Podkręcanie
Pierwsze dwa procesory Sandy Bridge, które mieliśmy okazję testować, należały do serii K, czyli oba miały odblokowane mnożniki rdzeni. Podkręcanie takiego układu jest proste, a ograniczeniem staje się jakość danego egzemplarza i możliwości systemu chłodzenia.
W przypadku procesorów z zablokowanym mnożnikiem jest zupełnie inaczej. Przypomnijmy, że w platformach P67 i H67 sygnał zegara bazowego (BCLK) o częstotliwości 100 MHz jest generowany przez mostek południowy (PCH). Tym jednym sygnałem są taktowane PCI Express i DMI, łącze między procesorem a mostkiem południowym. Generator zegara w procesorze mnoży tę częstotliwość przez mnożnik rdzeni i otrzymuje zegar taktujący rdzenie procesora.
Ponieważ zegarem bazowym są taktowane urządzenia PCI Express i mostek południowy, nie ma możliwości zmiany tego zegara „w locie”, a wartości osiągalne przez podkręcanie wynoszą 104–107 MHz, w zależności od egzemplarza. Bez zmiany mnożnika można zatem podkręcić procesory tylko o 4–7%.
Inżynierowie Intela zostawili małą furtkę pozwalającą na podkręcanie wybranych modeli spoza rodziny K. Używając dowolnego procesora z trybem Turbo (Core i5 i Core i7, ale nie Core i3), możemy wymusić wyższe mnożniki w każdym z kroków Turbo, maksymalnie o 4 wyższe od domyślnych. Na przykład Core i5-2400 ma maksymalny mnożnik wszystkich rdzeni ×32 w trybie Turbo, a można go podnieść do ×36. Mnożnik Turbo dla jednego rdzenia tak samo można podnieść o 4, co daje ×38 i taktowanie 3800 MHz, kiedy tylko jeden rdzeń pracuje. Opisany mechanizm działa jako dodatkowa funkcja trybu Turbo – wymaga, aby techniki Turbo i EIST były włączone w BIOS-ie płyty głównej. Nie działa również w przypadku procesorów Core i3, które nie mają trybu Turbo – jesteśmy w nich skazani na domyślne taktowanie.
Nasz egzemplarz Core i5-2400 bez problemu przyspieszył o 400 MHz, nie wymagając nawet zmiany napięć.
Maksymalne taktowanie jednego rdzenia (spada do 3600 MHz, gdy wszystkie rdzenie są obciążone)
Z kolei Core i3-2100 udało się przyspieszyć o... 90 MHz, czyli o 3%. Zrezygnowaliśmy z testów wydajności, bo większość wyników była – w granicach błędu pomiarowego – identyczna jak przed podkręceniem. W najbliższej przyszłości poruszymy bardziej szczegółowo temat przyspieszania sklepowych wersji procesorów Sandy Bridge, jak również pamięci i układu graficznego.
- Wstęp
- Niedrogie Sandy Bridge
- Zestaw testowy
- Testy syntetyczne – Sandra
- Testy syntetyczne – 3DMarki
- Testy rzeczywiste – renderowanie
- Testy rzeczywiste – szyfrowanie, szachy
- Testy rzeczywiste – obliczenia
- Testy rzeczywiste – kompresja plików
- Testy rzeczywiste – kodowanie oraz obróbka wideo i obrazów
- Testy rzeczywiste – gry
- Pobór mocy
- Układ graficzny Intel HD Graphics 2000
- Podkręcanie
- Podkręcanie – testy wydajności
- Podkręcanie – gry
- Podsumowanie