Core 2 Duo E7200 to pierwszy przedstawiciel rodziny E7x00, która już niebawem zostanie uzupełniona o następne układy (pierwszym będzie Core 2 Duo E7300). Już niższa numeracja procesora sugeruje, że mamy do czynienia z układem pod jakimś względem gorszym od linii E8x00. Jak daleko posunięto się w kastrowaniu?
Tu akurat żadnych niespodzianek nie ma i cięcia są dokładnie takie, jakich można się było spodziewać: niższy zegar procesora, wolniejsza szyna FSB i mniej pojemna pamięć cache L2. A także brak sprzętowej obsługi wirtualizacji. I to wszystko.
W przypadku Core 2 Duo E7200 zegar taktujący procesora wyniósł 2,53 GHz przy mnożniku 9,5 i szynie FSB 266 MHz (1066 MHz QPB). Przypomnijmy, że najwolniejszy Wolfdale z linii E8x00, model E8200, taktowany jest zegarem 2,66 GHz i działa na magistrali FSB 333 MHz. E7200 ma też tylko 3 MB pamięci podręcznej drugiego poziomu – o połowę mniej niż procesory E8x00.
Core 2 Duo E7200 | Core 2 Duo E8200 | |
---|---|---|
Rdzeń | Wolfdale | Wolfdale |
Taktowanie | 2,53 GHz | 2,66 GHz |
Szyna FSB | 266 MHz | 333 MHz |
Pamięć cache L2 | 3 MB | 6 MB |
Wirtualizacja | Nie | Tak |
Core 2 Duo E7200 ma zastąpić układy z linii E4x00 – czyli tanie Core 2 Duo dla oszczędnych. Jest o 100 złotych tańszy od E8200 (370 kontra 470 złotych), a przy tym powinien być – przynajmniej teoretycznie – tak samo podatny na podkręcanie.
Nieoficjalnie procesor jest też wymierzony w trzyrdzeniowe procesory AMD Phenom X3, od których jest przy okazji tańszy. Czy lepiej kupić dwurdzeniowego E7200, czy trzyrdzeniowego, ale droższego Phenoma? Postaramy się to wykazać.
zdradzał, z jakim układem mamy do czynienia
Zestaw testowy i metodologia testów
Procesor Core 2 Duo E7200 zainstalowaliśmy na płycie głównej Gigabyte GA-P35-DQ6 z chipsetem P35. Naszą platformę testową uzupełniliśmy o niedrogą kartę graficzną (ATI Radeon HD 3850) i 2 GB pamięci DDR2 1066. Pozostałe komponenty komputera zestawiliśmy w tabelce poniżej.
Model | Dostarczył | |
---|---|---|
Procesor: | Intel Core 2 Duo E7200 (2,53 GHz) | www.intel.pl |
Wentylator: | Intel box | www.intel.pl |
Płyta główna: | Gigabyte GA-P35-DQ6 | www.gigabyte.pl |
RAM: | Corsair Dominator TWIN2X2048-10000C5DF 2 GB @ 1066 MHz, 5-5-5-15 | www.corsair.com |
Karta graficzna: | Radeon HD 3850 256 MB | www.amd.pl |
Dysk twardy: | Seagate Barracuda 7200.8 400 GB | www.seagate.com |
Zasilacz: | Yesico SilentCool SC560-AS12CF | www.4max.pl |
Monitor: | HP LP3065 (30", 2560x1600) | www.hp.pl |
Wszystkie testy przeprowadziliśmy w 32-bitowej wersji Windows Vista Ultimate SP1. Do karty graficznej użyliśmy sterowników Catalyst 8.4.
Wybraliśmy zestaw aplikacji, którymi zmierzyliśmy wydajność układu Core 2 Duo E7200, a także kilku innych procesorów – dla porównania. Wśród programów znalazły się zarówno benchmarki syntetyczne (SiSoftware Sandra, EVEREST, 3DMark06), jak i popularne aplikacje i gry.
Testy wydajności – syntetyki
Testy wydajności rozpoczynamy tradycyjnie od narzędzia SiSoftware Sandra. Użyliśmy programu w wersji 12.34 – choć nie jest to najnowsza edycja aplikacji, mamy z niej zebrany pokaźny zestaw wyników porównawczych :-)
Uzyskane rezultaty są dokładnie takie, jakich można się było spodziewać po procesorze Wolfdale, któremu spowolniono zegar. Układ E7200 okazał się o kilka procent wolniejszy od Core 2 Duo E8200, taktowanego przecież wyższym zegarem.
W kilku testach E7200 zdołał jednak przegonić wyżej taktowanego E6750, czyli 65-nanometrowego Core 2 Duo.
Na wykresach brak jest Phenoma X3 8750, bo Sandra w wersji 12.34 nie działa poprawnie na tym procesorze (nie rozpoznaje ID układu i nie zezwala na uruchomienie testów).
W teście pamięci bohater artykułu ustępuje układom Core 2 Duo z FSB 333 MHz.
Podobne rezultaty uzyskaliśmy w programie EVEREST.
W programie 3DMark06 najważniejszy jest dla nas test procesora, a tu model E7200 uplasował się niemal na szarym końcu. Nie ma się jednak co dziwić, przecież zestawiliśmy go z droższymi procesorami.
3DMark06 preferuje procesory wielordzeniowe, więc przewaga trzyrdzeniowego Phenoma X3 8750 też jest tu wyraźna.
Testy wydajności – aplikacje
Rezultaty uzyskane w testach syntetycznych na pewno nas nie zaskoczyły. Niższy zegar procesora, wolniejsza szyna FSB i mniejsza pamięć L2 są naturalnymi przyczynami tego, że procesor Core 2 Duo E7200 uzyskuje o kilka do kilkunastu procent niższe wyniki niż model E8200. Sprawdźmy teraz, na ile gorzej będzie sobie radził E7200 w rzeczywistych zastosowaniach.
WinRAR to program bardzo wyczulony na podsystem pamięci. A ten w przypadku E7200 „kuleje” w porównaniu do procesorów Wolfdale z serii E8x00. I stąd właśnie słabe rezultaty E7200.
W WinRAR-ze Core 2 Duo E7200 zajmował ostatnie pozycje, a w Cinebenchu wskoczył na drugie miejsce! Tak było przynajmniej w trybie 1 CPU, w którym obciążany był tylko jeden rdzeń procesora.
Gdy jednak uruchomiliśmy benchmark w trybie x CPU, na prowadzenie wyskoczyły procesory czterordzeniowe, a E7200 znów spadł na koniec stawki. Mimo że ma „tylko” dwa rdzenie, testową scenę renderował tylko o 12 sekund dłużej niż trzyrdzeniowy Phenom.
W 3ds Max liczy się liczba rdzeni procesora i oczywiście jego taktowanie. Niewielkie zmiany w architekturze układów Wolfdale w stosunku do Conroe uniemożliwiły procesorowi Core 2 Duo E7200 dogonienie wyżej taktowanego E6750.
Kodek wideo XviD niestety nie potrafi wykorzystać procesorów wielordzeniowych, stąd słaba pozycja procesora Core 2 Quad Q9300. Core 2 Duo E7200, najniżej taktowany układ w porównaniu (nie licząc Q9300), ustąpił wyższym modelom procesorów Core 2.
Test konwersji MPEG-2 na X.264 wprowadziliśmy przy okazji niedawnej recenzji procesora Phenom X3 8750, więc nie mamy jeszcze wyników porównawczych zmierzonych na innych procesorach Intela. Widać jednak wyraźnie, że test bardzo lubi układy wielordzeniowe i E7200 ze swoimi dwoma rdzeniami nie ma tu za wiele do powiedzenia.
Testy wydajności – gry
W testach rzeczywistych Core 2 Duo E7200 radził sobie bardzo różnie, jednak nie ustępował tak wiele sporo droższemu modelowi E8200. W grach spodziewamy się zobaczyć większe różnice, pod warunkiem że procesora nie przyhamuje karta graficzna. Mniejsza pamięć podręczna L2 w nowym Core 2 Duo może się tu dać we znaki.
Poczciwego Far Cry używamy w naszych testach nieprzypadkowo. Jak już się przekonaliśmy, gra jest w dużym stopniu uzależniona od podsystemu pamięci. Core 2 Duo E7200 uzyskał co prawda najsłabsze wyniki spośród procesorów Intela, za to okazał się szybszy od trzy- i czterordzeniowych procesorów Phenom.
Core 2 E8200 jest o 20% szybszy od modelu E7200 – to całkiem sporo.
W Call of Juarez różnice są znacznie mniejsze. Nawet zmniejszenie szczegółowości obrazu, tak by zminimalizować wpływ na rezultat karty graficznej, nie spowodowało wyolbrzymienia różnic między procesorami E7200 i E8200. Tutaj przewaga tego drugiego to niecałe 3%.
Podobnie było w Crysis – E7200 tylko o włos ustąpił szybszemu Wolfdale'owi.
I tego typu wyników możemy się spodziewać w innych grach – w wysokich ustawieniach graficznych, gdy karta graficzna będzie wąskim gardłem, nie powinniśmy w ogóle dostrzec różnicy między procesorami E8200 i E7200 albo różnice te będą bardzo subtelne (rzędu właśnie kilku procent). W starszych grach, które w niewielkim stopniu obciążają współczesne karty graficzne, różnice mogą dochodzić do 20% na korzyść Core 2 Duo E8200.
Podkręcanie
45-nanometrowy Core 2 Duo E7200 zapowiada się na świetny materiał do podkręcania. Mała domyślna częstotliwość FSB, wysoki mnożnik, niskie temperatury, nowy wymiar technologiczny – wszystko wygląda niemal jak ziszczenie się snu overclockera.
Testowane przez nas wcześniej procesory Wolfdale bez problemu dawały się podkręcić do przeszło 4 GHz. Podobnych rezultatów spodziewaliśmy się po E7200.
Bez podnoszenia napięcia zasilającego udało się nam podkręcić procesor do 3,23 GHz. Wystarczyło zmienić taktowanie FSB z domyślnych 266 na 340 MHz. I to jedyna zmiana – dzięki niej przyspieszyliśmy procesor o 28%!
Tak dobre rezultaty przy domyślnym napięciu zapowiadały bardzo dobre wyniki po zwiększeniu wartości Vcore! A jednak tu się mocno zawiedliśmy. W żaden sposób nie udało nam się przekroczyć granicy 3,5 GHz. Maksymalne uzyskane przez nas taktowanie to 3,46 GHz przy FSB 365 MHz i napięciu zasilającym podniesionym do 1,25 V. Dalsze podbijanie Vcore nic nie poprawiało, a wręcz pogarszało: przy 1,4 V platforma testowa nie chciała się uruchomić.
Próbowaliśmy przeróżnych zabiegów, ale nie udało nam się przyspieszyć FSB nawet do 370 MHz, przy których nasza platforma testowa po prostu się nie wybudzała (a po chwili płyta główna automatycznie resetowała ustawienia BIOS-u i przywracała domyślne taktowanie procesora).
Co ciekawe, nie my jedyni mieliśmy problemy z podkręcaniem E7200. Niektórzy z ledwością dobili do 3,33 GHz, innym udało się uzyskać podobny wynik do naszego (3,5 GHz).
Na szczęście, gdy przejrzeć recenzje E7200, których sporo znaleźć można w internecie, okazuje się, że procesor daje się podkręcić nawet do 4 GHz (przy napięciu zasilającym 1,5 V). Najwyższy wynik to 4,5 GHz przy chłodzeniu powietrzem (!) i 5,2 GHz przy chłodzeniu suchym lodem. Najczęściej jednak spotkać się można z wartościami na poziomie 3,8 GHz przy konwencjonalnych metodach chłodzenia.
To może jednak sugerować, że poszczególne egzemplarze Core 2 Duo E7200 dość mocno się od siebie różnią, jeśli chodzi o ich potencjał OC. Jedne sztuki przekroczą 4 GHz, innym nie uda się osiągnąć nawet 3,5 GHz.
Nawet jeśli trafimy na gorszą sztukę, którą uda się podkręcić tylko do 3,2–3,3 GHz, to i tak będzie to dobry rezultat (OC na poziomie 30%).
Pobór mocy i temperatura
Jeśli chodzi o pobór mocy – bez niespodzianek. Nasza platforma z procesorem Core 2 Duo E7200 pobierała mniej mocy niż ta sama platforma z procesorem E8200.
Bardzo miło procesor zaskoczył nas pod względem wydzielania ciepła. Przez większość czasu wystarczyło mu... chłodzenie pasywne! (Przypomnijmy: na procesorze mieliśmy zainstalowany intelowski system chłodzenia, a więc nie jakiś wielki radiator typu Scythe Orochi). Wentylator na procesorze w ogóle się nie obracał, gdy wykonywaliśmy podstawowe zadania na komputerze. Łopatki nie drgnęły podczas wielu testów, np. w grach Crysis i Call of Juarez. Temperatura procesora wynosiła w spoczynku około 40 st. C – przy chłodzeniu pasywnym, oczywiście.
Gdy wymusiliśmy wysokie obroty wentylatora w BIOS-ie płyty, temperatura CPU spadła do około 35 stopni.
Pod obciążeniem procesor również nie rozgrzewał się jakoś znacząco, a Core Temp wskazywał temperaturę 54 st. C dla gorętszego z rdzeni, przy wentylatorze pracującym na pół gwizdka.
Wymuszenie maksymalnych obrotów wentylatora z BIOS-u jeszcze obniżyło tę temperaturę.
Core 2 Duo E7200 może zatem stanowić świetną podstawę do budowy bardzo cichego komputera typu HTPC. Wystarczy zainstalować radiator na procesorze, zapewnić dobre chłodzenie obudowy (żeby jednak nie przegrzać CPU) i w efekcie uzyskamy szybką, a jednocześnie bardzo cichą maszynę.
Podsumowanie
Core 2 Duo E7200 to naszym zdaniem bardzo ciekawy procesor. Poczynione cięcia w stosunku do modelu E8200 przyczyniły się do względnie małego spadku wydajności (średnio od kilku do 10%, w tylko nielicznych przypadkach więcej), a jednocześnie umożliwiły obniżenie ceny o 100 złotych. To znaczna kwota przy cenie procesora na poziomie 370 złotych. Przeliczając ją na procenty: E8200 jest o przeszło 27% droższy. Biorąc pod uwagę różnicę wydajności, widać wyraźnie, że E7200 jest bardziej opłacalnym wyborem.
W aplikacjach, które nie potrafią jeszcze wykorzystać mocy procesorów wielordzeniowych, E7200 na pewno będzie szybszy od wszystkich innych procesorów ze swojej kategorii cenowej. W programach wielowątkowych trzyrdzeniowy Phenom X3 8750 jest od niego szybszy, ale pamiętajmy, że jest też o prawie 150 złotych droższy!
E7200 zawiódł nas jedynie na polu podkręcania. Spodziewaliśmy się znacznie lepszych wyników. Po lekturze innych wortali internetowych oczekiwaliśmy, że bez większych problemów przetaktujemy nasz procesor do ponad 3,8 GHz. A jednak udało nam się uzyskać maksymalnie 3,46 GHz. Dalsza analiza innych recenzji C2D E7200 wykazała, że nie tylko nam E7200 nie do końca się podkręca tak, jak powinien. To niestety może wskazywać na dość nierówną serię procesorów. Być może winę ponosi tu inżynieryjny egzemplarz procesora, który mieliśmy okazję testować. Nie wykluczamy, że sklepowe wersje procesorów podkręcają się lepiej (co widać zresztą po innych polskich recenzjach E7200).
Core 2 Duo E7200 nie należy traktować jedynie jako tańszej odmiany E8200. To szybki i relatywnie chłodny procesor, któremu wystarczy przyzwoite chłodzenie pasywne! Idealnie sprawdzi się w cichym komputerze salonowym. Na pewno będzie też świetnym wyborem do gier, których większość wciąż nie potrafi wykorzystać więcej niż dwóch rdzeni. Overclockerzy powinni jednak mieć na uwadze, że 45 nanometrów w przypadku E7200 nie zawsze gwarantuje im sukces w mocnym podkręcaniu.
Do testów dostarczył: Intel
Cena w dniu publikacji (z VAT): ok. 370 złotych