury podnosi się niewiele bardziej niż wtedy, gdy są złożone, i wydaje się, że powierzchnia klawiatury cały czas leży płasko. Niestety, dla tych, którzy zamierzają dużo pisać, zbyt małe nachylenie może być utrudnieniem.
Podkładki pod nadgarstki nie mają prostej linii. W obu lewa strona jest bardziej wysunięta ku użytkownikowi. Rozwiązanie to ma wpływ na wygląd urządzenia, ale niekoniecznie sprzyja wygodzie codziennego użytkowania. Przeszkadza to zwłaszcza podczas wprowadzania tekstu obiema dłońmi. To kolejny element świadczący o tym, dla kogo przeznaczona jest G910. W tym przypadku nieco większa długość podkładki z lewej strony poprawia ułożenie dłoni głównie podczas korzystania z klawiszy WSAD.
Kapsle są wykonane dość oryginalnie. Nie są płaskie ani lekko wklęsłe, jak w większości klawiatur, lecz zostały dość mocno wyżłobione. Początkowo mieliśmy obawy, że może to sprzyjać pomyłkom podczas wprowadzania tekstu, okazało się jednak, że pisze się wyśmienicie, a do jednoczesnego wciśnięcia dwóch sąsiednich klawiszy praktycznie nie dochodzi. Dodatkowo taki kształt jest dość przyjemny dla palców w trakcie gry.
Logitech wyposażył swoją najnowszą klawiaturę w dziewięć dodatkowych klawiszy. Pięć z nich znajduje się na lewej krawędzi. Są dość blisko linii Tab–Caps–Shift, dzięki czemu można je obsługiwać małym palcem, bez odrywania pozostałych od sekcji WSAD, jedynie G1 oraz G5 wymagają pewnej gimnastyki. G6–G9 umieszczono tuż nad F1–F4. Jest to dość dobre rozwiązanie, jednak ich wciśnięcie wymaga znacznego uniesienia nadgarstka. W lewym górnym narożniku znalazły się jeszcze trzy małe klawisze do zmiany profili i jeden do nagrywania makr.
W klawiaturach mechanicznych producenci najczęściej rezygnują z dodatkowych przycisków multimedialnych. G910 ma jednak wszystkie podstawowe przyciski do sterowania odtwarzaczem muzyki oraz rolkę do zmiany głośności systemowej. Obok znajduje się jeszcze jeden, służący do dezaktywowania klawiszy „Windows”, na przykład w trakcie gry.
Przełączniki Romer-G zostały zaprojektowane przez Logitecha specjalnie z myślą o tej klawiaturze. Są oparte na sprężynie, jednak w przypadku Cherry sprężyna unosi środek przełącznika, a w Romer-G – jego brzegi, ze względu na szerokość tłoczka i diodę w środku. Dziewięćsetdziesiątka podczas pisania jest bardzo cicha, jak na konstrukcję mechaniczną, podobnie cicha jak tradycyjne modele o wysokim skoku. Sposób działania przełączników stawia je gdzieś pomiędzy klasycznymi „mechanikami” a klawiszami opartymi na gumkach. Nie zapewniają takiej płynności i gładkości ruchu jak Cherry, ale i tak dają znacznie przyjemniejsze odczucia od typowych, opartych na gumkach. Podczas ich wciskania czujemy jakby delikatne tarcie. Nacisk przy założonych kapslach wydaje się liniowy, jednak gdy je zdjęliśmy i delikatnie wciskaliśmy środek każdego z przełączników, dało się wyczuć moment aktywacji, choć znacznie słabszy niż w przypadku Cherry Brown.
Pozostaje kwestia szybkości reakcji. Logitech chwali się tym, że jego konstrukcja jest o 25% szybsza od Cherry. W trakcie wciskania klawisza najwolniejsza jest reakcja użytkownika. Gdy już impuls z mózgu dociera do palca, a ten z kolei wciska klawisz, praktycznie nie ma znaczenia, czy aktywacja następuje na 2 mm czy na 1,5 mm.
Podświetlenie, oprogramowanie
Oprogramowanie Logitecha do modelu G910 nie różni się zbyt mocno od tego, które przeznaczone jest do innych produktów firmy. Podzielono je na kilka kart. Poniższy zrzut ekranowy przedstawia tę, w której można przypisywać funkcje dodatkowe klawiszom G. Inaczej niż wiele innych klawiatur, G910 pozwala jedynie zaprogramować klawisze dodatkowe, podczas gdy funkcjonalności głównych nie da się zmienić. W testowanym niedawno modelu Razer BlackWidow można było przeprogramować wszystkie.
Każdemu z klawiszy G można przypisać dowolne, wcześniej utworzone makro. Moduł do tworzenia makr jest taki sam jak w oprogramowaniu do wielu innych urządzeń Logitecha. Pozwala nagrywać dowolną kombinację klawiszy, edytować ją oraz zmieniać czas pomiędzy kolejnymi działaniami. Ponownie jednak brakuje możliwości zapisywania kliknięć i przesunięć myszy.
Logitech w najnowszej wersji oprogramowania umieścił również moduł zapewniający statystyki użycia poszczególnych klawiszy. Niestety, w tym celu trzeba każdorazowo włączyć ich rejestrowanie.
G910 jest wyposażona, zgodnie z najnowszą modą, w system podświetlenia RGB. Każdy klawisz ma w sobie niezależnie działającą diodę, która może świecić w dowolnym kolorze. Ciekawostką przełączników Romer-G jest to, że dioda jest umieszczona na środku (wewnątrz sprężyny). Dzięki temu wszystkie klawisze są podświetlone równomiernie – podstawowe znaki są tak samo widoczne jak te obok.
Podświetlenie można regulować za pomocą kilku opcji: dowolnie dobierać kolor oraz natężenie światła dla każdego klawisza, włączyć podświetlanie strefowe zależnie od typu gry (FPS, MMO itd.) lub funkcję zmiany koloru z określoną częstotliwością. Jest jeszcze opcja przesuwającej się tęczy, jednak klawiatura w tym trybie staje się nieużywalna.
Podsumowanie
Logitech stworzył fajną klawiaturę, o nienagannym, naszym zdaniem, wyglądzie. Kształt nasadek klawiszy pomimo obaw okazał się dość dobry. Do zalet można też zaliczyć system podświetlenia, który zapewnia dobrą czytelność nie tylko znaków głównych, ale także dodatkowych. Niestety, sposób działania przełączników jest bliższy charakterystyce standardowych konstrukcji, opartych na gumkach, niż właściwościom Cherry MX. Odrobinę zawiodła nas również szersza z podpórek pod nadgarstki, która nie jest wystarczająco sztywno mocowana do klawiatury, oraz niewielka długość tylnych nóżek. Do tego wszystkiego dochodzi dość wysoka cena, a płacimy nie za same możliwości sprzętu, lecz za użyte oryginalne rozwiązania, niespotykane w urządzeniach innych producentów.
Do testów dostarczył: Logitech
Cena w dniu publikacji (z VAT): 769 zł