HTC U11 – test smartfona, który chce być ściskany

Rama urządzenia, którą można ściskać, pozostała metalowa i jest idealnie spasowana z przyklejonymi do niej szklanymi taflami, więc do jakości wykonania U11 nie sposób się przyczepić. Za to można się przyczepić do przycisków – i to zarówno do tych na prawej krawędzi, jak i do tych pod ekranem. Co prawda wyłącznik ma taką fakturę, że bardzo łatwo go odróżnić od przycisków do zmiany głośności, ale pod względem mechanicznym jest to jedna z mniej przyjemnych konstrukcji spośród tych, z którymi ostatnio mieliśmy do czynienia w smartfonach tej klasy, bo jest dość sztywny i nie daje tak wyraźnej informacji zwrotnej, do jakiej przyzwyczaiły nas starsze telefony HTC. Ponadto HTC z jakiegoś powodu nadal ma problemy z zachowaniem symetrii pod wyświetlaczem, przez co przesunięty w dół wąski przycisk domowy ze zintegrowanym skanerem linii papilarnych niepotrzebnie rzuca się w oczy.

Wieloletni miłośnicy marki mniej lub bardziej niemiłe niespodzianki znajdą jeszcze w kilku innych miejscach. Trzy poprzednie generacje flagowców HTC były cenione za wyjście słuchawkowe wysokiej jakości i głośniki stereo, a w U11 wyjścia słuchawkowego nie ma wcale, a po głośnikach stereo pozostała jedynie ich namiastka. Więcej na ten temat piszemy na stronie poświęconej obsłudze multimediów.

Czy radykalne zmiany wyszły najnowszemu flagowcowi na dobre? Każdy będzie miał inne zdanie na ten temat. W każdym razie trochę szkoda, że wśród flagowców jest coraz mniej naprawdę solidnych konstrukcji, bo w niemal wszystkich dominuje teraz delikatne szkło. Z drugiej strony HTC już potwierdziło, że U11 sprzedaje się lepiej od HTC 10 i M9, więc udało się osiągnąć zamierzony efekt. I raczej nie jest to zasługa możliwości sterowania telefonem przez ściskanie.

Ściskać czy nie ściskać?

Jedną z najbardziej wyjątkowych funkcji HTC U11 jest to, że pewne rzeczy można w nim zrobić przez ściskanie obudowy. Opis tej cechy należy podzielić na dwie części: na to, co już teraz można w ten sposób zrobić, i to, co dopiero będzie możliwe.

Na razie funkcja ta umie bardzo niewiele. Po pierwszej konfiguracji, w czasie której można skalibrować czułość boków telefonu na ściskanie, krótki uścisk uruchamia aparat, a długi – funkcję nasłuchiwania poleceń głosowych Google Now. W ustawieniach można zamiast tego ustawić wywołanie różnych funkcji systemowych albo uruchomienie wybranego programu. Ma też być możliwe określenie oddzielnie efektu długiego i krótkiego ściśnięcia dla każdego narzędzia, ale na to jeszcze musimy poczekać. Co ważne, gdy ściśnięcie trwa około 10 sekund, zostaje zignorowane, co ma znaczenie dla osób używających wszelkiego rodzaju uchwytów samochodowych.

Jak ta unikatowa funkcja spisywała się w czasie naszych testów? W sumie korzystaliśmy z niej bardzo rzadko. Na razie potrafi ona po prostu za mało i nie zawsze za pierwszym razem udaje się ścisnąć obudowę w odpowiednim miejscu, bo nie cała powierzchnia boków wyczuwa nacisk. Poza tym nie wiemy do końca, dlaczego możliwość ściskania telefonu miałaby być lepsza i bardziej innowacyjna od dodatkowego, programowalnego przycisku. Na przykład takiego Bixby z Samsunga Galaxy S8, który faktycznie do czegoś się przydaje. Krótko mówiąc, choć faktycznie jest to interesujący dodatek , który sprawia, że U11 wyróżnia się z tłumu, trudno nie uznać go za lekki przerost formy nad treścią.

Życie bez wyjścia słuchawkowego i prawdziwych głośników stereo

iPhone 7 nie był pierwszym telefonem, w którym zrezygnowano z normalnego wyjścia słuchawkowego, ale nie sposób nie zauważyć, że w międzyczasie pomysł ten zyskał na popularności. HTC postanowiło pójść w ślady Apple, choć do tej pory było znane z dużej dbałości o jakość dźwięku. Uzasadnienie jest takie, że rezygnacja z minijacka oszczędza miejsce w obudowie, ułatwia uszczelnienie jej i pozwala wprowadzić nowe rozwiązania, takie jak zaawansowane funkcje redukcji szumów. Jak to działa w praktyce? Cóż, to zależy od sprzętu i oczekiwań.

Dla kogoś, kto już dawno temu wyposażył się w słuchawki bezprzewodowe i nie wyobraża sobie podłączania do telefonu kabelka, nie ma to większego znaczenia. Dla tych, którzy nie mają większych wymagań co do jakości dźwięku, problemem może być to, że po podłączeniu do telefonu słuchawek z wtyczką USB-C albo użyciu dołączonej w zestawie przejściówki nie da się jednocześnie słuchać muzyki i korzystać z banku energii, na przykład w czasie długiej podróży. Dla tych zaś, którzy już mają standardowe słuchawki trochę wyższej klasy, HTC U11 jest po prostu kiepskim wyborem. DAC zintegrowany ze wspomnianą przed chwilą przejściówką jest słyszalnie gorszy nawet od standardowego DAC-a Snapdragonów z serii 800, więc jeśli nie korzystasz z zewnętrznego wzmacniacza słuchawkowego podłączanego przez port USB i po prostu chcesz, żeby telefon sam z siebie grał jak najlepiej, wiedz, że musisz poszukać gdzie indziej.

A co z głośnikami stereo? Już w HTC 10 funkcję przetwornika wysokotonowego przejęła słuchawka; W U11 działa to podobnie, ale HTC chwali się tym, że teraz niejako cały telefon to jeden wielki głośnik grający dookoła. W pewnym stopniu faktycznie tak jest i wystarczy nie zasłonić dłonią dolnej maskownicy, żeby HTC U11 zagrał naprawdę głośno i wyraźnie. Jeśli jednak dłoń się znajdzie w takim położeniu, głośność spada niemal do zera. Czyli rozwiązanie to spisuje się nieźle, ale nie zastąpi w pełni tradycyjnych przetworników stereo po obu stronach wyświetlacza.

Co jeszcze ma i czego jeszcze nie ma HTC U11?

Powiemy jeszcze kilka słów o unikatowych cechach i brakach flagowca HTC. Na pochwałę zasługuje funkcja HTC Connect, umożliwiająca bardzo łatwe i szybkie bezprzewodowe udostępnianie obrazu. Także poprzez Apple AirPlay, na co nie pozwalają smartfony z Androidem innych marek. Port USB typu C w U11, tak jak w HTC 10, ma za sobą kontroler USB 3.1 Gen 1 i obsługuje funkcję przesyłania obrazu z użyciem protokołu DisplayPort. Te dwa dodatki w połączeniu z zaawansowanym dekoderem wideo Snapdragona 835 sprawiają, że HTC U11 znakomicie się spisuje w roli odtwarzacza wszelkiego rodzaju filmów i że udostępnianie nagranych klipów na dużym ekranie nigdzie indziej nie jest tak proste jak tutaj.

Warto jeszcze wspomnieć o tym, że HTC U11 to jeden z niewielu telefonów, w których głosowych asystentów (sprzęt jest kompatybilny zarówno z Google Assistant/Now, jak i z Amazon Alexa) można wywołać także wtedy, gdy ekran jest włączony.

Właściwie jedynym brakiem, jakkolwiek zauważalnym, jest to, że moduł Bluetooth jest „tylko” w wersji 4.2, zamiast w wersji 5.0, jak w Xperii XZ Premium i Samsungach Galaxy S8.

Ekran właściwie bez zmian

Przynajmniej na polu jakości, bo wyświetlacz U11 ma przekątną dłuższą o 0,3 cala od ekranu HTC 10. Rozdzielczość pozostała niezmieniona, czyli wynosi 2560 × 1440, nie zmienił się też rodzaj matrycy, a więc HTC nadal stawia na technikę LCD. Maksymalna jasność odrobinę przekracza 500 nt, czyli jest wystarczająca, a kontrast na poziomie 1600 : 1 jest przyzwoity, choć nie tak dobry jak w konkurencyjnych modelach Huawei i LG. Krótko mówiąc, ekran HTC U11 jest dość typowy, jak na sprzęt tej klasy, co oznacza, że zdecydowana większość użytkowników będzie zadowolona z jego osiągów i charakterystyki działania.

Pora się do czegoś przyczepić. Warte wzmianki są dwie rzeczy. Po pierwsze, gdy w HTC 10 pojawiła się opcja pozwalająca wybrać fabrycznie skalibrowany profil sRGB, myśleliśmy, że HTC dołączyło do grupy producentów poważnie traktujących poprawność wyświetlania barw przez smartfony. W HTC U11 opcja ta zniknęła: ekran zawsze wyświetla barwy w przestrzeni DCI-P3. Teoretycznie w opcjach programistycznych, tak jak w Nexusach i Pixelach Google'a, znajduje się przełącznik trybu sRGB, ale... nie działa. Po drugie zaś HTC 11 ma naprawdę irytującą funkcję zmiany jasności. Czujnik oświetlenia jest zbyt czuły, przez co jasność ekranu zmienia się za mocno i za często. Niby mała rzecz, a czasem może naprawdę zirytować, gdy użytkownik próbuje utrzymać telefon w takiej pozycji względem źródła światła, żeby ekran miał stałą i odpowiednią jasność.

Czas działania trochę poniżej przeciętnej

Bardzo dobre mechanizmy zarządzania energią w spoczynku nie mogą w pełni zastąpić dużego akumulatora i energooszczędnego ekranu. Choć HTC U11 przez całą noc traci zaledwie 2% naładowania akumulatora, co wskazuje na to, że tryb Doze działa tak, jak powinien, to w czasie intensywnego użytkowania czas działania nie zachwyca. Sytuacja nie jest aż tak zła, jak sugeruje poniższy wykres, ale w słoneczny dzień i bez połączenia z siecią Wi-Fi trudno osiągnąć 5 godzin użytkowania przy włączonym ekranie. W pomieszczeniach z aktywną siecią Wi-Fi jest lepiej, bo wynik 6 godzin jest w zasięgu, ale raczej tylko w mocno sprzyjających warunkach. Mogłoby być lepiej pod tym względem. HTC U11 to również kolejny smartfon ze Snapdragonem 835, który nie jest kompatybilny z najnowszą wersją techniki Quickcharge, czyli 4.0.

Świetny aparat

Przez wiele lat aparat był najsłabszym elementem smartfonów HTC. Za to moduł fotograficzny HTC U11, choć jest dość prostą konstrukcją, bo jego twórcy nie bawili się w podwajanie obiektywów i inne modne rozwiązania, to jeden z najlepszych i najprzyjemniejszych smartfonowych aparatów.

Interfejs aparatu jest poprawny. Dostęp do niektórych ustawień mógłby być szybszy i bardziej intuicyjny, ale zasadniczo oprogramowanie nie przeszkadza w szybkim wykonywaniu zdjęć. Bardzo nam się przy tym podoba możliwość łatwego wprowadzania korekty ekspozycji przesuwaniem palca po ekranie do góry i do dołu. Bardzo podoba nam się także szybkość aparatu. Mechanizm autofokusu działa podobnie szybko jak w czołowych modelach Samsunga – szczególnie w słabym oświetleniu. Nie zabrakło też rozbudowanego trybu ręcznego z możliwością zapisywania zdjęć w formacie RAW.

Jakość obrazu jest po prostu świetna. Tak jak w przypadku Pixeli Google'a najlepiej fotografować z funkcją HDR ustawioną na Auto, bo wtedy działają wszystkie algorytmy obróbki obrazu i sklejania końcowych zdjęć z serii szybko zarejestrowanych kadrów. Efekt jest naprawdę dobry i bardzo bliski tego, co zapewnia Samsung Galaxy S8. Kolorystyka zdjęć jest bardzo przyjemna i nieprzesadzona, zakres tonalny – znakomity, szczegółowość – duża, a szumy w słabym oświetleniu – małe. Nie zauważyliśmy też problemów z flarami, niepotrzebnie długim czasem naświetlania czy nadmiernymi aberracjami chromatycznymi. Aparatowi HTC U11 można jedynie wytknąć to, że optyka dość szybko traci jasność poza centrum kadru, ale wciąż nie jest pod tym względem tak źle jak we flagowcach Sony ;)

Reasumując, aparat HTC U11 jest po prostu świetny i jeśli nie potrzebujesz w smartfonie drugiego aparatu z obiektywem o krótszej lub dłuższej ogniskowej (jak w modelach: iPhone 7, OnePlus 5, LG G6), nie będziesz zawiedziony.

Przykładowe zdjęcia

Funkcje wideo już nie robią takiego wrażenia

HTC U11 nagrywa niezłej jakości filmy Ultra HD i Full HD, ma też optyczną stabilizację obrazu, ale kamera ma kilka braków, przez które nie wykorzystuje swojego potencjału. Na przykład Sony, Google i Samsung ostatnio pokazują, jak dobra i przydatna może być dodatkowa funkcja cyfrowej stabilizacji obrazu, której to nowość HTC jest pozbawiona. Szkoda też, że użytkownik nie ma większej kontroli nad trybem nagrywania w spowolnionym tempie: kamera rejestruje niezłej jakości klipy Full HD z szybkością 120 kl./sek., lecz od razu spowalnia je czterokrotnie, a oryginalny, niespowolniony plik nie jest nigdzie zapisywany. Jakość obrazu jest dobra, ale są z nią pewne problemy. Na przykład na pierwszym z poniższych przykładowych filmów zwróćcie uwagę na to, co się dzieje z niebem, a na drugim przyjrzyjcie się drzewom z lewej strony. Tak zauważalnych makrobloków i dziwnych szumów w miejscach, gdzie występują drobne szczegóły, sprzęt tej klasy nie powinien wprowadzać.

Przykładowe nagrania

Snapdragon 835 z GPU o wydajności na poziomie GPU Snapdragona 821

HTC ma na swoim koncie problemy z optymalizacją oprogramowania (Sense UI przez długi czas było kojarzone z ociężałością i powolnością działania) i wydajnością procesora (chodzi o niesławne wyłączone na stałe dwa duże rdzenie Snapdragona 810 w HTC One M9), ale w znacznej mierze należą one do przeszłości. Jednak nie zniknęły całkowicie, bo wprawdzie do optymalizacji systemu U11 nie można się przyczepić, ale do zachowania jednostki centralnej – trochę tak.

Po testach Xperii XZ Premium doskonale wiemy, do czego jest zdolny Snapdragon 835, gdy pracuje na pełnych obrotach, ale HTC nie udało się wykorzystać pełni jego potencjału. Już na samym początku testów zaskoczyły nas stosunkowo słabe wyniki w benchmarkach GPU, którym bliżej było do osiągów Snapdragona 821. Okazało się, że telefon bardzo szybko spowalnia taktowanie układu graficznego o mniej więcej 20%. Aktywowanie w ustawieniach dla programistów trybu wysokiej wydajności odrobinę poprawia sytuację, jednak nie rozwiązuje problemu całkowicie. Wydajność procesora kształtuje się lepiej, lecz Sony Xperia XZ Premium pozostaje pod tym względem wzorem do naśladowania, bo nie tylko skuteczniej utrzymuje taktowanie, ale też mniej się nagrzewa. Mimo wszystko HTC U11 to bardzo szybki telefon, który wydajnością i płynnością działania zadowoli niemal każdego. W pewnej mierze jest to też zasługa nośnika UFS 2.1. HTC zapewnia, że w przeciwieństwie do Samsunga i Huawei będzie go montować we wszystkich egzemplarzach swoich flagowców.

HTC U11 – podsumowanie

HTC U11 to dopracowany smartfon, który nie przynosi wstydu marce. Na szczególną pochwałę zasługuje aparat fotograficzny, który należy do ścisłej smartfonowej czołówki i wyraźnie pokazuje, że HTC już nie chce być kojarzone z kiepskimi zdjęciami. Nowy styl wizualny, który podkreślają odważne wersje kolorystyczne (zwłaszcza czerwona wygląda nieziemsko), też może znaleźć wielu zwolenników. Trudno także o zarzuty co do wyposażenia i szybkości działania U11, szczególnie że na wolnym rynku jest on sprzedawany w wersji dual-SIM. Jednak HTC już od dawna robi smartfony, które mimo dopracowania i solidności mają skłonność do zalegania na półkach ze względu na trudności z wyróżnieniem się z tłumu. Czy tym razem będzie inaczej i czy „jedenastka” jest wystarczająco wyjątkowa? Na pewno próbuje taka być, ale czy się jej to udaje? Mamy pewne wątpliwości.

Najwięcej emocji nowość wzbudza w wieloletnich miłośnikach marki, którzy pokochali ją za wytrzymałe metalowe obudowy i audio najwyższej jakości. HTC, wprowadzając model U11, wykonuje zwrot o 180 stopni i raczej nie ma zamiaru oglądać się za siebie. Pozostali potencjalni użytkownicy raczej tak emocjonalnie nie zareagują, bo w U11 trudno znaleźć coś naprawdę wyjątkowego, takiego jak nietuzinkowość i świeżość tegorocznych cienkoramkowców czy niesamowity tryb nagrywania w spowolnionym tempie, który zapewnia Xperia XZ Premium. Takim wyróżnikiem i magnesem teoretycznie jest możliwość sterowania przez ściskanie obudowy, ale w ostatecznym rozrachunku rozwiązanie to zrobiło na nas wrażenie przekombinowanego programowalnego przycisku, a nie kolejnej rewolucji.

Podsumowując, HTC U11 to świetny i bardzo szybki sprzęt z rewelacyjnym aparatem i bardzo dobrym wyświetlaczem i zasadniczo jeden z lepszych smartfonów na rynku, ale obawiamy się, że dzisiaj nie wystarczy być bardzo dobrym smartfonem, żeby odnieść sukces.

Do testów dostarczył: HTC

Cena w dniu publikacji (z VAT): 3249 zł