Sony Xperia Z – test smartfona z ekranem Full HD

Sony Xperia Z to smartfon, obok którego trudno przejść obojętnie. Uwagę przyciąga nie tylko to, że pod pewnymi względami dzierży palmę pierwszeństwa, ale także spore wymiary, przyjemny dla oka wygląd i świetna jakość wykonania.

„Zetka” to w tym momencie największy smartfon na rynku; jest większa nawet od Samsunga Galaxy S III, co początkowo sprawia, że człowiek nerwowo drapie się po głowie, zastanawiając się, jak to „ogarnąć”. Praktyka okazuje się dużo życzliwsza dla dłoni, niżby można się spodziewać. Dzięki niewielkiej grubości obudowy i względnie małej masie Xperię Z całkiem wygodnie obsługuje się jedną ręką – i wcale nie trzeba być człowiekiem gumą. Osoba przyzwyczajona do Galaxy S III, Lumii 920 czy HTC One X szybko się przestawi na „kolosa” Sony i zamiast przejmować się jego wymiarami, zacznie zauważać wzorową jakość wykonania (szczególnie jeśli miała wcześniej sprzęt Samsunga ;)).

Front i tył są zbudowane ze szkła odpornego na stłuczenie i zadrapanie. Producent nie mówi zbyt wiele o tym, kto je wytwarza (gdzieniegdzie można znaleźć informację, że z przodu zastosowano szkło Dragontrail, a z tyłu – wyrób znanej firmy Corning, ale ile w tym prawdy, nie do końca wiadomo), lecz w sieci nie brakuje nagrań dowodzących jego wytrzymałości, wynoszącej około 5 stopni w skali iPhone'a (taki żarcik). Boki obudowy wykonano z tworzywa sztucznego otoczonego poliwęglanowymi „zderzakami”, które jeszcze przydają całej konstrukcji sztywności i zwiększają jej odporność na upadki. Ogólnie rzecz biorąc, Sony stworzyło smartfon, który nie tylko świetnie wygląda, ale też jest bardzo solidny i – pomimo rozmiarów – wygodny. Praktyka pokazuje, że nie jest łatwo połączyć ze sobą te trzy elementy, więc japońskim projektantom należą się słowa uznania.

Na obudowie znajdują się tylko trzy mechaniczne przyciski. Dwa z nich służą do zmiany głośności, a trzeci – do uruchamiania systemu. Czyli standard, ale na szczęście tym razem projektantów Sony nie poniosła wyobraźnia, dzięki czemu są one umieszczone w sensownym, wygodnym miejscu, na środku prawej krawędzi. Ich sposób działania również nie budzi zastrzeżeń. A co z pozostałymi przyciskami systemowymi, wymaganymi przez system operacyjny? Są wyświetlane na ekranie, tak jak w Xperii T. Zmniejsza to trochę jego powierzchnię użytkową, ale w razie potrzeby w czasie odtwarzania multimediów te wirtualne przyciski są chowane, dzięki czemu cały ekran jest wykorzystywany do wyświetlenia filmu albo zdjęcia.

Sony Xperia Z otrzymała certyfikat poświadczający jej wodoodporność. Osiągnięto ją dzięki temu, że każde złącze jest schowane pod uszczelnianą klapką (blokującą przy okazji kurz).

I tak wyjście słuchawkowe umieszczono z prawej strony górnego brzegu, port MHL i slot na kartę mikro-SD – w górnej części lewego, a slot na kartę mikro-SIM – na prawym. Trzeba pilnować, aby wspomniane klapki były dobrze dociśnięte, co wymaga odrobiny siły, bo łatwo może się okazać, że szczelności brakuje akurat wtedy, gdy jest potrzebna.

Smartfon ten trafia do klienta z Androidem 4.1 na pokładzie. Wyjąwszy kilka dodatków związanych bezpośrednio z „żelką” i trochę inny wygląd niektórych ikonek czy ekranu blokady nie różni się on zbytnio od tego, z czego do tej pory mogli korzystać użytkownicy Xperii T. W praktyce oznacza to szybką, funkcjonalną i dopracowaną nakładkę systemową. System podobno ma zostać niedługo zaktualizowany do wersji 4.2.