Max-Q – powrót do mobilnych GPU?
Jako pierwsi w Polsce mieliśmy okazję przetestować laptop wyposażony w najnowsze GPU Nvidii, czyli bardziej energooszczędną wersję GTX-a 1070 z serii Max-Q. Pod koniec lata zeszłego roku Nvidia zaprezentowała mobilne GPU, które wydajnością nie odstawały znacząco od swoich desktopowych odpowiedników, co wcześniej było smutną normą dla mobilnych graczy. Dla przypomnienia: nawet bardzo udany mobilny Maxwell wciąż potrafił tracić 23–40% wydajności względem desktopowego, taka bowiem jest różnica między GTX-em 970M a referencyjnym GTX-em 970. W związku z tym Nvidia, wprowadzając serię Pascal, porzuciła stosowanie litery M w nazwach mobilnych układów graficznych. Odtąd różniły się one od desktopowych tylko mniejszym TDP i spowolnionym taktowaniem. Jednakże czasem wersje mobilne okazywały się lepsze, choćby GTX 1050 w wersji z 4 GB pamięci oraz GTX 1070. Na przykład ten drugi w wersji laptopowej miał więcej jednostek CUDA (2048 vs 1920).
Okazało się jednak, że nowe układy mają spory apetyt na energię elektryczną i wydzielają sporo ciepła, co oczywiście znacznie utrudniało wykorzystanie ich w urządzeniach przenośnych. To właśnie dlatego najwydajniejsze GTX-y 1080, o TDP na poziomie 150 W, mogły się znaleźć tylko w laptopach klasy DTR, na przykład MSI GT73 i Clevo z serii P77X/P87X. Ci, którzy rozglądali się za bardziej przenośnymi laptopami, nie mogli nawet liczyć na konfiguracje z GTX-em 1070. Niestety, wydzielał on dużo ciepła i montowane w cienkich laptopach układy chłodzenia nie dawały sobie z nim rady.
Warto przy tym wiedzieć, że kadłubki nie zmieniają się z każdą generacją procesorów graficznych, a te same układy chłodzenia są stosowane do kilku różnych GPU, różniących się TDP.
Mogłoby się wydawać, że następcą mobilnego GTX-a 970M będzie właśnie wspomniany GTX 1070, ale jak się okazało, rozwiązania, które doskonale dawały sobie radę z GTX-em 970M, są za słabe, by utrzymać w ryzach temperaturę jego następcy. Dlatego GTX 1070 o TDP 115–120 W trafił do konstrukcji z systemem, który wcześniej chłodził GTX-y 980M, takich jak Aorus X5 V6/V7, Clevo P6XX czy Asus GL502VS (wszystkie wymienione komputery ważą około 2,6 kg i mają grubość około 30 mm). Cienkim laptopom został więc GTX 1060 o TDP 80 W, który i tak nagrzewał się mocniej od GTX-a 970M, przez co część kadłubków wykorzystujących GTX-a 970M musiała przejść modyfikacje układu chłodzenia, na przykład MSI GS63/73, MSI GS43 Phantom Pro czy Gigabyte Aero 14.
Potrzeby rynku jednak były inne: większa wydajność w mniejszej, smuklejszej i lżejszej obudowie. Nvidia, żeby rozwiązać ten dylemat, zaprezentowała na targach Computex 2017 serię Max-Q. Firma poinformowała, że znalazła złoty środek pomiędzy energooszczędnością a wydajnością. Twierdzi, że dzięki optymalizacji napięć i pewnemu spowolnieniu taktowania można osiągnąć wydajność obecnych układów laptopowych przy o wiele mniejszym poborze energii i znacznie mniejszej emisji ciepła.
W ten sposób powstały GPU Max-Q, których TDP zostało znacznie obniżone, a osiągnięto to właśnie przez zmniejszenie częstotliwości taktowania rdzenia, zarówno bazowej, jak i w trybie boost. Nowy GTX 1080 TDP ma TDP 90–110 W, GTX 1070 – 80–90 W, a GTX 1060 – 60–70 W. Ponadto Nvidia wymaga od producentów laptopów, żeby głośność układu chłodzenia nie przekraczała 40 dBA.
| Porównanie TDP układów graficznych w laptopach | ||
|---|---|---|
| Max-Q | Standardowe GPU | |
| GeForce GTX 1080 | 90–110 W | 150 W |
| GeForce GTX 1070 | 80–90 W | 115 W |
| GeForce GTX 1060 | 60–70 W | 80 W |
GeForce GTX 1070 – porównanie dostępnych wersji
Zanim przejdziemy do wydajności testowanego laptopa, pokażemy, jak GTX 1070 Max-Q radzi sobie w starciu ze starszą wersją mobilną oraz desktopową Founders Edition.
1. Nvidia GeForce GTX 1070 Founders Edition ma 1920 jednostek CUDA, które są taktowane z bazową częstotliwością 1506 MHz. W trybie turbo taktowanie może przyspieszać ponad oficjalną wartość 1683 MHz (to specyfika Pascali). Taktowanie naszego egzemplarza ustabilizowało się na mniej więcej 1750 MHz w grze Wiedźmin 3. TDP tego GPU wynosi 150 W.
2. Nvidia GeForce GTX 1070 w wersji mobilnej składa się z aż 2048 jednostek CUDA, taktowanych z bazową częstotliwością 1443 MHz. W trybie turbo karta, podobnie jak wersja desktopowa, przyspiesza ponad wartość podaną w danych technicznych: do 1700 MHz w grze Wiedźmin 3. TDP wersji mobilnej zmniejszono do 115–120 W.
3. Nvidia GeForce GTX 1070 Max-Q to najnowsza energooszczędna wersja mobilnego układu, której TDP ograniczono do 80–90 W, w zależności od producenta laptopa. GPU nie zostało w żaden sposób obcięte, wciąż więc mamy do dyspozycji 2048 jednostek CUDA, ale ich taktowanie znacząco spowolniono. Bazowa częstotliwość taktowania wynosi 1101 MHz, a w trybie turbo rdzeń graficzny może przyspieszać do 1266 MHz. W grze Wiedźmin 3 faktyczne taktowanie oscylowało w okolicach 1200 MHz. Ograniczeniem był limit poboru energii, który jest sztywno ustawiony na 80 W.
Próbowaliśmy też sprawdzić, czy podkręcanie GPU poprawi wydajność. Po ustawieniu +100 MHz w narzędziu MSI Afterburner taktowanie w trybie turbo przyspieszyło do zaledwie 1240 MHz (ze względu na limit poboru energii). Przyszli właściciele laptopa z Max-Q mogą więc zapomnieć o przyspieszeniu taktowania GPU do wartości charakterystycznych dla starszych mobilnych braci omawianego układu.
Poniżej przedstawiamy wyniki testów wydajności wszystkich trzech wersji tysiącsiedemdziesiątki. Testy przeprowadziliśmy z użyciem swojej platformy testowej GPU i dostępnych laptopów. W konfiguracji ze stacjonarną wersją karty procesor Intel Core i7-6700K został ustawiony tak, żeby symulował działanie Core i7-7700HQ. Do dyspozycji mieliśmy także laptop ze standardową kartą GTX 1070 oraz testowany dziś model Hyperbook SL950VR, wyposażony w GTX-a 1070 Max-Q i procesor Intel Core i7-7700HQ. Jak widać na poniższych wykresach, różnica pomiędzy desktopowym GPU a układem dotychczas montowanym w laptopach nie jest zbyt duża. Jednak Max-Q w grach, w których wydajność zależy od karty graficznej, takich jak: Wiedźmin 3, Rise of the Tomb Raider, Mirror’s Edge: Catalyst, jest wyraźnie wolniejszy od wersji mobilnej. Różnica wynosi do 20%. Zaciera się natomiast w tytułach, które w większym stopniu polegają na procesorze.
Hyperbook SL950VR – nowy kadłubek Clevo
Skoro już omówiliśmy osiągi modelu GeForce GTX 1070 Max-Q na tle wersji desktopowej i mobilnej, przejdźmy do wyposażonego w tę kartę laptopa. Hyperbook SL950VR to kadłubek Clevo P950HR. To nowa, cienka konstrukcja. Ma rywalizować z bardzo cienkimi komputerami takich firm, jak MSI (seria GS) i Gigabyte. Clevo to producent ODM (Original Design Manufacturer), który sprzedaje swoje laptopy poprzez lokalnych sprzedawców, takich jak: Hyperbook, XMG, Gameragon, Dream Machines.
Przysłana nam do testów konfiguracja została wyposażona w ośmiowątkowy procesor Core i7-7700HQ, 16 GB pamięci operacyjnej (RAM), kartę GeForce GTX 1070 Max-Q oraz kombinację nośnika SSD i tradycyjnego dysku twardego. Cena tego wariantu wynosi aż 7949 zł.
| Hyperbook SL950VR – dane techniczne (egzemplarz testowy) | |
|---|---|
| Procesor | Core i7-7700HQ 4 rdzenie + HT, 2,8 GHz (turbo do 3,8 GHz) |
| Pamięć | 16 GB DDR4, 2400 MHz, tryb dwukanałowy (dual channel) |
| Ekran | 15,6" (1920 × 1080), IPS, matowy |
| Układ graficzny | GeForce GTX 1070 Max-Q |
| Nośnik danych | SSD 256 GB (PCIe, NVMe) + HDD 1 TB |
| Napęd optyczny | Brak |
| Wymiary i masa | 380 mm × 250 mm × 22 mm 2,2 kg (laptop) + 0,77 kg (zasilacz) |
| Łączność bezprz. | Wi-Fi 802.11 b/g/n/ac, Bluetooth 4.0 |
| Wejścia-wyjścia | 3 USB 3.1 typu A (USB 3.0), 2 USB Typu C, HDMI, czytnik kart SD, audio (oddzielne), 2 mini-DisplayPort, RJ-45, czytnik linii papilarnych |
| Gwarancja | 2 lata |
| System operacyjny | Windows 10 Home |
| Cena | 7949 zł |
Hyperbook SL950VR – wygląd
Pierwsze, co się rzuca w oczy, to mała grubość laptopa, choć warto zauważyć, że mierzy on dokładnie 22 mm (a nie 18,6 mm, jak podaje Hyperbook – to grubość bez stopek). Również waga jest inna niż w oficjalnych danych technicznych: testowana przez nas konfiguracja waży 2,2 kg.
Minimalistyczny wygląd komputera jest typowy dla kadłubków Clevo, choć pojawiły się nowe akcenty, na przykład umieszczony na klapie matrycy delikatnie podświetlany wzór w kształcie strzałki (tuż nad logo marki). Całość wygląda dobrze, a wspomniany podświetlany element wraz z sugestywnymi zagięciami na klapie naszym zdaniem nieco przydaje urządzeniu charakteru, nie burząc przy tym stonowanego, wręcz biznesowego stylu. Obudowa jest w całości zbudowana z aluminium, które, niestety, działa jak magnes na odciski palców. Obudowa jest sztywna, nie ugina się pod naciskiem i nie trzeszczy. Nie stwierdziliśmy niedostatków w mocowaniu elementów ani nadlewek – jedynie zawiasy mogłyby być lepiej spasowane. Ekran można odchylić do około 130 stopni, a zawiasy trzymają go bardzo dobrze.
Hyperbook SL950VR – dostęp do podzespołów
Ponieważ Hyperbook SL950VR to laptop dla graczy, a kadłubki Clevo zawsze słynęły z łatwego dostępu do podzespołów, sprawdziliśmy, czy ta cienka konstrukcja też to umożliwia. Owszem, dostęp jest stosunkowo prosty, jednak nie wystarczy już odkręcić śrubek na spodzie: należy także wykręcić pięć dalszych, pod klawiaturą. Następnie trzeba podważyć rogi, na przykład kostką gitarową, i zdjąć cały spód. Wtedy oczom ukazują się: slot M.2, zajęty przez nośnik SSD, dwa sloty RAM, zajęte przez 8-gigabajtowe moduły, zatoka w formacie 2,5 cala, zajęta przez 1-terabajtowy dysk twardy (o grubości 7 mm), karta Wi-Fi oraz układ chłodzenia, który przypomina rozwiązanie zastosowane w serii P6XX. Mamy więc dwa oddzielne, rozbudowane układy chłodzenia. Z lewej strony znajduje się schładzacz GPU, złożony z trzech ciepłowodów połączonych z miedzianym radiatorem, na którym zamontowano dwa wentylatory. Schładzacz głównego procesora składa się z dwóch ciepłowodów, które odprowadzają ciepło do dwóch miedzianych radiatorów, owiewanych przez pojedynczy wentylator.
Pomimo małych rozmiarów Hyperbook SL950VR zapewnia dużą liczbę portów.
Po lewej stronie zamontowano: gniazdo zasilania, wyjście HDMI, dwa złącza mini-DisplayPort, dwa USB typu C oraz dwa USB 3.1 typu A (USB 3.0).
Po prawej stronie są dostępne: gniazda audio (mikrofonowe i słuchawkowe), złącze USB 3.1 typu A (USB 3.0), czytnik kart SD oraz port RJ-45.
Z tyłu są tylko wyloty układu chłodzenia. Na zdjęciu widoczne są także niezbyt równo spasowane zawiasy.
Hyperbook SL950VR – klawiatura, płytka dotykowa, głośniki oraz matryca
Hyperbook SL950VR ma klawiaturę wyspową z klasycznym układem klawiszy, wyposażoną w trzystopniowe podświetlenie RGB, którego kolor można dostosować w oprogramowaniu Control Center. Klawiatura jest cicha, a punkt aktywacji przełączników jest dobrze wyczuwalny, ale do poziomu chociażby modelu Gigabyte Aero 14 jeszcze sporo brakuje.
Płytka dotykowa jest wystarczająco duża i lekko chropowata. Matowa powierzchnia nie sprawiała żadnych problemów z detekcją dotyku czy gestów. Podobnie jak we wcześniejszych modelach Clevo do dyspozycji są dwa mechaniczne przyciski, ale przedzielający je wcześniej czytnik linii papilarnych został przeniesiony w lewy górny róg płytki dotykowej, na czym skorzystał wygląd urządzenia. Przyciski działają bardzo przyjemnie – tak samo jak w serii P6XX i znacznie lepiej niż w ostatnio testowanym przez nas Clevo N850HK.
System audio tworzą dwa przetworniki, umieszczone w obudowie tuż pod ekranem. Do dyspozycji jest też nowe oprogramowanie firmy Creative, Sound Blaster Connect.
Niestety, brzmienie jest złe, a nawet bardzo złe. Dźwięk jest za ostry: tony wysokie są zbyt agresywne, a niskich w zasadzie brakuje. Nie pomogło użycie korektora graficznego.
Hyperbook SL950VR – matryca
W Hyperbooku SL950VR zastosowano matrycę IPS o przekątnej 15,6 cala, wyprodukowaną przez LG. Hwinfo wskazuje na model LG 156WF6 DELL P/N: 3874Y. Wyniki jednak sugerują, że to jeszcze nieznana temu narzędziu wersja LG LP156WF6-SPB1, czyli matryca z serii lepszej od wielokrotnie już przez nas testowanych SPK. O ile maksymalna jasność, 326,58 cd/m2, jest zbliżona do osiągów słabszej serii, to już pokrycie palet sRGB i Adobe RGB, odpowiednio: 83,80% i 61,20%, jest znacznie lepsze. Dzięki stosunkowo dobremu punktowi czerni kontrast statyczny wynosi 1007 : 1, co jest bardzo dobrą wartością. Biel jest lekko ochłodzona: jej temperatura to 7299 K.
| Dane techniczne (egzemplarz testowy) | |
|---|---|
| Rozmiar i typ matrycy | 15,6"/IPS/matowa |
| Rozdzielczość | 1920 × 1080 pikseli |
| Maksymalna jasność | 326,58 cd/m2 |
| Pokrycie palety barwnej: sRGB Adobe RGB | 83,8% 61,2% |
| Luminancja koloru czarnego (przy 180 cd/m2) | 0,18 cm/m2 |
| Kontrast rzeczywisty (statyczny) | 1007 : 1 |
| Temperatura barwowa bieli (idealnie: 6500 K) | 7299 K |
| Delta E: średnia maksymalna | 4,96 10,91 |
Czas reakcji matrycy wynosi 17,8 ms w trakcie przełączania pomiędzy kolorami: czarny – biały – czarny, co jest bardzo dobrą wartością, jak na matrycę IPS (testowaliśmy już kilka takich paneli). Podświetlenie działa w technice hybrydowej: w zakresie 0–55% maksymalnej jasności matryca migocze z częstotliwością około 20 kHz, a powyżej 55% nie migocze.
Zastosowany panel powinien zadowolić graczy, a może nawet część profesjonalistów spojrzy na niego łaskawym okiem.
Procedura testowa
Podczas testów szczególną uwagę zwróciliśmy na:
- Max-Q – omówiliśmy historię powstania Max-Q oraz porównaliśmy go z mobilną oraz desktopową wersją;
- obudowę – jakość materiałów użytych do wykonania obudowy, jej ogólną trwałość;
- klawiaturę – wygodę użytkowania, układ klawiszy podstawowych i funkcyjnych;
- płytkę dotykową – wielkość, precyzję działania, solidność wykonania płytki i towarzyszących jej przycisków, głośność tych przycisków;
- porty rozszerzeń – liczbę, rodzaj i położenie;
- ekran – kąty widzenia (im większe, tym większa może być różnica w kącie nachylenia ekranu względem osi oka, zanim zaczną się pojawiać przebarwienia i zmiany kontrastu, a co za tym idzie – tym większa jest wygoda użytkowania), maksymalną jasność (im większa, tym lepiej obraz jest widoczny w mocno oświetlonych pomieszczeniach i na zewnątrz; rozsądnym minimum jest 200 cd/m2), pokrycie palety sRGB (im większe, tym więcej odcieni kolorów jest wyświetlanych, przez co barwy są bardziej naturalne i przyjemniejsze dla oka), kontrast statyczny (im większy, tym głębsza czerń; rozsądne minimum to 350 : 1);
- głośniki – jakość dźwięku podczas odtwarzania muzyki oraz filmów;
- czas działania – maksymalny czas działania bez ładowania mierzyliśmy przy słabym podświetleniu matrycy i wyłączonej sieci bezprzewodowej, w teście symulującym czytanie dokumentu; czas typowego użytkowania oznacza czas działania przy podświetleniu ekranu ustawionym na mniej więcej 180 cd/m2, włączonej sieci Wi-Fi i wymuszonym ruchu sieciowym; test „HD” sprawdza, jak długo laptop zdoła odtwarzać film HD bez podłączania do sieci elektrycznej przy mocnym podświetleniu ekranu i wyłączonym module Wi-Fi;
- temperaturę – jaką temperaturę laptop osiąga pod dużym obciążeniem, czy się nie przegrzewa, czy można z niego komfortowo korzystać;
- głośność – głośność systemu chłodzenia, zarówno w spoczynku, jak i pod obciążeniem.
- testy przeprowadziliśmy z użyciem sterowników Nvidii 384.76
Hyperbook SL950VR – wydajność ogólna
Hyperbook SL950VR ma procesor Core i7-7700HQ, taktowany z częstotliwością 2,8 GHz. W trybie turbo taktowanie wzrasta do 3,8 GHz, gdy obciążony jest tylko jeden rdzeń, lub 3,4 GHz w razie obciążenia wszystkich czterech. Procesorowi towarzyszy 16 GB pamięci operacyjnej typu 2400 MHz działającej w trybie dwukanałowym.
Wyniki nie zaskakują. Wydajność Hyperbooka jest zbliżona do osiągów innych laptopów wyposażonych w ten procesor.
Kombinacja SSD i HDD zapewnia bardzo dużo miejsca w akceptowalnej cenie. Na SSD można zainstalować system wraz z najważniejszymi programami, do tego ulubioną grę albo dwie, a na HDD umieszczać pozostałe dane. SSD w testowanej konfiguracji to bardzo szybki nośnik Samsunga (960 EVO) o pojemności 256 GB. Jego możliwości dobrze ukazują PCMark oraz Crystal Disk Mark.
Hyperbook SL950VR – wydajność w grach
Laptop dla graczy musi radzić sobie dobrze w grach. Przedstawiliśmy już rezultat porównania modelu GTX 1070 Max-Q oraz obu pełnych wersji tysiącsiedemdziesiątki: laptopowej i desktopowej. Czas pokazać, jak Hyperbook radzi sobie w porównaniu z innymi laptopami. Jak widać na poniższych wykresach – całkiem dobrze. GeForce GTX 1070 Max-Q plasuje się dokładnie pomiędzy pełnymi mobilnymi modelami GeForce GTX 1060 i GTX 1070. Różnica względem GTX-a 1060 jest spora: tysiącsześćdziesiątka w najwyższych ustawieniach jakości miała problem z utrzymaniem tempa animacji powyżej 30 kl./s, za to 1070 Max-Q zapewnia o 10 kl./s więcej. Nowość osiąga znacznie lepsze wyniki od standardowego GTX-a 1060 przy tym samym TDP (80 W).
Hyperbook SL950VR – temperatura, throttling oraz głośność
Byliśmy bardzo ciekawi, jak Hyperbook SL950VR poradzi sobie w naszych testach maksymalnego obciążenia. Przez godzinę obciążaliśmy CPU, a później – jednocześnie CPU i GPU, żeby sprawdzić działanie sprzętu w najgorszym możliwym scenariuszu. Na koniec przeprowadziliśmy 30-minutowy test w jednym z miejsc testowych w grze Wiedźmin 3.
Gdy obciążone było wyłącznie CPU, po godzinie średnie taktowanie oscylowało w okolicach 3,3 GHz, choć zdarzały się spadki do częstotliwości bazowej. Było to wywołane przekroczeniem przez procesor limitu poboru energii. Średnia temperatura tego układu wynosiła 83 stopnie Celsjusza, ale zdarzały się też skoki do 94 stopni.
W drugim scenariuszu testowym, polegającym na jednoczesnym obciążeniu CPU i GPU, po godzinie średnia częstotliwość taktowania głównego procesora wynosiła 3,2 GHz, ze sporadycznymi spadkami do 3 GHz. Przyczyną tych spowolnień było przekroczenie przez CPU limitu poboru energii, przy czym układ ten na chwilę przekroczył także ograniczenie natężenia prądu. Jego średnia temperatura wyniosła 87 stopni Celsjusza, ze skokami do 97 stopni. GPU było zaś taktowane ze średnią częstotliwością 1060 MHz, a więc mniejszą od bazowej, która wynosi 1101 MHz (spadek był reakcją obronną przed oprogramowaniem typu Furmark). Średnia temperatura GPU w trakcie tego testu to zaledwie 64,4 stopnia Celsjusza.
W trzecim teście, przeprowadzonym w ostatnim Wiedźminie, CPU było taktowane ze średnią częstotliwością 3,4 GHz, ale następowały krótkotrwałe spadki do 2,6 GHz. Były one wywołane przekroczeniem przez ten układ ograniczenia natężenia prądu. Jego średnia temperatura wyniosła 71 stopni Celsjusza, ze skokami do 79 stopni. Z kolei średnia częstotliwość taktowania GPU wyniosła 1209 MHz, ale wzrosła przy tym średnia temperatura układu, do 76,2 stopni (oprogramowanie układowe nie traktuje Wiedźmina jako zagrożenia, dlatego taktowanie było szybsze niż podczas testu w Furmarku).
Hyperbook SL950VR – temperatura obudowy
Standardowo wykonaliśmy zdjęcia obciążonego laptopa za pomocą kamery termowizyjnej. Spodziewaliśmy się, że temperatura obudowy może być bardzo wysoka, bo testowany laptop jest cienki i ma mocne podzespoły. Nasze przypuszczenia potwierdziły się, co dobitnie pokazują poniższe zdjęcia. Jak widać, klawiatura jest gorąca, a co gorsza, często używany rejon WSAD osiąga aż 48–52 stopnie Celsjusza. Trochę lepiej jest w okolicach spacji, gdzie zmierzyliśmy około 44 stopni. Prawa strona klawiatury nagrzewa się trochę mniej, do 34–40 stopni. Jedynym w miarę chłodnym miejscem jest oparcie na nadgarstki z prawej strony, gdzie temperatura nie przekracza 30 stopni. Z kolei jego lewa strona wraz z częścią płytki dotykowej nagrzewa się do 34–36 stopni (winowajcy to zamontowane tam nośniki HDD i SSD).
Rozkład temperatury na spodzie obudowy jest zbliżony, ale zmierzone wartości są większe. Przykładowo w najcieplejszym miejscu (pod CPU) miernik wskazał aż 62 stopnie Celsjusza (to już oznacza ryzyko oparzeń!). Reszta spodu nagrzewa się jednak do 42–52 stopni, czyli tak samo jak górna część obudowy. Także tu jedynym względnie chłodnym miejscem jest sąsiedztwo bliższej krawędzi, gdzie temperatura wynosi 28–38 stopni.
Hyperbook SL950VR – głośność
Nvidia obiecała, że głośność laptopów wyposażonych w GPU z serii Max-Q nie będzie przekraczać 40 dBA podczas rozgrywki. Testowany Hyperbook SL950VR faktycznie jest bardzo cichy, jak na laptop do gier. W spoczynku generuje dźwięk na poziomie tylko 24,3 dBA. Po obciążeniu podzespołów miernik wskazał 46,6 dBA, czyli więcej, niż obiecuje Nvidia. Z drugiej strony jest to znacznie mniej, niż osiągają cienkie laptopy z GTX-em 1060 (Gigabyte Aero 14 generował dźwięk na poziomie 52 dBA). Po zmianie ustawienia wentylatorów ze standardowego „auto” na maksymalną prędkość wartość ta wzrosła do 51 dBA.
Hyperbook SL950VR – czas działania
Hyperbook SL950VR (Clevo P950HR) został wyposażony w stosunkowo mały akumulator, o pojemności 55 Wh, ale wbrew pozorom działa całkiem długo, jak na laptop dla graczy. Oprogramowanie układowe zostało, jak widać, dobrze napisane, ponieważ laptop podczas typowego użytkowania, na przykład przeglądania stron internetowych, wytrzymuje około 6 godzin, a filmy w jakości HD można oglądać przez mniej więcej 5,5 godziny. Na tle tych wyników rozczarowuje jednak czas gry, zaledwie 45 minut.
Hyperbook SL950VR – podsumowanie
Hyperbook SL950VR to bardzo dobrze wykonany i stylowy laptop, który podobnie jak MSI z serii GS czy Gigabyte Aero 14 próbuje połączyć dwa przeciwne światy: mobilność z wydajnością. Zapewnia stylowy wygląd, dobre wykonanie, dużą liczbę portów, wygodną klawiaturę, całkiem dobry ekran, w miarę łatwy dostęp do podzespołów oraz możliwość prawie dowolnej konfiguracji (udostępnia na przykład slot M.2 i tradycyjną zatokę na dysk twardy w formacie 2,5 cala, a nawet pozwala podłączyć modem 3G).
Na krytykę zasługują natomiast fatalnie grające głośniki, nagrzewanie się obudowy w rejonie klawiszy WSAD (50 stopni Celsjusza to stanowczo za dużo) oraz głośny układ chłodzenia.
Modyfikacje, które przyniósł GeForce GTX 1070 w wersji Max-Q, połączone ze spowolnieniem taktowania rdzenia graficznego zaowocowały tym, że przy TDP charakterystycznym dla zwykłego mobilnego GTX-a 1060 otrzymujemy wyższą wydajność. Jednak do starego mobilnego GTX-a 1070 już trochę brakuje. Ponieważ GTX 1070 Max-Q jest sprzedawany w tej samej cenie co zwykły mobilny GTX 1070, potencjalny nabywca musi sobie zadać pytanie: czy niewielka różnica w wadze i grubości jest warta mniej więcej 20-procentowego spadku wydajności względem wcześniejszych konstrukcji z tym GPU, czy może lepiej wybrać lepszą wydajność w trochę większym opakowaniu, na przykład w postaci modelu Clevo P65XRS/HS czy Asus ROG Strix GL502VS.
Na koniec ważna uwaga: nie wszyscy producenci informują, że w laptopie znajduje się Max-Q. Choćby HP w opisie nowej serii Omen (na stronie anglojęzycznej) twierdzi, że zastosowane GPU to GTX 1060, nie wspominając, że to układ o spowolnionym taktowaniu i mniejszym TDP.
Do testów dostarczył: Hyperbook
Cena w dniu publikacji (z VAT): 7949 zł