Wyczekiwanych osiem rdzeni
Prawie równo rok temu na rynek trafił „ekstremalny” procesor Intel Ivy Bridge-E, a konkretnie: jego najszybsza odmiana, Core i7-4960X. Ten sześciordzeniowy układ na tle swojego poprzednika, a więc Core i7-3960X (Sandy Bridge-E), nie wnosił jednak wiele nowości. W istocie wszystko sprowadziło się do nieco wyższej wydajności wynikającej z zastosowania nowszej architektury. Ówcześni posiadacze procesorów Sandy Bridge-E w zasadzie nie mieli powodu, aby wymienić procesor na nowszy, a na domiar złego kilka miesięcy przed Ivy Bridge-E pojawiły się procesory Haswell do platformy LGA1150, te zaś na starcie zapewniały lepsze osiągi w wielu programach, które nie umiały wykorzystać wielowątkowego potencjału sześciordzeniowego „superprocesora” Intela. Okazywało się więc, że układ za 1000 zł... był nieraz szybszy od tego za 4000 zł.
Core i7-5960X – test
Najnowsza platforma Intela (X99 i Haswell-E) miała przynieść zdecydowanie więcej smaczków i nowości: najpierw głośnym echem odbiła się informacja o tym, że najdroższy model z tej serii, Core i7-5960X, będzie pełnoprawnym procesorem 8-rdzeniowym i 16-wątkowym. Stworzenie takiego CPU w zasadzie od dawna było możliwe, nawet przed poprzednią generacją „ekstremalnych” układów Intela: od dłuższego czasu dostępne były ośmiordzeniowe Xeony E5. Jakiś czas temu sprawdziliśmy, co by było, gdyby Core i7 miał osiem rdzeni... Wyniki były obiecujące, choć do pełni szczęścia brakowało odblokowanego mnożnika. Dziś te oczekiwania zostały spełnione, bo na rynek właśnie trafił nowy czołowy model Core i7-5960X: 8-rdzeniowa, 16-wątkowa jednostka z odblokowanym mnożnikiem. Inżynierowie Intela dają więc nam wyraźny sygnał: tym razem będzie nie trochę wydajniej, a znacznie wydajniej.
Haswell-E – parametry dostępnych modeli
Spośród nowych superprocesorów Intela tylko najszybszy model (Core i7-5960X) jest zbudowany z ośmiu rdzeni: dwa następne (Core i7-5930K oraz Core i7-5820K) to jednostki 6-rdzeniowe i 12-wątkowe. Każdy z nich ma odblokowany mnożnik, dlatego można się spodziewać, że wśród miłośników podkręcania sporym zainteresowaniem cieszyć się będzie przede wszystkim Core i7-5820K (nawet pomimo mniejszej dostępnej liczby linii PCI Express, o czym piszemy na następnej stronie).
Core i7-5960X | Core i7-4960X | Core i7-4790K | |
---|---|---|---|
Liczba rdzeni/wątków | 8/16 | 6/12 | 4/8 |
Częstotliwość bazowa | 3,0 GHz | 3,6 GHz | 4,0 GHz |
Częstotliwości Turbo | 3,3-3,5 GHz | 3,7-4,0 GHz | 4,2-4,4 GHz |
Ilość pamięci podręcznej L3 | 20 | 15 | 8 |
Liczba dostępnych linii PCI-E | 40 | 40 | 16 |
Obsługiwany typ pamięci | 4 kanały, DDR-4 2133 | 4 kanały, DDR-3 1866 | 2 kanały, DDR-3 1600 |
Intel Core i7-5960X – najszybszy procesor Haswell-E
Oprócz zmian wewnątrz „czapki” procesora Intel Core i7-5960X nastąpiły zmiany w samej obudowie. Ma ona nieco inny kształt niż w dotychczasowych układach do podstawki LGA2011: w końcu sama podstawka również została zmodyfikowana i teraz nazywa się LGA2011-v3. O tym, co się w niej zmieniło, piszemy na następnej stronie.
Trochę grubszy niż w poprzedniku jest wielowarstwowy laminat, który jest częścią obudowy – to skutek pojawienia się dodatkowych cewek ISVR. Ogólnie Haswell-E jest od niego nieco wyższy i cięższy, choć nie powoduje to problemów z kompatybilnością układów chłodzenia.
Sporo zmienił się układ landów na spodzie procesora. Tych w nowej generacji jest zdecydowanie więcej. Odpowiedź na pytanie, dlaczego tak się stało, znajdziecie w opisie platformy.
Wróćmy jednak do samego działania CPU. Osiem rdzeni wymaga odpowiedniego zaopatrzenia w energię elektryczną, dlatego duża wartość współczynnika TDP Core i7-5960X, aż 140 W, nie powinna dziwić. Konieczność zmieszczenia się w tym budżecie energetycznym najpewniej kazała też rozsądnie ustalić wysokość mnożników Turbo:
- 3,5 GHz, jeśli obciążone są co najwyżej dwa rdzenie;
- 3,4 GHz, jeśli obciążone są trzy lub cztery rdzenie;
- 3,3 GHz, jeśli obciążone są więcej niż cztery rdzenie.
Jak widać, częstotliwości taktowania są stosunkowo niskie w porównaniu chociażby z parametrami najszybszego procesora do platformy LGA1150, czyli Core i7-4790K.
Całości dopełnia aż 20 MB pamięci podręcznej trzeciego poziomu. Jak każdy ekstremalny procesor Intela, tak i Core i7-5960X nie ma zintegrowanego układu graficznego. Chyba nie trzeba nikomu tłumaczyć dlaczego ;)
Haswell-E – poważniejsze wcielenie mikroarchitektury
Haswell-E to jak dotąd największy, najwydajniejszy procesor w znanej nam mikroarchitekturze Haswell. W „nieekstremalnych” komputerach biurkowych i laptopach ta mikroarchitektura jest dostępna od ponad roku. Nowe procesory to desktopowa wersja platformy serwerowej, dlatego mamy do czynienia z większą niż normalnie liczbą rdzeni oraz bezkompromisowym podsystemem pamięci i PCI Express.
Krzemowy gigant
Krzemowe jądro Haswella-E ma osiem rdzeni – tylko w najwyższym modelu wszystkie są włączone. Dwa niższe, i7-5930K oraz i7-5820K, mają dwa rdzenie i dwa bloki pamięci L3 wyłączone. Serwerowy rodowód procesora widać po obecności dwóch łączy QPI, którymi serwerowe wersje tych układów komunikują się między sobą w konfiguracjach dwuprocesorowych.
Ogromne jądro to niejedyna trudność w wytwarzaniu Haswella-E. Jądro procesora jest przylutowane do metalowego rozpraszacza ciepła (IHS), co oznacza, że wafel krzemowy z Haswellami-E jest od spodu metalizowany. Produkcja takich procesorów ma więcej etapów niż produkcja „małych” Haswelli i jej koszt zwiększa się nieproporcjonalnie do wzrostu powierzchni jądra.
Kontroler DDR4
Czterokanałowy kontroler pamięci Haswella-E współpracuje wyłącznie z pamięcią DDR4. To pierwszy konsumencki procesor z takim kontrolerem pamięci (w serwerach miały go wcześniej procesory ARM Cavium ThunderX i AMD Opteron A1100). DDR4 opisywaliśmy już w artykule „DDR4 – małe kompendium wiedzy”. Dość powiedzieć, że rozwój technik pamięci jest napędzany potrzebami rynku serwerowego, dlatego DDR4 na początku nie przynosi wielkiego skoku w dziedzinie wydajności ani funkcjonalności w porównaniu z DDR3. Za to technika DDR3 jest już u kresu swego rozwoju, a DDR4 – dopiero na początku drogi.
Zintegrowany regulator napięcia
Haswell-E, podobnie jak pozostałe procesory z tej rodziny, ma zintegrowany regulator napięcia. To grupa zasilaczy impulsowych, które zastępują częściowo te na płycie głównej. Układ zasilania na płycie wytwarza tylko jedno napięcie, a ISVR w procesorze przetwarza je na jeszcze niższe. ISVR pozwala na bardzo dokładną kontrolę nad zasilaniem poszczególnych części procesora i przyczynia się do zwiększenia energooszczędności. Za to zajmuje cenne miejsce na krzemie oraz zrzuca ciepło wewnątrz obudowy CPU, co może źle wpływać na możliwości podkręcania. ISVR znajduje się częściowo w procesorze (elementy półprzewodnikowe), a częściowo w laminacie będącym częścią obudowy (cewki). Ze względu na zintegrowanie w laminacie cewek procesor jest grubszy, o czym wspominaliśmy na pierwszej stronie.
Podsystem PCI Express
Kontrolery PCI Express w Haswellu-E działają tak samo jak w Ivy Bridge E: spośród 44 interfejsów fizycznych 4 są zarezerwowane dla łącza DMI2 (do mostka południowego), a 40 jest dostępnych dla kart rozszerzeń (oprócz najniższego modelu, który ma 28 linii PCI Express). Jedyna nowa funkcja to taka, że do zestawienia konfiguracji pięciu łączy PCI Express ×8 wystarczy użyć zewnętrznych generatorów sygnału zegarowego o częstotliwości 100 MHz, podczas gdy na platformie X79 trzeba było użyć przełącznika PCI Express (na przykład produkcji PLX). To jednak bardzo niszowa konfiguracja, której wydajność jest ograniczona przez szereg innych problemów.
Podkręcanie jak na platformie Z97
Podkręcanie maszyny z układem X99 wygląda bardzo podobnie jak w przypadku platformy X79 i Z97. Jedyną nowością jest drugi generator zegara BCLK w mostku południowym – płyty główne pozwalają przełączyć system z jednego generatora na drugi i wybranie tego w chipsecie może poprawiać stabilność w ekstremalnych warunkach.
Intel X99 i LGA2011-v3 – opis platformy
Nowy chipset (Intel X99), nowa podstawka (LGA2011-v3) i nowe procesory (Haswell-E) łącznie tworzą tegoroczną platformę dla „entuzjastów”. Funkcjonalność platformy zależy od wszystkich trzech składników, więc omówimy je wszystkie razem.
Pamięć DDR4
Procesory Haswell-E mają kontroler pamięci obsługujący wyłącznie moduły DDR4. Przy przesiadce z DDR2 na DDR3 w okresie przejściowym mieliśmy wybór. Tym razem, wybierając Haswella-E, automatycznie decydujemy się na DDR4.
DDR4 to nowy sposób organizacji pamięci i podłączenia jej do procesora, który umożliwia dalszy rozwój podsystemu RAM, choć w produkcji samych komórek DRAM nie dokonał się żaden przełom. O pamięci DDR4 możecie przeczytać w artykule „DDR4 – małe kompendium wiedzy”. W praktyce nie ma zasadniczej różnicy w użytkowaniu między DDR3 a DDR4. Choć moduł wygląda nieco inaczej i jest zauważalnie droższy, instalacja i podkręcanie rządzą się tymi samymi prawami co na platformie Sandy Bridge E czy Ivy Bridge E.
Nowa podstawka LGA2011-v3
Haswell-E pasuje do nowej podstawki LGA2011-v3. Choć liczba pól kontaktowych i wymiary procesora są takie same jak w poprzedniej platformie, X79, są dwa powody, dla których nowe procesory nie mogły być kompatybilne z istniejącymi płytami i na odwrót.
Pierwszy to, oczywiście, pamięć: wbudowany w procesor kontroler RAM nie może współpracować z instalowaną w starszych płytach DDR3. Drugi to zasilanie: Haswelle-E mają wbudowane regulatory napięcia (ISVR). ISVR częściowo zastępuje zasilacze impulsowe na płycie głównej, które obniżają napięcie z 12 V otrzymywanych z zasilacza do pięciu różnych napięć potrzebnych różnym komponentom CPU. W Haswellu-E, tak samo jak w „cywilnych” Haswellach, płyta zasila procesor jednym napięciem, ok. 1,8 V, a ISVR w procesorze robi resztę. Dlatego układy zasilania na płytach głównych X79 i procesory LGA2011 (bez dopisku w nazwie) nie mogły być kompatybilne z nową podstawką.
LGA2011-v3 ma wcięcia kluczujące w innych miejscach niż wcześniejsze warianty tej podstawki, więc niekompatybilnych procesorów w ogóle nie da się zainstalować. Rozstaw otworów mocujących jest taki sam jak w LGA2011 i LGA1366, zatem układy chłodzenia kompatybilne z LGA2011 są kompatybilne z LGA2011-v3. Co prawda procesor z podstawką jest nieco grubszy od układów poprzedniej generacji, ale różnica nie sprawia kłopotu przy mocowaniu.
Można zauważyć, że gniazdo LGA2011-v3 ma mniej styków, niż jest pól kontaktowych na spodzie procesora. To sugeruje, że ma on jakieś nieudokumentowane funkcje, które w „oficjalnej” podstawce nie mogą być wykorzystane, bo odpowiednie sygnały nie są podłączone. Więcej o tych nieudokumentowanych funkcjach piszemy w teście płyty Asus X99 Deluxe.
Podsystem PCI Express
Pod pewnym względem platforma X99 dla procesorów Haswell-E nie jest krokiem naprzód w stosunku do X79. Chodzi o łącze PCI Express. Ponieważ jego kontroler jest zintegrowany w procesorze, liczba dostępnych linii PCI Express zależy od modelu procesora. Do tej pory nie było różnicy między poszczególnymi modelami z tej samej rodziny, ale teraz Intel zdecydował inaczej: tylko dwa wyższe (w cenie około 2200–2400 zł i ten najwyższy, za ponad 3800 zł) mają 40 linii PCI Express, tak jak wszystkie układy do gniazda LGA2011. Najniższy model ma tylko 28 linii – to wystarcza do zbudowania konfiguracji SLI lub CrossFire z trzema kartami graficznymi, ale tylko jedna z nich będzie podłączona w trybie PCI Express ×16.
Peryferia – więcej SATA i SATA Express
X99 to nowoczesny mostek południowy z kilkoma funkcjami, których w starzejącym się X79 brakowało. Najważniejszy jest znacznie rozbudowany zestaw wyjść peryferyjnych. Jest 10 portów SATA, a wszystkie z nich pozwalają na transmisję 6 Gb/s (w X79 tylko 2 z 10 były szybkie). Wreszcie pojawiło się też szybkie USB w chipsecie: jest sześć portów USB 3.0 i osiem portów USB 2.0.
Większość nowych płyt głównych jest też wyposażona w interfejsy dyskowe PCI Express: co najmniej jeden port SATA Express (współdzielony z dwoma SATA) oraz gniazdo M.2. Jeden port SATA Express jest podłączony do chipsetu, a gniazda M.2 są bardzo różne, w zależności od płyty głównej. Czasem mają dwie linie PCI Express, innym razem cztery; niekiedy są podłączone do mostka południowego, a czasem do procesora. Jak wykazaliśmy w teście płyty głównej Asus Z97-Deluxe, podłączenie nośnika M.2 bezpośrednio do procesora jest znacznie wydajniejszym rozwiązaniem. Jeśli już producent płyty się na nie decyduje, ten superszybki port M.2 jest wyraźnie oznaczony.
Strona 2
Zestaw testowy i procedura
We wszystkich testach gdzie użyta była pamięć DDR3 stosowaliśmy moduły DDR-1600 działające z opóźnieniami 8-8-8-24 1N. W przypadku platformy Intel X99 stosowaliśmy pamieci DD4-2133 działające z opóźnieniami 15-15-15-36 1N.
Płyta główna LGA2011-v3 | MSI X99S SLI PLUS | pl.msi.com |
Płyta główna LGA2011-v3 | Asus X99 Rampage V Extreme | www.asus.com |
Płyta główna LGA2011 | Gigabyte X79-UD7 | www.gigabyte.pl |
Płyta główna LGA1150 | Asus Maximus VII Ranger | www.asus.com |
Płyta główna AM3+ | Asus Sabertooth 990X R2.0 | www.asus.com |
Pamięć RAM DDR-4 | Crucial Premium Memory 4x4 GB DDR4-2133 | www.crucial.com |
Pamieć RAM DDR-3 | G.Skill Ripjaws Z 8 GB F3-17000CL9Q-16GBZH | www.gskill.com |
Nośniki SSD | 2 × SSD Crucial M500 960 GB | www.crucial.com |
Karta graficzna #1 | EVGA GeForce GTX 780 Ti | eu.evga.com |
Karta graficzna #2 | Asus R9 Radeon 290X Matrix | www.asus.com |
Karta graficzna #3 | Asus GeForce GTX 780 Ti | www.asus.com |
Karta graficzna #4 | MSI R9 Radeon 290X Lightning | www.amd.pl |
Podkładka | SteelSeries Experience I-2 | steelseries.com |
Myszka | SteelSeries Sensei MLG | steelseries.com |
Zasilacz | Corsair TX 850 W | www.corsair.com |
Obudowa | Corsair Graphite 600T | www.corsair.com |
Stosowaliśmy system operacyjny Windows 8.1 w wersji 64-bitowej.
Testy – gry (Assassin's Creed IV: Black Flag, Arma III)
Testy – gry (Battlefield 4, Counter Strike: Global Offensive)
Testy – gry (Crysis 3, Far Cry 3)
W przypadku gry Far Cry 3 na platformie X99 zaobserwowaliśmy problemy z wydajnością: procesor Core i7-5960X wypada tutaj znacznie poniżej oczekiwań. Przyczyną są prawdopodobnie sterowniki karty graficznej lub po prostu problemy gry z obsługą wielowątkowych procesorów.
Testy – gry (GTA IV, Max Payne 3, Watch Dogs)
Testy – gry (Cywilizacja V, Skyrim, Wiedźmin 2)
Testy – gry (StarCraft 2, Total War: Rome 2, Flight Simulator X)
Testy – internet (Google Chrome), Flash, HTML5
Testy – dom, biuro i multimedia (obróbka zdjęć, Word, PDF, 7-Zip, TrueCrypt)
Testy – obróbka i kompresja wideo (x264, Adobe After Effects, Adobe Premiere Pro, *.mp4)
Testy – profesjonaliści (Blender, Cinebench, Photoshop)
Testy – profesjonaliści (3ds Max, AutoCAD, Catia)
Pobór energii
Procedura pomiaru zużycia energii również została zmodyfikowana. Skupiamy się na scenariuszach, w których komputer faktycznie może być użytkowany. Przykładowo test maksymalnego obciążenia nie odzwierciedla typowej sytuacji, obciąża bowiem wszystkie dostępne jednostki procesora, a tym samym ilość energii zużywana przez szybki wielordzeniowy układ jest dużo większa od potrzeb na przykład dwurdzeniowego. Zwykle jest inaczej, co pokazuje test typowego obciążenia (gra Flash). Sprawdzamy również pobór energii w dwóch grach, z czego jedna (Max Payne 3) przedstawia raczej obciążenie karty graficznej, a druga (Cywilizacja V) – procesora.
Podkręcanie
Jednym z najważniejszych i najciekawszych aspektów użytkowania serii „Extreme Edition” jest podkręcanie. Płyty główne do platformy LGA2011 są projektowane z myślą o przyspieszaniu podzespołów, a ich panele UEFI zwykle zawierają cały szereg rozbudowanych opcji do przetaktowywania sprzętu. Poprzedni superprocesor Intela nieco nas zawiódł: liczyliśmy na 5 GHz, a tymczasem 4,5 GHz to wszystko, czego mogliśmy oczekiwać od swojego egzemplarza. Jak jest w przypadku nowych Haswelli-E?
Znów czujemy delikatne rozczarowanie: po cichu liczyliśmy na 4,9–5,0 GHz, a się okazało, że najszybszym stabilnym taktowaniem naszego egzemplarza było 4,7 GHz przy napięciu 1,35 V (dokonaliśmy tego na solidnej płycie głównej MSI X99S SLI PLUS). Z kolei próby uruchomienia komputera z Core i7-5960X na płycie głównej ASUS X99-Deluxe przy taktowaniu na poziomie 4,9–5,0 GHz co prawda się powiodły, ale po włączeniu programu obciążającego więcej niż jeden rdzeń szybko kończyły się one niestabilnością i pojawieniem się „niebieskiego ekranu śmierci”, nawet przy „dość” wysokim napięciu, 1,52 V, i po użyciu dobrego układu chłodzenia cieczą, NZXT Kraken X60. Dodatkowe pokłady megaherców będą więc czekały na dostawę azotu ;)
Warto jeszcze dodać, że procesory Haswell-E przyspiesza się w zasadzie w sposób identyczny jak „ekstremalne” układy poprzednich generacji do podstawki LGA2011. Tym, którzy chcieliby się z nim zapoznać, polecamy przejrzenie naszego poradnika podkręcania procesorów LGA2011.
Podkręcanie – gry (Assassin's Creed IV: Black Flag, Arma III)
Podkręcanie – gry (Battlefield 4, Counter Strike: Global Offensive)
Podkręcanie – gry (Crysis 3, Far Cry 3)
W przypadku gry Far Cry 3 na platformie X99 zaobserwowaliśmy problemy z wydajnością: procesor Core i7-5960X wypada tutaj znacznie poniżej oczekiwań. Przyczyną są prawdopodobnie sterowniki karty graficznej lub po prostu problemy gry z obsługą wielowątkowych procesorów.
Podkręcanie – gry (GTA IV, Max Payne 3, Watch Dogs)
Podkręcanie – gry (Cywilizacja V, Skyrim, Wiedźmin 2)
Podkręcanie – gry (StarCraft 2, Total War: Rome 2, Flight Simulator X)
Podkręcanie – internet (Google Chrome), Flash, HTML5
Podkręcanie – dom, biuro i multimedia (obróbka zdjęć, Word, PDF, 7-Zip, TrueCrypt)
Podkręcanie – obróbka i kompresja wideo (x264, Adobe After Effects, Adobe Premiere Pro, *.mp4)
Podkręcanie – profesjonaliści (Blender, Cinebench, Photoshop)
Podkręcanie – profesjonaliści (3ds Max, AutoCAD, Catia)
Pobór energii
Procedura pomiaru zużycia energii również została zmodyfikowana. Skupiamy się na scenariuszach, w których komputer faktycznie może być użytkowany. Przykładowo test maksymalnego obciążenia nie odzwierciedla typowej sytuacji, obciąża bowiem wszystkie dostępne jednostki procesora, a tym samym ilość energii zużywana przez szybki wielordzeniowy układ jest dużo większa od potrzeb na przykład dwurdzeniowego. Zwykle jest inaczej, co pokazuje test typowego obciążenia (gra Flash). Sprawdzamy również pobór energii w dwóch grach, z czego jedna (Max Payne 3) przedstawia raczej obciążenie karty graficznej, a druga (Cywilizacja V) – procesora.
Testy CF/SLI – gry (Arma III)
Testy CF/SLI – gry (Battlefield 4)
W Battlefield 4, przeciwnie niż w Arma III i CS:GO, SLI i CrossFire daje pewien wzrost wydajności.
Testy CF/SLI – gry (Crysis 3)
Również w tej grze wzrost wydajności dzięki zastosowaniu dwóch kart graficznych jest istotny. Tak wysoka wydajność podsystemu graficznego zwiększa obserwowaną różnicę w wydajności między Haswell-E, a 4-rdzeniowym Core i7 z rodziny Haswell.
Testy CF/SLI – gry (Far Cry 3, Max Payne 3)
W tych grach dobrze widać często przez nas przypominaną obserwację: CrossFire jak i SLI w większym stopniu obciążają procesor i zamiast mieć więcej klatek na sekundę, możemy mieć ich mniej, niż na jednej karcie graficznej.
Testy CF/SLI – gry (Cywilizacja V, StarCraft 2, Total War: Rome 2)
Testy CF/SLI – gry (Watch Dogs, Wiedźmin II)
Podsumowanie testów wydajności w różnych zastosowaniach
Na tej stronie przedstawiamy uśrednione zestawienie wyników wszystkich przetestowanych procesorów. Rezultaty odnieśliśmy do osiągów Core i5-4690K– to jego wydajność przyjęliśmy za 100%. Później zastosowaliśmy średnią arytmetyczną dla wszystkich uzyskanych w ten sposób liczb. Im wyższa wartość, tym lepiej.
Podsumowanie testów wydajności w kontekście poboru energii
Wartości zamieszczone na poniższych wykresach to stosunek osiąganej wydajności do ilości pobieranej energii. Obliczaliśmy je w następujący sposób: wyniki w rankingu wydajności (pokazane na poprzedniej stronie) podzieliliśmy przez identycznie liczoną średnią arytmetyczną z ilości pobieranej energii. W przypadku gier były to pomiary wykonane podczas testu wydajności oraz w spoczynku. W rankingu dotyczącym zastosowań biurowych i multimedialnych braliśmy pod uwagę pobór energii w spoczynku oraz w „typowym użytkowaniu”. Ranking dla zaawansowanych użytkowników uwzględniał pobór energii w spoczynku, typowych zastosowaniach oraz w trakcie renderowania w programie Cinebench. Im wyższa wartość, tym lepiej.
Podsumowanie testów wydajności w kontekście ceny
Na tej stronie przedstawiamy uśrednione zestawienie wyników wszystkich procesorów w testach wydajności z uwzględnieniem cen. Im wyższa wartość, tym lepiej.
Zadanie wykonane?
Inżynierowie Intela mieli przed sobą proste zadanie: nieważne jak, ważne, aby było najszybciej. Czy to się udało? W zasadzie tak: kogo interesuje wydajność wielowątkowa, ten nie znajdzie na rynku lepszego procesora. Jest szybszy od poprzednika o kilka procent (zegar w zegar), jednak prawdziwy potencjał zapewnia dodatkowa para rdzeni.
Obraz może nieco zaburzyć porównywalna z osiągami Core i7-4790K wydajność w grach i narzędziach obciążających mniej wątków, co jest spowodowane wolnym taktowaniem. To jednak obraz złudny, bo gdy do komputera trafia procesor LGA2011-v3, najczęściej i tak od razu zostaje przetaktowany, dlatego to głównie przez pryzmat podkręcania trzeba oceniać tę platformę.
Dla kogo jest przeznaczona nowa „ekstremalna” platforma Intela wraz z Core i7-5960X? Dla tych, którzy potrzebują bezkompromisowej wydajności, nie przejmują się zawartością metki i po prostu kupują to, co akurat jest najlepsze, a więc dla nielicznych. Cała reszta zainteresowanych ekstremalnym podkręcaniem i wysoką wydajnością zapewne poczeka na Core i7-5930K oraz i7-5820K, czyli tańsze, sześciordzeniowe jednostki. Jednak na tych wszystkich, którzy czekają na sześć „niedrogich” rdzeni, musimy wylać kubeł zimnej wody: oprócz ceny samego procesora do kosztów będzie trzeba doliczyć cenę nowej płyty głównej oraz nowych, wciąż bardzo drogich, modułów pamięci DDR4.
Do testów dostarczył: Intel
Cena w dniu publikacji (z VAT): ok. 3900 zł