Obecnie w ofercie firmy Tagan znajdują się dwie serie zasilaczy: PipeRock i SuperRock. Pierwsza z nich skierowana jest do entuzjastów, którzy nie godzą się na żadne kompromisy. Zasilacze serii PipeRock są wykonane z wysokiej jakości komponentów. Oprócz tego zastosowano w nich niezliczone zabezpieczenia zapobiegające uszkodzeniu samego zasilacza, jak i pozostałych podzespołów komputera. Całości dopełnia modularny system okablowania. O ile niektórzy producenci stosują różnokolorowe złącza zależnie od przeznaczenia wiązki, to Tagan poszedł o krok dalej i zamontował podświetlenie diodowe. Trochę inne podejście przyjęto w przypadku serii SuperRock. W tych zasilaczach Tagan zrezygnował ze wszystkich niepotrzebnych wodotrysków i skupił się na wysokiej jakości przy możliwie przystępnej cenie.
Tagan SuperRock TG680-U33II
Maksymalna moc zasilacza Tagan SuperRock TG680-U33II wynosi 680 W. Zasilacz wyposażono w cztery linie zasilania +12 V oraz aktywną korekcję współczynnika mocy, który wynosi 0,99. Oprócz tego producent nie poskąpił zabezpieczeń na systemach. W SuperRock TG680-U33II zastosowano m.in. zabezpieczenie przed zbyt wysokim prądem na linii (ang. Over Current Protection, OCP), przed zbyt niskim napięciem na liniach wyjściowych (ang. Under Voltage Protection, UVP), przed zbyt wysokim napięciem (ang. Over Voltage Protection, OVP), przeciwzwarciowe (ang. Short Circuit Protection, SCP), przeciwprzeciążeniowe (ang. Over Power Protection, OPP), przed przegrzaniem (ang. Over Temperature Protection, OTP) oraz przed zbyt niskim obciążeniem (ang. No Load Protection, NLP).
Produkt Tagana jest sprzedawany w średniej wielkości pudełku. Opakowanie jest utrzymane w ciemnych barwach. Z przodu umieszczono render samochodu sportowego z wentylatorami zamiast kół. Na pozostałych ściankach znajduje się spis najważniejszych cech zasilacza w ośmiu językach (także po polsku). Oprócz tego znajdziecie na nich odpis z tabliczki znamionowej, spis wszystkich przewodów zasilacza wraz z ich długościami oraz kilka ikonek obrazujących najważniejsze cechy produktu.
Obudowa zasilacza została polakierowana na czarny matowy kolor. Jej powierzchnia jest delikatnie chropowata. Co ważne, nie pozostają na niej żadne odciski palców czy smugi po dotyku. Z boku zasilacza znajduje się naklejka z danymi technicznymi. Wymiary zasilacza to 150×160×86 mm (długość, szerokość, wysokość). Zasilacz jest przy tym dosyć ciężki, waży 2825 g.
W środku zamontowano wentylator o średnicy 12 cm. Wykonano go z czarnego plastiku. Jego prędkością steruje automatyczny system (napięcie dostarczane do wentylatora, a co za tym idzie – prędkość obrotowa, zależy od temperatury wewnątrz zasilacza).
Na tylnej ściance umieszczono charakterystyczne sześciokątne otwory tworzące tzw. plaster miodu. Oprócz tego znajduje się tu włącznik, wtyk zasilania i specjalna dioda. Dioda świeci na żółto, gdy zasilacz jest podłączony do sieci, a komputer wyłączony, oraz na zielono po włączeniu komputera.
Tagan SuperRock TG680-U33II ma cztery linie zasilania +12 V. Każda z nich może dostarczyć po 18 A, a łącznie – aż 56. Odpowiada to maksymalnemu obciążeniu wynoszącemu 672 W. To blisko 99% łącznej maksymalnej mocy zasilacza! Na linii +3,3 V natężenie wynosi do 28 A. Na linii +5 V jest ono wyższe: 30 A. Łącznie obie te linie mogą wytrzymać obciążenie 180 W.
Tagan informuje, że zasilacz SuperRock TG680-U33II otrzymał certyfikat 80 PLUS, co oznacza, że podczas pracy jego średnia sprawność wynosi przynajmniej 80%. Na oficjalnej stronie programu 80 PLUS można znaleźć wyniki testów obejmujących zarówno zmiany napięcia, jak i sprawność zasilacza w zależności od obciążenia. Wynika z nich, że zasilacz, owszem, otrzymał certyfikat 80 PLUS, ale w wersji BRONZE. To z kolei oznacza, że jego sprawność wynosi przynajmniej 82, 85 lub 82% w przypadku obciążenia, odpowiednio, 20, 50 i 100%.
Zasilacz został wyprodukowany przez firmę Impervio Electronics Co. Ltd. To znany tajwański wytwórca zasilaczy typu OEM. Produkty z jego fabryki można znaleźć między innymi w katalogach firm OCZ i SilverStone.
W pudełku oprócz zasilacza znajdziecie: instrukcję w trzech językach (angielskim, niemieckim, francuskim), cztery śrubki do zamontowania urządzenia w obudowie, kabel zasilający, dwie plastikowe opaski do spinania przewodów oraz naklejkę z odpisami z tabliczek znamionowych wszystkich zasilaczy serii SuperRock. Tagan SuperRock TG680-U33II jest objęty trzyletnią gwarancją. Zasilacz można kupić za około 475 zł.
Okablowanie
W SuperRock TG680-U33II zastosowano standardowy system okablowania. Wszystkie wiązki przewodów zostały wyprowadzone bezpośrednio z zasilacza. Każdy z przewodów znajduje się w czarnej nylonowej osłonce. Wiązki są stosunkowo giętkie, nie powinno być najmniejszych problemów z ich poprowadzeniem we wnętrzu obudowy.
Wiązka głównego zasilania ATX (zakończona rozpinaną 24-pinową wtyczką) mierzy dokładnie 55 cm. Taką samą długość ma przewód zakończony rozpinaną ośmiopinową wtyczką EPS. 55 cm wystarczy, by sprawnie podłączyć zasilacz do płyty głównej, omijając przy tym wszystkie pozostałe komponenty komputera, które mogłyby w tym przeszkadzać.
Po 55 cm mają także dwie wiązki służące do zasilania kart graficznych. Na jednym z przewodów znajduje się wtyczka sześciopinowa, a na drugim – rozpinana ośmiopinowa.
Wtyczki typu Serial ATA do zasilania dysków twardych lub nagrywarek zostały umieszczone na dwóch wiązkach o identycznej długości. Na każdej z nich znajdują się po cztery złącza tego typu (możemy więc podłączyć do ośmiu urządzeń z interfejsem Serial ATA). Pierwsza wtyczka znajduje się w odległości 50 cm od zasilacza, każda następna – 15 cm dalej (całkowita długość wiązki wynosi 95 cm).
Także wtyki typu molex umieszczono na dwóch przewodach. Różnią się one jednym drobnym szczegółem. Na pierwszej wiązce znajdują się trzy moleksy, na drugiej zaś oprócz trzech takich złączy zamontowano wtyczkę do zasilania stacji dyskietek. Odległości pomiędzy pierwszą wtyczką a zasilaczem, a także kolejnymi wtyczkami są identyczne jak w przypadku wiązek opisanych powyżej.
Na sam koniec jedna krótka uwaga. Przy pierwszym podłączaniu urządzeń z gniazdami Serial ATA i molex trzeba użyć trochę siły, ponieważ wtyczki wchodzą w nie z dosyć dużym oporem. Ciężko stwierdzić, czy jest to rozwiązanie mające na celu jeszcze lepsze spasowanie ze sobą wtyczek i złączy zasilających lub zapobiegające ich przypadkowemu odłączeniu, czy może jednostkowy feler. Mimo wszystko nie jest to coś, co znacząco przeszkadza w użytkowaniu zasilacza, tym bardziej że jednostkę zasilającą z reguły montuje się raz na długi czas. A jeśli nawet ktoś często żongluje przewodami w obudowie, to z czasem ciasne wtyczki na pewno się dotrą.
Wnętrze
Duża waga sugeruje dosyć pokaźną zawartość zasilacza. Po zdjęciu pokrywy oczom ukazują się poszczególne komponenty, a wśród nich – dwa aluminiowe radiatory. W środku nie jest przesadnie ciasno, jednak widzieliśmy już zasilacze z dużo większą ilością wolnego miejsca.
Testy – napięcia
Zasilacz przetestowaliśmy na następującej platformie sprzętowej:
- Dwurdzeniowy procesor Pentium Extreme Edition 840 (3,2 GHz)
- Wentylator Scythe Infinity
- Płyta główna Intel D975XBX
- 2× 1 GB pamięci Corsair Dominator TWIN2X2048-10000C5DF
- Dwie karty graficzne Radeon X1800 XT działające w trybie CrossFire
- Dysk twardy Seagate Barracuda 7200.8 400 GB
- Nagrywarka NEC ND-4571 DVD-RW
Tagan SuperRock TG680-U33II został przetestowany zarówno w trybie spoczynku (WWW, praca biurowa), jak i pod obciążeniem (3DMark06 + Prime95). Nasza platforma najbardziej obciąża linię +12 V; jest z niej zasilany procesor oraz w bardzo dużym stopniu karty graficzne. Linie +5 V oraz +3,3 V nie są zbyt mocno obciążone.
Napięcia zostały zmierzone miernikiem cyfrowym, podłączonym do wolnych wtyczek molex i SATA (+12 V i +5 V), a także PCI-E (+12 V). Napięcie +3,3 V mierzyliśmy, dołączając miernik do 24-pinowego wtyku ATX. Wykresy przedstawiają wartości maksymalnie odbiegające od wzorcowych.
Nasze pomiary napięć wskazują na bardzo dużą stabilność linii +12 V. W spoczynku miernik wyświetlił 12,2 V. Po obciążeniu zestawu napięcie nie zmieniło się nawet o 0,01 V. Oczywiście, do wzorcowych 12 V trochę brakuje, jednak odstępstwo o 0,2 V jest jak najbardziej akceptowalne. Podczas swoich testów spotykaliśmy się już nawet z dwukrotnie większym podbiciem napięcia.
Równie dobrze zasilacz Tagan SuperRock TG680-U33II wypada podczas pomiarów linii +5 V. W spoczynku napięcie wyniosło 5,14 V. W drugim z trybów (obciążenie zestawu) napięcie na linii +5 V zwiększyło się do 5,15 V, czyli o raptem 0,01 V. I tym razem możemy mówić o stabilności produktu. Jedyne, ale niewielkie zastrzeżenie można by mieć do delikatnie podbitego napięcia.
W przypadku linii +3,3 V nie spodziewaliśmy się żadnych niespodzianek. I słusznie, co potwierdzają nasze pomiary. Napięcie na linii +3,3 V wynosiło 3,35 V pod obciążeniem i 3,37 V, gdy go nie było.
Pomiary głośności
Test przeprowadziliśmy za pomocą miernika ciśnienia akustycznego w całkowicie bezgłośnym komputerze (odłączony wentylator na radiatorze procesora). Pomiar wykonaliśmy w odległości 10 cm od zamontowanego w zasilaczu wentylatora.
Pod względem natężenia generowanego dźwięku zasilacz Tagan SuperRock TG680-U33II uplasował się w środku stawki. Jednak pomiędzy nim a następnym w zestawieniu produktem firmy Silver Power są około 2 dB różnicy. Dlaczego o tym wspominamy? Ponieważ podobna odległość dzieli Tagana od najcichszego w stawce zasilacza be quiet! Dark Power Pro 650W (P7-Pro-650W). 39,8 dB to bardzo dobry wynik. Szum generowany przez wentylator zamontowany w zasilaczu jest słyszalny z około 20 cm. Po włożeniu Tagana do obudowy komputera stojącej obok biurka był on całkowicie niesłyszalny. Nawet długotrwałe obciążanie jednostki zasilającej nie zwiększało natężenia dźwięku.
Pomiary poboru mocy z sieci
Ostatnim testem, jaki przeprowadziliśmy, były pomiary poboru mocy z sieci, zarówno podczas spoczynku, jak i pod obciążeniem. W ten sposób możemy w pewnym stopniu określić sprawność przetestowanego zasilacza.
SuperRock TG680-U33II świetnie poradził sobie podczas spoczynku. Pobór mocy na poziomie 190 W pozwolił mu na zajęcie pierwszego miejsca ex aequo z Silent Pro M700 firmy Cooler Master. Po obciążeniu zestawu testowego wartość ta wzrosła do 409 W, co pozwoliło zająć Taganowi bardzo dobre piąte miejsce.
Podsumowanie
Czas najwyższy przejść do podsumowania i powiedzieć, jak Tagan SuperRock TG680-U33II wypada wobec założeń wymienionych we wstępie.
Podczas naszych testów zasilacz firmy Tagan spisywał się bardzo dobrze. Pomiary napięć linii +12 V wykazały jej bardzo dużą stabilność. Zarówno w spoczynku, jak i pod obciążeniem miernik cyfrowy wskazał napięcie 12,2 V. Niby można by się przyczepić, że napięcie odstaje o 0,2 V od tak zwanej wartości wzorcowej, jednak mieści się z dużym zapasem w bezpiecznych widełkach napięć wyznaczonych przez normę ATX. Jeśli chodzi o zasilanie, to ważniejsze są stabilne napięcia na linii niż ich delikatnie wyższa wartość. Stabilne napięcia (ze skokiem pomiędzy trybami pracy wynoszącym 0,01 V) występują także na linii +5 V. Również w przypadku tej linii mamy do czynienia z delikatnie podbitym napięciem. Oczywiście, mieści się ono w normie, jednak do jej przekroczenia brakuje tylko 0,1 V, co trzeba wyraźnie podkreślić. Do linii +3,3 V nie można mieć żadnych zastrzeżeń. Napięcie w spoczynku wyniosło 3,37 V, a po obciążeniu zestawu spadło do 3,35 V.
Bardzo dobrze Tagan SuperRock TG680-U33II wypadł pod względem głośności. Co prawda według naszego rankingu plasuje się on w środku stawki, jednak wystarczy się chwilę przyjrzeć, by zobaczyć, że różnice pomiędzy produktami z pierwszej części wykresu są bardzo niewielkie. Zupełnie jak w Formule 1 po kwalifikacjach, w których czołówka ma bardzo zbliżone czasy przejazdu jednego okrążenia, różniące się o raptem kilka tysięcznych sekundy. Dopiero poza pierwszą dziesiątką różnice stają się większe. Dlatego 39,8 dB wyświetlone przez miernik ciśnienia akustycznego skierowany na zasilacz Tagana jest wynikiem bardzo dobrym. SuperRock TG680-U33II jest delikatnie słyszalny z około 20 cm. Wystarczy go jednak zamontować w obudowie, by delektować się ciszą (wyjąwszy może terkotanie dysków twardych).
Także podczas pomiarów poboru mocy z sieci SuperRock pokazał się z dobrej strony. W spoczynku miernik wskazał 190 W, co jest najlepszym wynikiem (ex aequo z innym zasilaczem). Pod obciążeniem pobór rośnie do 409 W, jednak rezultat ten ciągle pozwala na zajęcie wysokiego miejsca w naszym zestawieniu. Jeśli już o mocy mowa, to warto w tym miejscu przypomnieć, że według zapewnień producenta maksymalne obciążenie linii +12 V może wynieść nawet 672 W, co stanowi 99% całkowitej mocy zasilacza.
Do konstrukcji zasilacza nie mamy najmniejszych zastrzeżeń. Produkt prezentuje się prosto, schludnie, a zarazem elegancko. Wszystkie elementy są dobrze spasowane. Także w środku panuje zaskakujący porządek. Wszystkie przewody wychodzące z urządzenia zostały poprowadzone w nylonowych osłonkach. Wiązki są dosyć giętkie, więc nie powinno być problemów z ich ułożeniem w obudowie. Nie mamy zastrzeżeń co do długości żadnej z nich. 55 cm przewody zakończone wtyczkami ATX i EPS są wystarczająco długie, by bez dodatkowych problemów wszystko ze sobą połączyć. Do zasilacza możemy podłączyć do ośmiu urządzeń z interfejsem Serial ATA, do sześciu z gniazdem typu molex oraz jedną stację dyskietek. Co tu dużo mówić – wtyczek raczej nie braknie.
Ostatnim aspektem, który musimy poruszyć, jest cena zasilacza. Obecnie produkt Tagana można kupić za około 475 zł. Konkurencja na rynku zasilaczy jest bardzo duża, szczególnie między produktami o mocy 350–700 W. Znajdziecie oczywiście modele innych producentów o zbliżonej mocy, a przy tym tańsze nawet o 75–100 zł. I zwykli użytkownicy skierują się raczej ku takim produktom. Na droższego Tagana łaskawszym okiem popatrzą entuzjaści i osoby, które wierzą, że dołożenie kilkudziesięciu złotych zapewni długie bezproblemowe działanie.
Do testów dostarczył: Abertek
Cena w dniu publikacji (z VAT): około 475 złotych