Ekstremalny Pentium 4

Pentium 4 Extreme Edition to specjalna wersja procesora przeznaczona dla najbardziej wymagających entuzjastów komputerów. Głównym założeniem Intela przy projektowaniu układu było uzyskanie najwyższej możliwej wydajności, bez względu na koszty. Tak też powstał pierwszy P4EE, który tak naprawdę jest odmianą układu Intel Xeon, przeznaczoną dla komputerów biurkowych. Pierwszy P4 Extreme Edition produkowany był w technologii 130 nm (0,13 mikrona), miał 512 kB pamięci podręcznej drugiego poziomu (L2 cache) i aż 2 MB pamięci podręcznej poziomu trzeciego (L3 cache). Jako że architektura NetBurst chętnie pożera zarówno całe dostępne pasmo pamięci, jak i wbudowaną w procesor pamięć podręczną, dodatkowy cache pozwolił na uzyskanie wyraźnie wyższej wydajności P4EE w stosunku do "zwykłego" P4 pracującego z takim samym zegarem. W niektórych aplikacjach przyrost wydajności dochodził nawet do 20 procent. A jednak Pentium 4 Extreme Edition to procesor dla tych, którzy nie cierpią na braki gotówki. Ceny układów z tej rodziny liczone są w tysiącach złotych. Jeśli jednak wymagacie najwyższej wydajności, koszty nie są ważne.

Pentium 4 Extreme Edition pojawił się w dwóch wersjach dla podstawki Socket 478: 3,2 i 3,4 GHz. Wraz z pojawieniem się nowej podstawki LGA775 Intel przeniósł swój flagowy układ także na tę platformę. Początkowo Pentium 4 EE w wersji LGA775 pracował z częstotliwością 3,4 GHz na szynie systemowej 800 MHz, jednak niedawno Intel wprowadził szybszą wersję układu, 3,46 GHz, komunikującą się ze "światem zewnętrznym" przez szybszą magistralę o efektywnym zegarze 1066 MHz (przepustowość 8,4 GB/s). Procesor wciąż wykorzystywał rdzeń Gallatin układów Xeon (będące pochodną rdzenia Northwood), miał 2 MB pamięci cache L3 i produkowany był w technologii 0,13 mikrona.