W siódmej generacji procesorów Core, o nazwie roboczej Kaby Lake, Intel nie wprowadził istotnych zmian w architekturze ani technice produkcji. To wciąż architektura Skylake i proces technologiczny klasy 14 nm FinFET. Oferta procesorów również niewiele się zmieniła: nowe modele zwykle są szybciej taktowane niż ich odpowiedniki z szóstej generacji, co stało się możliwe dzięki pewnym usprawnieniom w produkcji.

Do serii Core i3 dołączył jednak nowy model, chyba najciekawszy w tej rodzinie: Core i3-7350K. Tak jak inne procesory z K w nazwie ma odblokowany mnożnik i umożliwia podkręcanie. To pierwszy (stosunkowo) tani podkręcalny procesor Intela od czasu Core i3-655K, a później rocznicowego Pentium G3258. Ten pierwszy należał do rodziny układów, które łatwo było podkręcać przez przyspieszanie zegara bazowego, nawet jeśli nie miały odblokowanego mnożnika. Ten drugi był dwurdzeniowy i dwuwątkowy, a na krótko przed tym, zanim się pojawił, i krótko po tym ukazało się kilka głośnych gier, które działały bardzo kiepsko albo wcale nie działały na komputerze z procesorem dwuwątkowym.