...powinieneś pomyśleć o odpowiednim podziale na partycje. Na początku należy wyznaczyć pierwszy obszar dysku, przeznaczony na system i ewentualnie programy użytkowe oraz gry. Dlaczego? Dyski twarde (czyli talerzowe, inaczej HDD) mają to do siebie, że ich prędkość jest zależna od tego, w którym miejscu talerza dane zostają zapisane lub z którego są odczytywane. Najszybsza część HDD to jego początek i właśnie dlatego tam (pierwszych kilkadziesiąt/kilkaset gigabajtów) warto umieścić dane najbardziej „wrażliwe” na szybkość odczytu/zapisu.
Bez względu na pojemność HDD proponujemy następujące rozwiązanie: utworzenie partycji o rozmiarze 200–250 GB na system, programy użytkowe i gry na samym początku dysku (pierwsza partycja); resztę miejsca spokojnie można podzielić według uznania, pamiętając, że im bliżej do „początku” dysku, tym szybszy odczyt i zapis. Analogicznie im bliżej „końca”, tym parametry są gorsze. Przykład: dysk twardy Seagate Barracuda 2 TB, który na początku talerzy (pierwsze 200–300 GB) osiąga prędkość odczytu rzędu 160–170 MB/s, podczas gdy na końcu talerzy (ostatnie 200–300 GB) jest to już tylko 100 MB/s.
Jeśli masz SSD na system, programy użytkowe i gry, a resztę plików (filmy/muzyka) trzymasz na HDD...
...to nie musisz dzielić tego pierwszego na partycje. SSD są zbudowane z pamięci flash i na całym obszarze na dane (czy to na „początku”, czy na „końcu”) są tak samo szybkie. Jest to więc miła odmiana w porównaniu z HDD. Dlatego nie ma potrzeby dzielić takiego nośnika na dwie, trzy mniejsze partycje – nie wpłynie to na szybkość operacji na plikach.
Dość teorii, czas na praktykę
Nośnik danych można podzielić na partycje na dwa sposoby:
- W trakcie instalowania Windows.
- Już po zainstalowaniu systemu.
Przy czym w trakcie instalacji trzeba wyznaczyć PRZYNAJMNIEJ JEDNĄ partycję przeznaczoną na system operacyjny, a całą resztę można skonfigurować po zakończeniu instalacji.
Krok 1. Nośnik dzielimy na partycje w trakcie instalowania systemu Windows.
Podczas instalacji w pewnym momencie pojawia się okienko z opcjami wyboru nośnika, wyposażone w wygodne narzędzie przeznaczone do dzielenia go na partycje oraz formatowania.
W tym oknie wystarczy kliknąć na wybrany dysk, a następnie kliknąć Opcje dysku (zaawansowane). Po tym pojawi się kilka dodatkowych opcji, ale nas interesuje Nowy. Klikając ją, wywołujemy rubryczkę, w której należy wpisać w megabajtach wybraną pojemność docelowej partycji, i potwierdzamy przyciskiem Zastosuj.
Przypominamy, że jeden gigabajt to 1024 MB ;) Analogicznie tworzymy kolejne partycje, uprzednio klikając Dysk x – nieprzydzielone miejsce.
Ad 2. Nośnik dzielimy na partycje w systemie Windows, już po tym, jak zostanie zainstalowany.
I tym razem możemy tworzyć, modyfikować lub usuwać poszczególne partycje. Aby uzyskać dostęp do tej części systemu, należy wykorzystać jeden z podstawowych skrótów, kombinację klawiszy Windows + R, a w okienku, które się pojawi, wpisać diskmgmt.msc, po czym potwierdzić klawiszem Enter. Oczom ukaże się „konsolka” o nazwie Zarządzanie dyskami, w której będą się wyświetlać dyski twarde – zarówno te już podzielone na partycję, jak i „świeże”, gotowe do podziału.
Partycję tworzymy, klikając prawym przyciskiem myszy w czarnym obszarze danego dysku (obszar niepodzielony na partycje), a następnie wybierając Nowy wolumin prosty.... Teraz klikamy Dalej, wpisujemy rozmiar partycji w megabajtach i znowu Dalej. Następny ekran to możliwość określenia litery dysku, a kolejny, po wciśnięciu Dalej, przynosi opcje wyboru systemu plików (NTFS), jednostki alokacji (4096) i wreszcie etykiety woluminu. Po wybraniu tych parametrów wciskamy po raz ostatni Dalej, a następnie Zakończ. Partycja zostanie automatycznie sformatowana i od tej pory będzie widoczna w systemie Windows.