Gry a wiele monitorów

Spis treści

Dwa monitory – ograniczone możliwości

Zaczęliśmy od podłączenia dwóch monitorów. Następnie uruchomiliśmy kilkanaście gier, sprawdzając, czy zdołają sensownie zagospodarować dodatkowe miejsce. Niestety, bardzo szybko okazało się, że w prawie wszystkich wypadkach na dodatkowym ekranie nic się nie wyświetlało. Postanowiliśmy jednak pokopać trochę głębiej i zaczęliśmy szukać odpowiednich ustawień w plikach konfiguracyjnych gier. W ten sposób udało nam się wymusić wyświetlanie obrazu na dwóch ekranach w siedmiu grach: Enemy Territory: Quake Wars, Fallout 3, Call of Juarez, Crysis, Unreal Tournament 3, Far Cry 2 oraz S.T.A.L.K.E.R.: Clear Sky. Były w tym jednak dwa haczyki. Po pierwsze, trzeba było uruchomić grę w oknie, a nie na pełnym ekranie. Po drugie, przy takiej konfiguracji w grach FPP celownik wypadał dokładnie pomiędzy monitorami, co całkowicie wyklucza praktyczne wykorzystanie takich sztuczek.

Poniżej zamieszczamy skrócony przepis na uruchomienie gier w rozdzielczościach typowych dla dwóch monitorów – dla tych, którzy chcieliby to sprawdzić na własną rękę.

Na szczęście są również gry, które „same z siebie” potrafią wykorzystać dwa monitory. Są to: Supreme Commander, World in Conflict oraz seria gier Flight Simulator. I tyle. Lista stanowczo nie jest imponująca. Sprawdziliśmy, jak te gry obsługują wiele ekranów.

Na pierwszy ogień poszedł symulator lotu Microsoftu.

W opcjach gry mamy możliwość niezależnego ustawienia rozdzielczości dla obu monitorów, tego, czy gra ma być wyświetlana na pełnym ekranie, czy nie, oraz kilka innych opcji.

Jednak po przejściu do trybu latania drugi ekran nadal jest czarny. Okazuje się, że gra w dość specyficzny sposób korzysta z drugiego monitora. Mianowicie możemy otwierać na nim dodatkowe okna z widokami z różnych kamer, przenosić je i rozciągać tak, aby dostosować wszystko do swoich potrzeb. Miłośnicy tej gry na pewno byliby zadowoleni.

Druga gra, którą sprawdziliśmy, to World in Conflict. Również tutaj w opcjach graficznych możemy ustawić rozdzielczość drugiego ekranu. Niestety, jest on wykorzystywany tylko w trybie wieloosobowym, przy czym wyświetla się na nim jedynie mapa. Trochę szkoda, że tak mocno ograniczono użycie tej funkcji.

Na zakończenie Supreme Commander. Na drugi ekran trafia prawie że oddzielna kopia gry. Na obu są wyświetlane niezależne mapy, które można dowolnie ustawiać, przybliżać, oddalać i tak dalej. Dzięki temu na przykład można jednocześnie obserwować, co się dzieje w bazie, i wydawać rozkazy jednostkom w czasie walki. Bardzo przyjemne udogodnienie.

Szkoda, że producenci gier tak rzadko korzystają z drugiego monitora. Praktycznie nie ma gry, w której nie przydałoby się wyświetlić na drugim monitorze choćby mapy.

Szybko dochodzi się jednak do wniosku, że byłoby najlepiej, gdyby do grania wykorzystać trzy monitory, a nie dwa. Dzięki temu na środkowym znajdowałby się celownik. Niestety, aby mieć odpowiednią liczbę złączy DVI, trzeba zainstalować dwie karty graficzne, i nawet wtedy nie jest możliwe uruchomienie gier na trzech monitorach, a żeby działały wszystkie dostępne wyjścia wideo, trzeba wyłączyć SLI/CrossFire.

I w tym miejscu wkracza do akcji...