Test płyt głównych z układem Intel B75 dla procesorów LGA1155

Z tego wyłania się dość oczywisty wniosek: ktoś, kto nie podkręca procesora (można obsadzić procesorem z rodziny Core i5, jak również Core i7), nie korzysta z funkcji RAID i ma jedną kartę graficzną (spasuje tutaj nawet Radeon HD 7970, jak i GeForce GTX 680), nie potrzebuje drogiej płyty głównej opartej na układzie Z77, wystarczy mu B75! Skoro nie widać różnicy, to po co przepłacać?

Oto schemat blokowy układu Intel B75:

Udogodnienia w stosunku do taniego układu poprzedniej generacji, H61, są następujące:

• cztery porty USB 3.0 zapewniane bezpośrednio przez układ B75,
• jeden port SATA 6 Gb/s dla najszybszych SSD,
• oprogramowanie Intel Smart Business Advantage.

Platforma Intela SBA umożliwia administratorowi systemów zdalne zarządzanie komputerami w całej sieci lokalnej. Wśród dostępnych funkcji znalazł się menedżer kopii zapasowych, monitoring zainstalowanego na komputerze oprogramowania zabezpieczającego, możliwość zdalnego zaprogramowania funkcji usypiania i wzbudzania komputera, możliwość zablokowania dostępu pendrive'om i wiele innych, które w skrócie przedstawia poniższa animacja.

ASRock B75 Pro3

B75 Pro3 to pełnowymiarowa płyta ATX dla bardziej wymagających użytkowników. Wskazuje na to jakość komponentów oraz radiator na sekcji zasilającej procesor. Mimo że nie jest to pełnowymiarowe ATX (laminat jest węższy o 5 cm), całość sprawia wrażenie bardzo solidnej i poukładanej konstrukcji. Z dołożeniem modułów pamięci przy włożonej karcie grafiki nie powinno być problemu, ponieważ sloty RAM znajdują się nieco nad PCI-E ×16. Niestety, ponieważ płyta jest skrócona, mogą wystąpić problemy z instalacją modułów o wysokich radiatorach, jeśli schładzacz procesora jest wysoki. Jednak gdy w użyciu jest karta grafiki, choćby dwuslotowa, do dyspozycji pozostają aż dwa sloty PCI, a to co najmniej wystarczająca liczba. Porty SATA producent umieścił na dole laminatu, więc nie będą kolidować w żadnym razie z kartą. W wyższych obudowach nie da się wykluczyć problemu z podłączeniem napędu optycznego, bo może być potrzebny dłuższy przewód SATA. Płyta ma aż osiem portów tego typu, w tym trzy SATA3. Dwa z nich zapewnia dodatkowy kontroler ASMedia ASM1061.

Do kompletu dołączono dwa kabelki Serial-ATA, osłonę portów wejścia-wyjścia oraz dwie książeczki. To niewiele, lecz wyposażenie jest dość standardowe w tej klasie. 

Sekcja zasilająca procesor działa w układzie 4 + 1 (odpowiednio: procesor i układ grafiki). Jest pokryta niewielkim radiatorem, przymocowanym plastikowymi kołeczkami. Nic lepszego z pewnością nie trzeba, bo płyty z układem B75 umożliwiają jedynie bardzo nieznaczne podkręcenie procesora.

Co ciekawe, można zamontować schładzacz procesora również o rozstawie otworów charakterystycznym dla LGA775, co dla niektórych może być nieocenione. 

Tylny panel wejścia-wyjścia jest sensownie zbudowany, jak na płytę tej klasy. Liczba portów USB 2.0 może być jednak niezadowalająca i byłoby dobrze, gdyby jeszcze dwa znalazły się nad gniazdem HDMI lub w miejscu portu PS/2 klawiatury, którego raczej się już dziś nie używa. Jeśli chodzi o wyjścia obrazu, ich komplet jest przyzwoity: D-sub, DVI oraz HDMI.

Radiator mostka PCH jest mały, ale wystarczający. Nie ma przy tym zbędnych dodatków z firmowym logo, które zwykle utrudniają odprowadzanie ciepła. 

BIOS zapewnia następujące możliwości podkręcania:

Podkręcenie procesora Core i5 3470 okazało się praktycznie niemożliwe, ponieważ nie było możliwości zmiany zegara bazowego. BIOS był jednak wyposażony we wszystkie opcje niezbędne do konfiguracji pamięci oraz zmiany jej opóźnień.  

Syntetyczne testy dźwięku przeprowadzamy w programie RMAA 6.2.3, podłączając wyjście głośników z płyty głównej do wejścia liniowego karty dźwiękowej Asus Xonar HDAV 1.3 Deluxe. Zdecydowaliśmy się na ten krok, ponieważ bardzo trudno o powtarzalne, jednoznaczne i obiektywne pomiary jakości dźwięku płynącego z płyty głównej. Obecnie zintegrowane z płytami urządzenia mają już bardzo wysoką jakość, więc różnice w odsłuchu mogą się zamazywać.

Zastosowano kodek Realtek ALC892:

Wyniki syntetyczne zintegrowanego układu dźwiękowego napawają optymizmem, w klasie B75 są naprawdę świetne! 

Dane techniczne

Cena w dniu publikacji (z VAT): 285 zł

*Galeria

ASRock B75M

Model B75M to dość skromna opcja w katalogu ASRocka, jednak laminat w formacie µATX nie oznacza automatycznie spartańskiego projektu. Płyta ma co prawda tylko dwa sloty pamięci, ale podobnie jak B75 Pro3 ma też dodatkowy kontroler SATA3 firmy ASMedia, który zapewnia dodatkowe dwa porty. Wszystkie są umieszczone w taki sposób, że długa karta graficzna nie utrudni podłączania dodatkowych nośników lub napędów optycznych. B75M udostępnia dwa sloty PCI-E (dolny – tylko w wersji ×4) oraz dwa PCI, jednak gdy układ chłodzenia karty zajmuje dwa, do dyspozycji pozostaje już tylko jeden PCI. Sloty pamięci znajdują się blisko gniazda procesora i należy się liczyć z tym, że po użyciu bardziej rozbudowanego schładzacza procesora mogą być problemy z instalacją modułów o wysokich radiatorach.   

Wyposażenie jest dość standardowe w tej klasie. 

Sekcja zasilania procesora działa według producenta w układzie 3 + 1 (odpowiednio: procesor i układ grafiki). Nie jest osłonięta żadnym radiatorem i oparta jest na tradycyjnych tranzystorach MOS bez żadnej głębszej integracji. Podczas współpracy z procesorami Ivy Bridge nagrzewa się nieznacznie, a ponieważ nie umożliwia podkręcania, powinna działać długo i niezawodnie.

Co ciekawe, można zamontować również schładzacz procesora o rozstawie otworów charakterystycznym dla LGA775, co dla niektórych może być nieocenione.

Tylny panel wejścia-wyjścia jest podobny do użytego w B75 Pro3. Ale jest pewna różnica: są dwa dodatkowe porty USB 3.0 w miejsce 2.0. Nadal jednak sumaryczna liczba portów USB na panelu jest dość przeciętna w dobie wszechobecnych urządzeń tego typu. Producent zastosował porty PS/2 zarówno w wersji dla myszki, jak i dla klawiatury, co w 2012 roku wydaje się sporą przesadą.

Radiator mostka B75 jest bardzo skromny, a zarazem bardzo gęsto użebrowany. Jest pozbawiony zbędnych dodatków niesprzyjających efektywnemu odprowadzaniu ciepła. 

BIOS zapewnia następujące możliwości podkręcania:

Podkręcanie procesora Core i5 3470 okazało się praktycznie niemożliwe, ponieważ nie było możliwości zmiany zegara bazowego. BIOS był jednak wyposażony we wszystkie opcje niezbędne do konfiguracji pamięci oraz zmiany jej opóźnień.  

Syntetyczne testy dźwięku przeprowadzamy w programie RMAA 6.2.3, podłączając wyjście głośników z płyty głównej do wejścia liniowego karty dźwiękowej Asus Xonar HDAV 1.3 Deluxe. Zdecydowaliśmy się na ten krok, ponieważ bardzo trudno o powtarzalne, jednoznaczne i obiektywne pomiary jakości dźwięku płynącego z płyty głównej. Obecnie zintegrowane z płytami urządzenia mają już bardzo wysoką jakość, więc różnice w odsłuchu mogą się zamazywać.

Zastosowano archaiczny już dziś kodek Realtek ALC662. Nie zapewnia on dźwięku 7.1, a jedynie 5.1:

Wyniki testu zintegrowanej karty dźwiękowej są umiarkowanie dobre, jak na urządzenie tej klasy, ale do lepszego modelu B75 Pro3 nieco brakuje. 

Dane techniczne

Cena w dniu publikacji (z VAT): 245 zł

*Galeria

ASRock B75M-ITX

B75M ITX to model przeznaczony do komputerów SFF (ang. Small Form Factor). Płyt tego typu nie ma na rynku dużo, dlatego czasem osiągają irracjonalne ceny, ale w tym przypadku na szczęście tak nie jest. Laminat, jak to w formacie ITX, ma bardzo małą powierzchnię i trudno nawet mieć do producenta pretensje o to, że sloty pamięci są blisko gniazda procesora, a samo gniazdo jest tak blisko karty grafiki, że niełatwo będzie zainstalować rozbudowany schładzacz po tym, gdy zostanie zainstalowana zewnętrzna karta. To jednak naturalne ograniczenie tego formatu. Zwykle też w obudowach ITX nie ma miejsca na duże karty i duże schładzacze procesora. 

Inaczej niż u większych braci, zabrakło otworów montażowych dla układów chłodzenia LGA775.

Także i ten model ASRocka nie grzeszy bogactwem wyposażenia. Dwie książeczki, dwa kabelki SATA, zaślepka portów – to bardzo podstawowe dodatki. 

Sekcja zasilająca procesor działa w układzie 4 + 2 (odpowiednio: procesor i układ grafiki). Nie ma żadnego dodatkowego chłodzenia, ale skoro płyta nie umożliwia żadnego podkręcania, byłoby raczej zbędne, zwłaszcza że procesory Core trzeciej generacji, Ivy Bridge, należą do bardzo energooszczędnych. Zastosowano tranzystory scalone, o niższej rezystancji wewnętrznej, niż mają typowe MOSFET-y, co powinno zapewnić nieco niższą temperaturę pracy w stosunku do tranzystorów tradycyjnych.  

Tylny panel wejścia-wyjścia jest dość standardowy dla tej klasy urządzeń, choć na uznanie zasługuje port eSATA – nieobecny w testowanych przed nas konstrukcjach w pełnym formacie ATX. Jednak całkowita liczba portów USB, sześć, wydaje się zbyt mała.

Radiator na mostku B75 jest niski, ale ma sporo żeberek. Dobrze odprowadza ciepło.

BIOS zapewnia następujące możliwości podkręcania:

Płyta nie umożliwiła podkręcania, ponieważ BIOS nie pozwala zmienić nawet zegara bazowego. Są za to dostępne całkiem pokaźne możliwości konfigurowania pamięci oraz jej opóźnień.  

Syntetyczne testy dźwięku przeprowadzamy w programie RMAA 6.2.3, podłączając wyjście głośników z płyty głównej do wejścia liniowego karty dźwiękowej Asus Xonar HDAV 1.3 Deluxe. Zdecydowaliśmy się na ten krok, ponieważ bardzo trudno o powtarzalne, jednoznaczne i obiektywne pomiary jakości dźwięku płynącego z płyty głównej. Obecnie zintegrowane z płytami urządzenia mają już bardzo wysoką jakość, więc różnice w odsłuchu mogą się zamazywać.

Zastosowano kodek Realtek ALC892:

Wyniki zintegrowanego układu dźwiękowego są rewelacyjne na tle konkurencji. B75M-ITX wypada bardzo dobrze także na tle droższych płyt z układem Z77.

Dane techniczne

Cena w dniu publikacji (z VAT): 350 zł

*Galeria

Asus P8B75-M

Asus P8B75-M to dość prosty model, wyposażony we wszystkie niezbędne dla typowego użytkownika rzeczy. Płyta ma cztery sloty pamięci, a moduły da się bez problemu usunąć bez wyjmowania karty graficznej. P8B75-M nie zapewnia dodatkowego kontrolera SATA, więc na laminacie znalazło się pięć SATA2 oraz jeden SATA3, które zapewnia układ B75. Jeśli zostanie użyta długa karta graficzna o dwuslotowym systemie chłodzenia, może być problem z obsadzeniem dwóch portów SATA, w tym białego SATA3. Wszystko zależy od kształtu osłony schładzacza. P8B75-M ma dwa sloty PCI, lecz gdy karta będzie dwuslotowa, pozostanie tylko jeden, ale to typowe dla konstrukcji w formacie µATX.

Sekcja zasilania procesora działa w układzie 4 + 2 (odpowiednio: procesor i układ graficzny) i jest oparta na tradycyjnych MOSFET-ach. Jest to nieco dziwne, bo Asus przyzwyczaił nas do nieco lepszych rozwiązań także w niższych segmentach, ale jak widać, tym razem postanowił inaczej. Co ciekawe, producent nie pozostawił żadnych możliwości podkręcania – nawet zegara bazowego.

Panel portów wejścia-wyjścia, mimo że wygląda dość kompletnie, ma nieco mało portów USB. W wersji 3.0 są tylko dwa, w sumie jest ich zaledwie sześć. Jest za to podstawowy komplet wyjść obrazu: HDMI, DVI oraz D-sub.

Radiator na mostku B75 jest bardzo niewielki, ale nie zakłóca to w żaden sposób stabilności płyty. Jednak gdyby skuteczność odprowadzania ciepła była dla projektantów ważniejsza od wyglądu płyty, mogłoby być zdecydowanie lepiej pod tym względem.

BIOS zapewnia następujące możliwości podkręcania:

Ta płyta, podobnie jak większość modeli opartych na układzie Intel B75, nie umożliwiła praktycznie żadnego podkręcenia procesora. Nie ma nawet możliwości zmiany zegara bazowego. BIOS zapewnia natomiast wszelkie opcje zmiany parametrów pamięci. To jednak nieco mało, jak na tej klasy płytę Asusa.

Syntetyczne testy dźwięku przeprowadzamy w programie RMAA 6.2.3, podłączając wyjście głośników z płyty głównej do wejścia liniowego karty dźwiękowej Asus Xonar HDAV 1.3 Deluxe. Zdecydowaliśmy się na ten krok, ponieważ bardzo trudno o powtarzalne, jednoznaczne i obiektywne pomiary jakości dźwięku płynącego z płyty głównej. Obecnie zintegrowane z płytami urządzenia mają już bardzo wysoką jakość, więc różnice w odsłuchu mogą się zamazywać.

Zastosowano kodek VIA VT1708S:

Wyniki układu dźwiękowego na tle konkurencji są dość dobre, choć do czołówki trochę zabrakło. 

Dane techniczne

Cena w dniu publikacji (z VAT): 290 zł

*Galeria

ASUS P8B75-M LE

Asus P8B75-M LE to okrojona wersja starszej siostry. Z jednej strony ma mniej slotów pamięci, a z drugiej pozwala użyć drugiej karty graficznej PCI-E ×16 wraz z pełnym zatrzaskiem. Sloty pamięci znajdują się blisko gniazda procesora, więc istnieje ryzyko konfliktu rozbudowanego schładzacza z modułami wyposażonymi w wysokie radiatory. Portów SATA jest sześć, z czego cztery są odwrócone pod kątem 90 stopni do laminatu. Pozostałe dwa (w tym SATA3) znalazły się przy dolnej krawędzi płyty. Po zainstalowaniu karty graficznej z dwuslotowym systemem chłodzenia do dyspozycji pozostaje jedno złącze PCI, a ci, którym wystarczy zintegrowany układ lub którzy mają kartę jednoslotową, mogą obsadzić aż dwa.

Sekcja zasilania procesora działa w układzie 4 + 2 (odpowiednio: procesor i układ grafiki). To wystarczy, ponieważ płyta nie pozwala na żadne podkręcanie procesora. Można dostosować w pełni ustawienia pamięci, w tym wszystkie opóźnienia, ale nic poza tym.

Tylny panel wejścia-wyjścia w żaden sposób nie odbiega od tego, który zastosowano w droższym modelu P8B75-M. Jest tu sześć portów USB, w tym dwa w wersji 3.0, co może się okazać niewystarczającą liczbą. Ponadto jest komplet wyjść obrazu: D-sub, DVI oraz HDMI.

Także mały radiator na mostku PCH jest wspólną cechą tej płyty i P8B75-M. Nie ma on zbyt wielu żeber i pewnie mógłby być wydajniejszy, ale podczas kilkugodzinnych testów nie pojawiły się żadne objawy niestabilności płyty.

BIOS zapewnia następujące możliwości podkręcania:

Ta płyta, podobnie jak większość innych opartych na układzie Intel B75, w tym droższa P8B75-M, nie pozwala praktycznie w ogóle podkręcić procesora. Nie ma nawet możliwości zmiany zegara bazowego. BIOS zapewnia za to wszelkie opcje zmiany parametrów pamięci, ale to nieco mało...

Syntetyczne testy dźwięku przeprowadzamy w programie RMAA 6.2.3, podłączając wyjście głośników z płyty głównej do wejścia liniowego karty dźwiękowej Asus Xonar HDAV 1.3 Deluxe. Zdecydowaliśmy się na ten krok, ponieważ bardzo trudno o powtarzalne, jednoznaczne i obiektywne pomiary jakości dźwięku płynącego z płyty głównej. Obecnie zintegrowane z płytami urządzenia mają już bardzo wysoką jakość, więc różnice w odsłuchu mogą się zamazywać.

Zastosowano kodek VIA VT1708S:

Wyniki testu syntetycznego są kiepskie. P8B75-M, choć nie wypadła w nim rewelacyjnie, brzmi znacznie lepiej. 

Dane techniczne

Cena w dniu publikacji (z VAT): 270 zł

*Galeria

Asus P8B75-V

Asus P8B75-V to najdroższa płyta firmy z układem B75. Widać to nawet po radiatorze mostka, który jest taki sam jak w serii P8Z77. Niestety, nie wszystko wygląda tak, jak można by się spodziewać po najlepszym modelu. Takim elementem jest chociażby sekcja zasilania, która poza większą liczbą faz nie różni się niczym od tej, którą można znaleźć w tańszych konstrukcjach. Gniazda pamięci są umieszczone blisko gniazda procesora i po zamontowaniu bardziej rozbudowanego schładzacza wysokie moduły mogą się nie zmieścić. Porty SATA trafiły na sam dół laminatu i są ustawione w poziomie, tak aby nawet długa karta PCI nie zasłoniła żadnego z nich. Bardzo dobrze rozplanowano sloty kart rozszerzeń. W przypadku dwuslotowej karty grafiki pozostają wolne aż trzy PCI oraz jeden PCI Express ×1. Trudno sobie wyobrazić lepszy układ dla posiadaczy profesjonalnych kart dźwiękowych lub starszych urządzeń PCI.     

Sekcja zasilania procesora działa w układzie 4 + 2 (odpowiednio: procesor i układ grafiki) i jest prawie taka sama jak w tańszych płytach z serii P8B75. Zmienił się tylko sterownik tranzystorów (DIGI+), który przełącza je nieco szybciej. Na tranzystorach nie ma żadnego radiatora, co wydaje się niezrozumiałe. 

Panel portów wejścia-wyjścia jest standardowy dla tej klasy urządzeń, ale z jakiegoś powodu zrezygnowano z wyjścia obrazu HDMI, obecnego w tańszych modelach. 

Radiator na mostku B75 jest mały, ale wystarczająco dobrze radzi sobie z odprowadzaniem ciepła. Trzeba też przyznać, że jego wygląd jest niebanalny i może się podobać posiadaczom obudów z oknem (o ile nie przysłoni go karta graficzna).

BIOS zapewnia następujące możliwości podkręcania:

W odróżnieniu od tańszych modeli z serii P8B75 BIOS jest bardzo bogaty w opcje podkręcania i nie odbiega zbytnio od BIOS-ów płyt z serii P8Z77. W zasadzie jedyną różnicą jest programowo zablokowana przez Intela możliwość zmiany mnożnika w górę. Tym samym podkręcanie ogranicza się do zmiany częstotliwości zegara bazowego do 104 MHz, czasem nawet 108 MHz (zależnie od sztuki procesora). Daje to 120–250-megahercowe przyspieszenie zegara procesora i mimo że w skali 3 GHz to zaledwie kilka procent, to jednak jest do darmowy wzrost wydajności. Warto o tym wspomnieć, bo tylko nieliczne płyty B75 pozwalają na zmianę częstotliwości bazowej. 

Syntetyczne testy dźwięku przeprowadzamy w programie RMAA 6.2.3, podłączając wyjście głośników z płyty głównej do wejścia liniowego karty dźwiękowej Asus Xonar HDAV 1.3 Deluxe. Zdecydowaliśmy się na ten krok, ponieważ bardzo trudno o powtarzalne, jednoznaczne i obiektywne pomiary jakości dźwięku płynącego z płyty głównej. Obecnie zintegrowane z płytami urządzenia mają już bardzo wysoką jakość, więc różnice w odsłuchu mogą się zamazywać.

Zastosowano kodek VIA VT1708S:

Asus P8B75-V zapewnił dość przyzwoite parametry dźwięku, lecz nie jest to poziom czołówki. 

Dane techniczne

Cena w dniu publikacji (z VAT): 300 zł

*Galeria

Gigabyte B75-D3V

B75-D3V to pełnowymiarowa (w formacie ATX) propozycja Gigabyte'a. Ma cztery sloty pamięci, dwa na karty grafiki oraz dwa PCI. Duża powierzchnia laminatu powoduje, że nawet po zainstalowaniu długiej karty graficznej można bez problemu dołożyć lub wymienić moduły RAM. Płyta jest także wyposażona w złącze mSATA, w którym można umieścić nośnik systemowy. Niestety, zdecydowanie nie jest to ekonomiczne rozwiązanie. Porty SATA są położone w takim miejscu, że nie będą kolidowały z żadną długą kartą. Na dole laminatu znalazły się dwa sloty PCI dla starszych urządzeń, których wciąż nie brakuje na rynku. 

Wyposażenie nie zachwyca: nic ponad spartański standard.

Sekcja zasilania procesora działa w układzie 4 + 1 (odpowiednio: procesor i układ grafiki). Jest w zupełności wystarczająca, mimo że płyta umożliwia lekkie podkręcenie procesora. Szkoda jedynie, że nie ma na niej choćby jednego radiatora.

Tylny panel wejścia-wyjścia jest typowy dla płyt B75. Portów USB jest, naszym zdaniem, nieco za mało, bo przydałoby się osiem. Co dziwne, zabrakło złącza HDMI, mimo że jest D-sub. 

Radiator na mostku B75 nie jest duży, ale ma parę żeber i wygląda na to, że się sprawdza, bo nie mieliśmy problemów ze stabilnością płyty. Trudno jednak nie odnieść wrażenia, że wygląd był dla projektantów ważniejszy od skuteczności.

BIOS zapewnia następujące możliwości podkręcania:

Płyta umożliwiła delikatne przyspieszenie procesora, co w tej klasie urządzeń trzeba docenić. Dało się zmienić częstotliwość zegara bazowego i uzyskać dodatkowe 6 MHz, co w przypadku procesora Core i5 3470 przełożyło się na dodatkowe 204 MHz. To niewiele, ale konkurencja tego nie zapewnia. BIOS pozwala, oczywiście, w pełni dostosować opóźnienia pamięci.

Syntetyczne testy dźwięku przeprowadzamy w programie RMAA 6.2.3, podłączając wyjście głośników z płyty głównej do wejścia liniowego karty dźwiękowej Asus Xonar HDAV 1.3 Deluxe. Zdecydowaliśmy się na ten krok, ponieważ bardzo trudno o powtarzalne, jednoznaczne i obiektywne pomiary jakości dźwięku płynącego z płyty głównej. Obecnie zintegrowane z płytami urządzenia mają już bardzo wysoką jakość, więc różnice w odsłuchu mogą się zamazywać.

Zastosowano kodek Realtek ALC887:

Mimo zastosowania średniej jakości kodeka ALC887 wyniki na tle konkurencji są dobre.

Dane techniczne

Cena w dniu publikacji (z VAT): 275 zł

*Galeria

Gigabyte B75M-D3H

Gigabyte B75M-D3H jest jak nieco pomniejszony model B75-D3V, nawet sekcja zasilająca procesor wygląda podobnie. Płyta jest w formacie µATX, mimo to ma cztery sloty pamięci. Jeśli obsadzone zostaną te białe, nawet wysokie moduły nie powinny kolidować z rozbudowanym schładzaczem procesora. Cztery porty SATA znalazły się znacznie poniżej slotu na kartę graficzną, a dwa pozostałe są obrócone o 90 stopni względem laminatu, więc żadna długa karta nie uniemożliwi podłączenia nawet sześciu dysków twardych. Ponieważ format płyty to µATX, nawet model dwuslotowy pozwoli korzystać z jednego złącza PCI.

Zawartość zestawu nie odbiega od wyposażenia innych płyt tej klasy. Dwie książeczki,osłonka portów oraz dwa przewody SATA to absolutne minimum.

Sekcja zasilania procesora jest taka sama jak w modelu B73-D3V i działa w układzie 4 + 1 (odpowiednio: procesor i układ grafiki). Jest wystarczająca, mimo że BIOS pozwala nieco podkręcić procesor. Szkoda jednak, że producent nie zastosował na niej żadnego radiatora.

Tylny panel wejścia-wyjścia zawiera standardową w tej klasie liczbę portów USB, czyli sześć (dwa w wersji 3.0), oraz komplet wyjść obrazu (D-sub + DVI + HDMI). Dodano też port PS/2 dla myszki lub klawiatury. 

Radiator na mostku B75 jest bardzo mały i – nie ma co ukrywać – zbyt mocno próbowano na nim oszczędzić. Podczas pracy poza obudową nagrzewał się bardzo wyraźnie, a przecież w jego okolicy zapewne znajdzie się „ciepła” karta graficzna. Mostek B75 jest z pewnością odporny na wysokie temperatury, pytanie tylko, jak długo wytrzyma w takich warunkach. Tego nie wiemy, ale w ciasnej obudowie w upalny dzień po prostu będzie się gotował.

BIOS zapewnia następujące możliwości podkręcania:

Mimo że BIOS nie pozwolił zmienić żadnego z kluczowych w podkręcaniu procesora napięć, udało się przyspieszyć zegar bazowy procesora do 106 MHz. Podobnie jak w przypadku B75-D3V dało to dodatkowe 204 MHz. To zaledwie kilka procent, ale w przypadku tanich układów Pentium i Celeron każdy megaherc może mieć znaczenie, a nie każda płyta z układem B75 pozwala zmienić częstotliwość zegara bazowego. Dlatego zdecydowanie jest to zaleta tej płyty. Bez żadnego problemu można było zmieniać opóźnienia pamięci. 

Syntetyczne testy dźwięku przeprowadzamy w programie RMAA 6.2.3, podłączając wyjście głośników z płyty głównej do wejścia liniowego karty dźwiękowej Asus Xonar HDAV 1.3 Deluxe. Zdecydowaliśmy się na ten krok, ponieważ bardzo trudno o powtarzalne, jednoznaczne i obiektywne pomiary jakości dźwięku płynącego z płyty głównej. Obecnie zintegrowane z płytami urządzenia mają już bardzo wysoką jakość, więc różnice w odsłuchu mogą się zamazywać.

Zastosowano kodek Realtek ALC887:

Niestety, pod względem jakości dźwięku Gigabyte B75M-D3H trafia na koniec stawki. Tory analogowe zostały kiepsko zaprojektowane.

Dane techniczne

Cena w dniu publikacji (z VAT): 260 zł

*Galeria

Gigabyte B75M-D3P

Model B75M-D3P budową dość wyraźnie przypomina B75M-D3H, ale jest kilka różnic. Zrezygnowano z jednego ze slotów PCI i zastąpiono go PCI Express ×1. To dla większości użytkowników niezbyt istotna zmiana, bo i tak przy dwuslotowej karcie graficznej jest bezużyteczny. Zastosowano także inny radiator na mostku B75 oraz zmieniono lokalizację portów SATA na laminacie. Żaden z sześciu nie będzie kolidował z długą kartą. Ponadto na dolnej krawędzi laminatu znalazły się dwa dodatkowe porty SATA, które zapewnia dodatkowy kontroler Marvell 88SE9172. Może on działać także w trybie RAID (0 i 1). Złącze PCI można obsadzić bez problemu, nawet gdy karta grafiki jest dwuslotowa. 

Wyposażenie to ponownie standard dla płyt B75: dwie książeczki, dwa kabelki SATA oraz maskownica portów. 

Sekcja zasilania procesora działa w układzie 4 + 1 (odpowiednio: CPU i GPU). Nie różni się niczym od tej zastosowanej w B75-D3V oraz B75M-D3H. Jest wystarczająco wydajna, nawet dla mocniejszych procesorów w fabrycznych ustawieniach (BIOS nie pozwala na żadne podkręcanie).

Tylny panel wejścia-wyjścia był dla nas sporym zaskoczeniem. Co prawda portów USB nadal jest tylko sześć, ale tak rozbudowany zestaw wyjść obrazu raczej jest niespotykany w tej klasie urządzeń (D-sub + DVI + HDMI + DisplayPort), rzadkością jest w niej również optyczne wyjście S/PDIF w standardzie TOSLINK.

Radiator na mostku PCH jest niewielki, ale dobrze spełnia swoją funkcję dzięki sporej liczbie żeberek. Trudno jednak nie odnieść wrażenia, że dla projektantów jego wygląd był ważniejszy od skuteczności.

BIOS zapewnia następujące możliwości podkręcania:

Płyta w ogóle nie pozwoliła podkręcić procesora. Nie dało się zmienić nawet napięcia pamięci; jedyna opcja to profil XMP z wyższym napięciem (np. 1,65 V), jednak moduł musi mieć taki profil w swoim SPD. Natomiast bez żadnego problemu można było zmieniać opóźnienia pamięci.

Nie spodobało nam się jednak pseudo-UEFI Aptio.

Bardzo niska szybkość działania każe sugerować, że jest to pseudograficzne środowisko, lecz naszym zdaniem coś takiego powinno działać w trybie tekstowym szybko i bez żadnych zgrzytów, tymczasem próby dotarcia do wybranej opcji bywały naprawdę frustrujące.

Syntetyczne testy dźwięku przeprowadzamy w programie RMAA 6.2.3, podłączając wyjście głośników z płyty głównej do wejścia liniowego karty dźwiękowej Asus Xonar HDAV 1.3 Deluxe. Zdecydowaliśmy się na ten krok, ponieważ bardzo trudno o powtarzalne, jednoznaczne i obiektywne pomiary jakości dźwięku płynącego z płyty głównej. Obecnie zintegrowane z płytami urządzenia mają już bardzo wysoką jakość, więc różnice w odsłuchu mogą się zamazywać.

Zastosowano kodek Realtek ALC887:

Niestety, ten wynik należy do najsłabszych w dzisiejszym teście.

Dane techniczne

Cena w dniu publikacji (z VAT): 330 zł

*Galeria