CM Storm Inferno – kolejna ciekawa myszka z mnóstwem przycisków

CM Storm Inferno różni się znacznie od swojego starszego brata. Właściwie to trudno znaleźć jakieś elementy wspólne w konstrukcji obu myszek. No może oprócz materiałów, które wykorzystano do budowy gryzoni, chociaż i tu zaszły pewne znaczące zmiany. Myszka jest cała czarna. Obudowę wykonano z czterech materiałów. Najwięcej jest gumopodobnej substancji, jednak nie dominuje ona tak znacząco nad pozostałymi jak w modelu Sentinel. W Inferno gumowe są jedynie boki myszki. Główne przyciski oraz spód wykonano z matowego plastiku, z tą różnicą, że przyciski są delikatnie chropowate, a spód – gładki. Przyciski nie mają specjalnych wgłębień, które często spotykamy w myszkach dla graczy. Krawędzie pomiędzy przyciskami a bokami oraz tył myszki wykonano z błyszczącego plastiku w stylu fortepianowej czerni.

CM Storm Inferno to mysz wyprofilowana specjalnie dla osób praworęcznych. Kształt oraz rozmieszczenie przycisków uniemożliwiają korzystanie z niej przez osoby leworęczne.

Pomiędzy lewym a prawym przyciskiem znajduje się niewielkie wcięcie, w którym umieszczono szeroką rolkę oraz trzy guziki. Kółko wykonano z plastiku (boki) i gumy (pasek, który dotykamy palcem). Na jego powierzchni znalazły się płytkie wcięcia, które mają zapobiegać ślizganiu się palca podczas przekręcania. Rolkę można wciskać i używać jej jako dodatkowego przycisku. Zabrakło natomiast funkcji pochylania kółka na boki. Niektórym może brakować tego rozwiązania, inni zapewne odetchną z ulgą. Dwoma guzikami bliżej rolki zmieniamy rozdzielczość działania sensora myszki. Trzeci, umieszczony na wierzchołku myszki, umożliwia szybkie przełączanie pomiędzy zapisanymi profilami ustawień.

To jeszcze nie koniec. Po obu stronach głównych przycisków umieszczono po jednym guziku. Ten po lewej został nazwany Rapid Fire Tactical Key („wieloklik”), drugi standardowo uruchamia makro lub skrypt. Bliżej wierzchołka myszki, po jej lewej stronie, znajduje się zestaw diod opisanych cyframi od 1 do 5, które informują o wybranym ustawieniu rozdzielczości sensora. W tylnej części, zbudowanej z błyszczącego plastiku, znajduje się podświetlane logo marki CM Storm.

Z przodu myszki umieszczono podłużne otwory, a za nimi – siatkę. Przypomina to trochę wloty powietrza w samochodach, jednak w CM Storm Inferno nie ma elementów, które trzeba by chłodzić. Zamiast tego zastosowano podobne rozwiązanie jak w modelu Sentinel Advance. Podczas działania myszki zamontowane w przedniej części diody oświetlają podkładkę.

Na lewym boku nie ma specjalnego zagłębienia pod kciuk. Oczywiście, obudowa jest delikatnie wklęsła, jednak palec nie leży tak dobrze jak na sentinelu. Nie pomagają nawet specjalne rowki w gumopodobnej powierzchni. Nad wklęsłym fragmentem obudowy znajdują się trzy boczne guziki. Dwa pierwsze mają tradycyjne funkcje Dalej i Wstecz. Umieszczono je w taki sposób, że kciuk po podniesieniu w górę ląduje na tym wysuniętym bardziej do przodu (oczywiście, wiele zależy od rozmiarów dłoni). Trzeci, najbardziej przesunięty ku tyłowi, określany jest jako Storm Tactics Multiplier. Jego znaczenie opiszemy na następnej stronie.

Również prawy bok myszki jest wklęsły. Znajdują się na nim jedynie wcięcia, identyczne jak po drugiej stronie.

Inna ważna zmiana to rozmiary myszki. CM Storm Inferno jest mniejszy od modelu Sentinel Advance. Ma 125 mm długości, 75 mm szerokości i 40 mm wysokości. Myszkę podłączamy do komputera kablem umieszczonym w oplocie (tzw. sznurówką) o długości 210 cm, który został zakończony pozłacaną wtyczką USB. Jakość przewodu jest identyczna jak w Sentinelu. Mimo że znalazł się w oplocie, nie jest sztywny i bardzo łatwo poprowadzić go tak, jak się chce.

Na spodzie znajdują się trzy duże teflonowe ślizgacze: jeden z przodu i dwa w tylnej części. Centralnie umieszczono oczko sensora laserowego. W CM Storm Inferno, podobnie jak w Sentinelu, zamontowano podwójny sensor laserowy. Zasadę jego działania opisywaliśmy w artykule o modelu Sentinel Advance. Maksymalna rozdzielczość sensora to 4000 dpi. Opóźnienie w przesyłaniu informacji o zmianie położenia gryzonia wynosi 1 ms (1000 Hz), a tzw. odległość lift-off to 2 mm. W Inferno zamontowano 128 kB pamięci (to dwukrotnie więcej niż w Sentinelu). Można w niej zapisać do trzech indywidualnych profili. Dzięki temu swoje ustawienia pod konkretną grę można mieć zawsze przy sobie, niezależnie od tego, do jakiego komputera podłączy się myszkę.

CM Storm Inferno jest objęty dwuletnią gwarancją producenta. Sugerowana cena myszki to 60 dol. W polskich sklepach powinna więc kosztować 190–200 zł.

Sterowniki

Opisując myszkę CM Storm Sentinel Advance, wspomnieliśmy, że aplikacja sterująca jej ustawieniami jest jak dotąd najbardziej rozbudowaną, z jaką mieliśmy do czynienia. Jednak przebiło ją oprogramowanie dołączone do modelu Inferno. Tradycyjnie tuż przed pojawieniem się właściwego okna z szeregiem ustawień mamy możliwość wybrania jednego z dwóch trybów działania sensora: Casual Gaming (praca biurowa oraz proste gry niewymagające wysokiej precyzji) i Pro Gaming.

Opcje podzielono na sześć okien. Pierwsze z nich nazwano Main Control. Możemy w nim przypisać funkcje do przycisków myszki, ustawić rozdzielczość sensora oraz częstotliwość raportowania zmian położenia. W pełni programowalne są niemal wszystkie dostępne przyciski i rolka. Funkcji zmieniać nie możemy tylko dwóm: służącemu do przełączania pomiędzy dostępnymi profilami oraz powiązanemu z funkcją Storm Tactics. Oprócz standardowych „kilku rodzajów kliknięć” do przycisku można przypisać dowolny klawisz klawiatury lub jego kombinację z klawiszami modyfikującymi (Ctrl, Alt itp.), makro, skrypt czy funkcje sterujące odtwarzaczem multimedialnym.

Na dole okna znajdują się suwaki do ustawiania rozdzielczości sensora. Jednocześnie można korzystać z czterech różnych ustawień. Rozdzielczość można regulować osobno dla każdej z osi w zakresie od 500 do 4000 dpi (ze skokiem wynoszącym 100 dpi). Tuż nad paskami umieszczono rozwijane menu wyboru częstotliwości raportowania. Dostępnych wartości jest tyle samo co w przypadku Sentinela, aż 10. Oprócz standardowych: 125 Hz, 250 Hz, 500 Hz, 1000 Hz, na liście znalazły się: 111 Hz, 142 Hz, 166 Hz, 200 Hz, 333 Hz.

Przy lewej krawędzi okna aplikacji znajduje się specjalna zakładka służąca głównie do zarządzania profilami oraz do zmiany kilku dodatkowych ustawień. Korzystać możemy maksymalnie z czterech profilów (licząc ten z ustawieniami fabrycznymi). By nie trzeba było zapamiętywać, który z nich został skonfigurowany pod kątem danej aplikacji, profilom można nadawać nazwy oraz przyozdabiać je obrazkami. Profil standardowy przy każdym zapisaniu ustawień przenoszony jest automatycznie do pamięci wbudowanej w myszkę. Również pozostałe profile mogą się tam znaleźć. Do ich przenoszenia służy dodatkowe okienko. Dzięki temu przy zmianie komputera nie trzeba instalować sterowników i ustawiać wszystkiego od nowa. Te dodatkowe ustawienia to zmiana: czułości, prędkości dwukrotnego kliknięcia oraz opóźnienia reakcji na wciśnięcie przycisku (od 250 µs do 32 ms).

Najwyższy czas wytłumaczyć zasadę działania przycisku Storm Tactics Multiplier, ponieważ przechodzimy do części sterowników, która jest z nim bezpośrednio związana. Jest to tzw. przycisk modyfikatora. Może brzmi to trochę skomplikowanie, ale jego funkcja jest znana praktycznie każdemu użytkownikowi komputera. Jego działanie najłatwiej będzie przedstawić przez analogię do tradycyjnej klawiatury. Storm Tactics Multiplier działa w podobny sposób jak klawisz Ctrl czy Alt. Jego kombinacja z innym przyciskiem powoduje wywołanie wybranego działania. Można utworzyć do ośmiu kombinacji w każdym z profilów, więc łącznie jest to do 32 różnych dodatkowych funkcji. Programowanie kombinacji jest bardzo proste. Wybieramy z listy jeden lub dwa przyciski myszki oraz funkcję, która ma być uruchomiona (36 makr, sześć skryptów oraz wszystkie pozostałe funkcje dostępne standardowo do przypisania do guzików). Teraz wystarczy podczas gry wcisnąć przycisk Storm Tactics Multiplier wraz z potrzebną kombinacją.

Funkcje, które ponadto można zmienić w tym oknie, to prędkość przewijania rolki oraz sposób podświetlenia (wyłączone, ciągłe, aktywne w momencie wciskania przycisku lub pulsujące).

Następne okno umożliwia tworzenie makr. Sekwencje klawiszy mogą być zapisywane wraz z opóźnieniem pomiędzy kolejnymi wciśnięciami lub bez niego. Po skończeniu nagrywania makra można je edytować: zmieniać kolejność poleceń, usuwać niepotrzebne dane, modyfikować opóźnienia. Każde z utworzonych makr może być odtwarzane na pięć różnych sposobów: w pętli (do momentu ponownego wciśnięcia i puszczenia przycisku), jednorazowo po puszczeniu przycisku, jednorazowo po jego naciśnięciu (nie trzeba go puszczać), w pętli aż do momentu jego puszczenia oraz w pętli do momentu następnego wciśnięcia.

W części Script można tworzyć bardziej zaawansowane skrypty zawierające różne polecenia (GOTO, IF, REPEAT itp.). Tworzenie i edytowanie skryptów przebiega identycznie jak w przypadku makr. Również sposoby ich uruchamiania i zatrzymywania są niemal takie same. Oprócz tych makr dostępne jest wywołanie „dwufazowe” (skrypt będzie działał do napotkania polecenia PAUSE, puszczenie guzika spowoduje kontynuowanie skryptu) oraz dwa wieloetapowe (zatrzymanie na każdym poleceniu PAUSE, z tym że wykonywanie skryptu może być kontynuowane po puszczeniu przycisku lub jego ponownym wciśnięciu).

Library pozwala na zapisywanie, odczytywanie i ładowanie makr z dysku twardego. To tak na wszelki wypadek, gdyby użytkownik nagle zapragnął podzielić się swoją twórczością z przyjaciółmi.

Ostatnie z dostępnych okien zawiera dwa przyciski, po których kliknięciu można szybko przenieść się na stronę producenta z najnowszymi sterownikami lub ręcznie zaktualizować firmware myszki.

Testy syntetyczne

Testy z użyciem aplikacji syntetycznych zaczęliśmy od sprawdzenia częstotliwości raportowania zmian położenia myszki przy użyciu programów DIMouseHz i Mouse Rate Checker. Producent podaje, że opóźnienie nie powinno być tu większe niż 1 ms (1000 Hz). Aplikacje wykazały, że Inferno ma problemy z utrzymaniem stabilnej częstotliwości na poziomie 1000 Hz. O ile średnia była zbliżona do oczekiwanej wartości, o tyle pojedyncze wyniki wskazują, że myszka lubi się czasami „spóźnić”. Testy przy częstotliwości 500 Hz Inferno przeszedł śpiewająco.

W programie VMouseBenchmark sprawdziliśmy, czy sensor myszki jest podatny na zjawisko interpolacji. Testowaliśmy trzy rozdzielczości fabryczne oraz dwie nietypowe, wybrane przez siebie. Nie stwierdziliśmy występowania interpolacji w żadnej z dostępnych rozdzielczości. Pozwoliło nam to sprawdzić rzeczywiste rozdzielczości w poszczególnych trybach działania sensora. Rozbieżności pomiędzy wartościami podawanymi przez producenta lub ustawionymi w sterownikach a tymi wskazanymi przez program nie były większe niż 2%.

Nie omieszkaliśmy również sprawdzić, czy w CM Storm Inferno występuje akceleracja wsteczna. Testy w programie graficznym wykazały brak takiego efektu.

Wrażenia z użytkowania

CM Storm Inferno przetestowaliśmy przy użyciu licznych gier. Wśród nich znalazły się takie tytuły, jak: Battlefield: Bad Company 2, Borderlands, Call of Duty: Modern Warfare 2, Command & Conquer 4: Tyberyjski Zmierzch, Dragon Age: Początek, Just Cause 2, Left 4 Dead 2, Mass Effect 2, Tom Clancy's Splinter Cell: Conviction, World in Conflict: Soviet Assault.

Mimo że CM Storm Inferno jest myszką wyprofilowaną dla osób praworęcznych, to na pierwszy rzut oka można by pomyśleć, że jest to gryzoń o symetrycznej budowie. Takiemu złudzeniu można ulec zwłaszcza wtedy, gdy patrzy się na myszkę od góry. Jednak już po kilku minutach ma się pewność co do jej wyprofilowania. Mysz jest trochę mniejsza od głównych rywali i nie wypełnia dłoni tak dobrze. Na przykład, gdy kładzie się dłoń na Logitechu G500, okolice nadgarstka ledwo ocierają się o podkładkę, przez większość czasu unosząc się w powietrzu. W przypadku Inferno cała dolna część dłoni spoczywa na powierzchni, po której myszka jest przesuwana. Wygoda jest przez to trochę mniejsza. Co do samego wyprofilowania nie mamy większych zastrzeżeń. Brakuje nam tylko wyraźnego wcięcia w lewym boku, na którym można by oprzeć kciuk. Są to jednak preferencje redaktora testującego i nie należy do nich przykładać przesadnej wagi. Myszka pewnie leży w dłoni nawet przy szybkich ruchach. Wykorzystane materiały są wysokiej jakości. Inferno jest przyjemny w dotyku. Plastik i gumowe powierzchnie nie ścierają się i nie brudzą nadmiernie. Nawet błyszczący gładki plastik nie budzi odrazy po wielogodzinnym graniu, co jest niejako ewenementem. Najwyraźniej wewnętrzna część dłoni działa niczym ściereczka ;)

Przyciski główne działają bardzo precyzyjnie: podczas testów ani razu nie zdarzyło się, żeby któreś z kliknięć nie zostało zarejestrowane. Wciskają się ze średnim, odpowiednim oporem. Jak przystało na myszkę dla graczy, działają trochę głośniej niż w zwykłych gryzoniach, ale nie powinno to nikomu zbytnio przeszkadzać. Dodatkowe guziki po obu stronach głównych przycisków stawiają lekki opór, ale umieszczono je w taki sposób, że raczej nie ma niebezpieczeństwa ich przypadkowego wciśnięcia. Guziki na lewym boku wciskają się z większym oporem i są głośniejsze. Zwłaszcza ten z przodu, który wydaje głuchy dźwięk. Standardowo kciuk znajduje się tuż pod przednim guzikiem. Korzystanie z drugiego wymaga więc delikatnego podkurczenia palca. Ruch na szczęście nie jest duży i nie uprzykrza on nadmiernie korzystania z myszki. Problematyczny jest natomiast Storm Tactics Multiplier. Umieszczono go za przyciskami bocznymi, więc żeby go wcisnąć, trzeba znacznie podkurczyć kciuk. Ewentualnie zamiast z opuszka można skorzystać z części palca przy pierwszym knykciu. Jednak z tego przycisku nie korzysta się zbyt często, więc jego umiejscowienie jest jak najbardziej właściwe. Tym bardziej że służy on do uruchamiania dodatkowych funkcji, które nie powinny być wywoływane przez przypadkowe kliknięcie. Zastrzeżeń nie mamy co do pozostałych trzech przycisków. Działają poprawnie, umieszczono je w odpowiednim miejscu i nie sprawiają wrażenia, że zaraz odpadną. Słowem musimy równie wspomnieć o rolce. Kółko działa bardzo cicho, a delikatny terkot występujący podczas przekręcania jest ledwo słyszalny. Mimo to rolka ma wyraźnie wyczuwalny skok, a opór stawiany podczas kręcenia został odpowiednio dobrany. Drobne uwagi mamy jedynie co do możliwości wciskania kółka. Opór stawiany w takiej sytuacji przez rolkę jest zdecydowanie zbyt duży. W dynamicznych grach trudno będzie ją wykorzystać jako dodatkowy przycisk.

Dzięki teflonowym ślizgaczom myszka przemieszcza się płynnie po każdej powierzchni. Podczas testów korzystaliśmy z powierzchni materiałowych, szklanych, drewnianych i metalowych – zarówno miękkich (Steelpad QcK), jak i sztywnych (Razer Destructor, Icemat 2nd Edition). Dźwięk towarzyszący przesuwaniu zależy głównie od powierzchni oraz prędkości. Na najpopularniejszych podkładkach materiałowych myszka zachowuje się bardzo cicho, charakterystyczny szmer jest ledwo słyszalny. Oczywiście, w przypadku podkładek szklanych czy gołego blatu jest pod tym względem nieco gorzej, jednak nieprzesadnie głośno. Stopki są trwałe – po wielogodzinnych testach nie wykazywały nadmiernego zużycia.

W CM Storm Inferno zastosowano podwójny sensor laserowy. Zasada jego działania jest identyczna jak w przetestowanym jakiś czas temu modelu Sentinel Advance, jednak ma on mniejsze możliwości. Działał poprawnie na wszystkich testowych powierzchniach. Ruchy myszki były odwzorowywane precyzyjnie na podkładkach materiałowych, szklanych, piankowych, pokrytych warstwą metalu oraz na blacie redakcyjnego biurka. Kursor nie gubił się i nie wykonywał żadnych nieoczekiwanych ruchów. Nie stwierdziliśmy występowania ani akceleracji wstecznej, ani pierwotnej. Precyzję działania sprawdzaliśmy w kilku konfiguracjach – zarówno przy niskiej czułości i wysokiej rozdzielczości, jak i na odwrót, ale także w ustawieniach bardziej wypośrodkowanych. Zawsze nasze ruchy były odwzorowywane prawidłowo.

Zamontowane w myszce diody LED świecą wyraźnie. Zostały jednak umieszczone w taki sposób, że podczas pracy praktycznie ich nie widać. Emitowane przez nie światło nie jest bardzo jaskrawe i nie przeszkadza nawet w nocy. Gdyby jednak przeszkadzało, zawsze można je wyłączyć w sterownikach. Wówczas podświetlone pozostanie tylko kółko rolki oraz przycisk do zmiany profilów.

Podsumowanie

Obecnie, chcąc zaistnieć na rynku myszek komputerowych, trzeba wybrać jedną z dwóch ścieżek. Można korzystać z rozwiązań doświadczonych konkurentów, przystosowując je do własnych potrzeb, lub skierować się na wyboistą drogę i tworzyć własne konstrukcje z nadzieją, że produkt się spodoba, a pieniądze wydane na badania, projektowanie i produkcję bardzo szybko się zwrócą. Tę drugą wybrała firma CM Storm i trzeba przyznać, że na razie radzi sobie całkiem nieźle.

CM Storm Inferno dobrze leży w dłoni, a użyte do budowy materiały sprawiają, że jest ona nie tylko przyjemna w dotyku, ale również sprawia wrażenie solidnej konstrukcji. Główne i boczne przyciski działają precyzyjnie, a opór i głośność są odpowiednie. Kółko rolki działa cicho i precyzyjnie. Drobne zastrzeżenia mamy jedynie co do zbyt dużego oporu podczas jego wciskania. Zaletą są dodatkowe, w pełni programowalne przyciski oraz guzik modyfikatora, który pozwala tworzyć niesamowite kombinacje różnych funkcji. Drobne zmiany w stosunku do Sentinela Advance wprowadzono w sterownikach. Są one przez to jeszcze bardziej rozbudowane. Oprócz przypisywania funkcji do przycisków myszki możemy sterować podświetleniem, tworzyć profile, makra, skrypty, a nawet określać opóźnienie w zasygnalizowaniu kliknięcia po wciśnięciu przycisku.

Rozdzielczość sensora można szybko zmieniać w trakcie korzystania z myszki. Służące do tego guziki zostały tak umieszczone, że nie ma ryzyka ich przypadkowego wciśnięcia podczas grania. Nasze testy wykazały, że zastosowany w myszce sensor laserowy nie jest podatny na zjawisko interpolacji ani akceleracji wstecznej lub pierwotnej. Myszka działa bez problemów i na podkładkach materiałowych, i szklanych.

CM Storm Inferno to koszt około 190–200 zł. Konkurencja w tym przedziale cenowym jest bardzo duża i praktycznie każdy liczący się producent, z Logitechem i Razerem na czele, ma tu swojego przedstawiciela. Inferno na pewno znajdzie jakichś nabywców, jednak naszym wyborem za około 200 zł na razie pozostaje Logitech G500.

Do testów dostarczył: Cooler Master

Cena w dniu publikacji (z VAT): około 190-200 zł złotych