Prawo Moore’a, jednego z założycieli Intela, mówi, że liczba tranzystorów w procesorach podwaja się w ciągu 12 miesięcy. Co prawda z czasem zostało ono zmodyfikowane i obecnie się przyjmuje, że podwojenie liczby tranzystorów trwa już 24 miesiące, ale trzeba przyznać, że to wciąż jest dość szybki rozwój. Jednak liczba tranzystorów nie przekłada się liniowo na wydajność. A końcowego odbiorcę interesuje tylko wydajność i to, czy układ osiąga ją dzięki 500 mln tranzystorów czy 1 mld, nie ma większego znaczenia. Przeanalizowaliśmy, jak rosły osiągi procesorów na przestrzeni lat, na przykładzie kilku popularnych modeli Intela: Core 2 Quad Q6600, Core 2 Quad Q9550, Core i5-750, Core i7-860, Core i5-2500K, Core i7-2600K, Core i5-3570K oraz Core i7-3770K. Wszystko to w ustawieniach domyślnych, podkręconych, jak również najciekawszym: zegar w zegar. Jakie są wnioski?
Spis treści
- Założenia testu
- Przetestowane procesory
- Platforma testowa i ustawienia
- Domyślne taktowanie – analiza wydajności
- Domyślne ustawienia – analiza wydajności i poboru energii
- Domyślne ustawienia – wyniki cząstkowe – gry
- Domyślne ustawienia – wyniki cząstkowe – biuro, multimedia, internet
- Domyślne ustawienia – wyniki cząstkowe – profesjonalne zastosowania
- Domyślne ustawienia – pobór energii
- Maksymalne podkręcenie – analiza wydajności
- Maksymalne podkręcenie – analiza wydajności i poboru energii
- Maksymalne podkręcenie – wyniki cząstkowe – gry
- Maksymalne podkręcenie – wyniki cząstkowe – biuro, multimedia, internet
- Maksymalne podkręcenie – wyniki cząstkowe – profesjonalne zastosowania
- Maksymalne podkręcenie – pobór energii
- Zegar w zegar @ 4 GHz – analiza wydajności
- Zegar w zegar @ 4 GHz – analiza wydajności i poboru energii
- Zegar w zegar @ 4 GHz – wyniki cząstkowe – gry
- Zegar w zegar @ 4 GHz – wyniki cząstkowe – biuro, multimedia, internet
- Zegar w zegar @ 4 GHz – wyniki cząstkowe – profesjonalne zastosowania
- Zegar w zegar @ 4 GHz – pobór energii
- Podsumowanie
Zacznijmy od wątku politycznego. Niestety, w naszym kraju elektronika jest droga, oczywiście względem przeciętnych zarobków. Dlatego większość wymienia komputer dość rzadko, zwykle nie częściej niż co dwa–trzy lata, a wielu wciąż pracuje na komputerach kupionych pięć–sześć lat temu. Jak duża różnica w wydajności dzieli sprzęt z 2007 roku od obecnie dostępnego w sklepach?
Pytanie to dość często pojawia się na forach dyskusyjnych, gdyż wielu z Was nie wie, czy opłaca się wymienić taki a taki procesor, czy różnica w wydajności jest warta często dość dużego wydatku. Niestety, takich testów jest jak na lekarstwo, gdyż w większości przypadków testuje się nowości, ewentualnie dołącza dla porównania poprzednią generację. Jednak gdy na rynek trafia następna generacja, stosuje się tę samą zasadę, a procedura siłą rzeczy jest nowa – w końcu oprogramowanie się zmienia, często inne są także oczekiwania czytelników. Tym samym nie da się praktycznie nigdzie znaleźć porównania, które by pokazywało, jak duża różnica w wydajności jest między procesorami z rodziny Core 2 Quad a obecnymi Core i5 i Core i7 w architekturze Ivy Bridge. Dziś rozwiewamy wątpliwości. Wreszcie!
Core 2 Quad QX6700 – Kentsfield to pierwszy czterordzeniowy procesor Intela
Dobór procesorów
Zaczniemy od tego, że artykuł ten składa się niejako z dwóch części (właśnie czytacie pierwszą): jedna dotyczy procesorów Intela, druga – AMD. Powód? Wybrane przez nas układy są z różnych przedziałów cenowych, a umieszczenie na tych samych wykresach Core i7 i Phenoma II przez wielu zostałoby odczytane jako chęć porównania modeli za ponad 1 tys. zł z produktami za nieco ponad 300 zł, co oczywiście byłoby bezcelowe. Nie chcemy też bezpośrednio porównywać zupełnie różnych architektur przy tej samej częstotliwości. Procesory są projektowane pod kątem określonej wydajności (chodzi o relację między długością potoku wykonawczego, taktowaniem rdzeni i liczbą tranzystorów), jaką uda się uzyskać przy zachowaniu pewnego budżetu energetycznego, nie zaś po to, by osiągnąć na przykład 5 GHz (choć i tu zdarzały się wyjątki). Ponadto często jest tak, że jakiś układ trafia do testu ze względu na swoją popularność, a czołowy model, który zawsze kosztował minimum 3–4 tys. zł – już nie.
Intel Nehalem, czyli pierwszy czterordzeniowy procesor Intela, który nie był „sklejką”
Co obejmujemy szerokim pojęciem „architektura procesora”?
Jest to dość ważne pytanie, gdyż odpowiedź wyjaśnia, skąd wzięły się niektóre produkty w tym teście. Architektura to nie tylko sucha wydajność jednego rdzenia w przeliczeniu na 1 MHz. To także zdolność – lub niezdolność – do działania z konkretną częstotliwością oraz określony stosunek wydajności do poboru energii. Przykładowo architektura Core 2 (Conroe) była taktowana niemal o połowę wolniej niż ostatnie Pentium 4 i Pentium D, a mimo to nie pobierała dwa razy mniej energii (choć trzeba zaznaczyć, że były to procesory bardziej energooszczędne), ponadto była wydajniejsza. Tak zwany zysk architektury to również dodatkowe funkcje, jak i inne rozwiązania zwiększające wydajność. Do takich cech możemy zaliczyć choćby Hyper-Threading, który jest główną różnicą między Core i5 a Core i7 (desktopowymi, rzecz jasna). Do architektury wlicza się również wymiar technologiczny, który jest coraz mniejszy, dzięki czemu można na przykład zmieścić coraz więcej pamięci podręcznej drugiego, lub nawet trzeciego poziomu. Właśnie dlatego do porównania dołączyły Core i7: zyskiem architektury Nehalem było również to, że w procesorach tych można było wykorzystać Hyper-Threading bez spadku wydajności w wielu zastosowaniach, co według przedstawicieli Intela mogło występować w przypadku architektury Core 2.
Z przynajmniej trzech powodów w naszym zestawieniu nie znalazły się procesory sześciordzeniowe. Po pierwsze, były to – i w przypadku Intela wciąż są – układy bardzo drogie, kosztują co najmniej 2 tys. zł. Po drugie, zarówno w przypadku Gulftowna, jak i Sandy Bridge-E trudno mówić o jakichś konkretnych zmianach w architekturze. Po trzecie, nie ma co zaciemniać wykresów wydajności analizami, czy w danym zastosowaniu sześć rdzeni się przydaje czy nie. To nie jest celem tego porównania.
Kentsfield | Yorkfield | Lynnfield | Sandy Bridge | Ivy Bridge | |
---|---|---|---|---|---|
Testowane procesory: | Core 2 Quad Q6600 | Core 2 Quad Q9550 | Core i5-750 Core i7-860 | Core i5-2500K Core i7-2600K | Core i5-3570K Core i7-3770K |
Data wprowadzenia na rynek |
Q1 2007 |
Q1 2008 |
Q3 2009 | Q1 2011 | Q2 2012 |
Rdzenie/wątki | 4/4 | 4/4 | 4/4 4/8 |
4/4 4/8 |
4/4 4/8 |
Proces technologiczny | 65 nm | 45 nm | 45 nm | 32 nm | 22 nm |
Domyślne częstotliwości | 2400 MHz | 2833 MHz | 2666-3066 MHz 2800-3200 MHz |
3300-3700 MHz 3400-3800 MHz |
3400-3800 MHz 3500-3900 MHz |
Maksymalne OC | 3500 MHz | 4000 MHz | 4000 MHz | 4500 MHz | 4500 MHz |
Gniazdo: | LGA775 | LGA775 | LGA1156 | LGA1155 | LGA1155 |
- Założenia testu
- Przetestowane procesory
- Platforma testowa i ustawienia
- Domyślne taktowanie – analiza wydajności
- Domyślne ustawienia – analiza wydajności i poboru energii
- Domyślne ustawienia – wyniki cząstkowe – gry
- Domyślne ustawienia – wyniki cząstkowe – biuro, multimedia, internet
- Domyślne ustawienia – wyniki cząstkowe – profesjonalne zastosowania
- Domyślne ustawienia – pobór energii
- Maksymalne podkręcenie – analiza wydajności
- Maksymalne podkręcenie – analiza wydajności i poboru energii
- Maksymalne podkręcenie – wyniki cząstkowe – gry
- Maksymalne podkręcenie – wyniki cząstkowe – biuro, multimedia, internet
- Maksymalne podkręcenie – wyniki cząstkowe – profesjonalne zastosowania
- Maksymalne podkręcenie – pobór energii
- Zegar w zegar @ 4 GHz – analiza wydajności
- Zegar w zegar @ 4 GHz – analiza wydajności i poboru energii
- Zegar w zegar @ 4 GHz – wyniki cząstkowe – gry
- Zegar w zegar @ 4 GHz – wyniki cząstkowe – biuro, multimedia, internet
- Zegar w zegar @ 4 GHz – wyniki cząstkowe – profesjonalne zastosowania
- Zegar w zegar @ 4 GHz – pobór energii
- Podsumowanie
A ty biegnąc w maratonie byś zapierniczał widząc że najszybszy z twoich konkurentów jest kilometr za tobą i zwalnia?
Taki zachowanie jest nie fair jeśli chodzi o nas, konsumentów, ale Intel byłby głupi, gdyby tak nie robił...
Dlatego trzymam kciuki za AMD, żeby już bardziej nie traciło - niech sobie w spokoju biegnie kilometr za Intelem, ale niech daje niezłe i konkurencyjne proce do tych 400-500 zł.
Właśnie na taki art czekałem, miłe zaskoczenie !!!
I jeszcze VIA, Transmeta i Cyrix
Mnie by ciekawił wzrost wydajności rdzeni ARM. Ciekawe czy ktokolwiek takie robił.
Mam nadzieję że będzie więcej testów sprzętu komputerowego w najbliższym czasie