Wprowadzenie

Z punktu widzenia osoby, która przyspiesza swój sprzęt, najnowsza platforma Intela (Z77) zapewnia trzy różne sposoby podkręcania, a wszystko będzie zależało od użytego procesora. Można wyróżnić trzy przypadki:

  • Jednostki całkowicie zablokowane – są to procesory bez funkcji Turbo, które mają ustawione taktowanie „na sztywno”, przykładem działający z częstotliwością 2,9 GHz Pentium G850. Oczywiście, taktowanie tradycyjnie spada w spoczynku do 1600 MHz, ale w programie CPU-Z nigdy nie zobaczymy mnożnika wyższego niż 29. Jedyną możliwością podkręcania jest więc manipulowanie zegarem bazowym, z którego zmianą wiążą się dość duże problemy, przedstawione na dalszych stronach.
  • Jednostki częściowo odblokowane – czyli wyposażone w funkcję Turbo. Można w nich manipulować mnożnikami Turbo w następujący sposób: do każdego trybu dodajemy 4, czyli do każdej częstotliwości Turbo dochodzi „+400 MHz”. Oprócz tego można zmieniać częstotliwość zegara bazowego, aby zyskać dodatkowe kilkadziesiąt megaherców.
  • Jednostki całkowicie odblokowane – z literą „K” w nazwie. Pozwalają dowolnie ustawić mnożnik aż do wartości 63, dzięki czemu w ogóle nie trzeba ruszać 100-megahercowego zegara bazowego.

Każdy typ procesora będziemy podkręcać na płycie głównej Gigabyte GA-Z77X-UP7, używając dwukanałowego zestawu pamięci.